Ενας Ελληνας σκηνοθέτης στη Ναντέρ
Στα μέσα του Γενάρη, στο θέατρο "Σουβενίρ Τρικό" στη Ναντέρ, ο Ελληνας σκηνοθέτης, χορογράφος, χορευτής και συγγραφέας Γιόργιος (Γιώργος) Πετρούνιας, που ζει και εργάζεται στη Γαλλία, ανέβασε μια πολύ πρωτότυπη δημιουργία του, η οποία προβλήθηκε από τον Τύπο της πόλης. Πρόκειται για ένα έργο, που ο Γ. Πετρούνιας εμπνεύστηκε από πραγματικές αναμνήσεις κατοίκων της Ναντέρ, για να διηγηθεί τη ζωή της πόλης σ' όλη τη διάρκεια του αιώνα μας. Για να γράψει το "Πολλές ζωές, μια πόλη",όπως τιτλοφορείται το έργο του, ο Γ. Πετρούνιας άντλησε από τις μνήμες, τις μαρτυρίες, από "πολλές διηγήσεις με ζωντανές λεπτομέρειες και ανέκδοτα" των κατοίκων, όλων των ηλικιών, όπως λέει ο ίδιος, σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της Ναντέρ.
Για να γράψει και να συνθέσει το τελευταίο του θέαμα, ο συγγραφέας συνάντησε ηλικιωμένα πρόσωπα, γεννημένα στα χρόνια 1910 - 1920, που γνωρίζουν την πόλη από παιδιά, αλλά και νεότερα, μέχρι τις πιο πρόσφατες γενιές. Συνάντησε ακόμη και Αλγερινούς μετανάστες και τα παιδιά τους, που γνώρισαν την εποχή των τεραστίων παραγκοσυνοικιών, που είχαν εγκατασταθεί στη Φολί, μέχρι την Πετί - Ναντέρ.
Το "Πολλές ζωές, μια πόλη" φέρνει στη σκηνή την ιστορία της Ναντέρ και τη "μικρή" ιστορία των απλών ανθρώπων της, καθώς αυτή συναντιέται με τη μεγάλη Ιστορία: Τους δυο παγκοσμίους πολέμους, το Λαϊκό Μέτωπο, το Μάη του '68, τη μετανάστευση. Η παράλληλη αυτή ιστορία ερμηνεύεται από δύο ηθοποιούς, τη Ναταλί Ουγκ και την Ελέν Πανσού, που υποδύονται διάφορα πρόσωπα, που ζουν ιστορίες παρόμοιες με αυτές που έχουν ζήσει οι κάτοικοι. Την εξέλιξη του έργου παρακολουθεί και συνοδεύει ο ακορντεονίστας Φιλίπ Σιμόν, με σκοπούς αντίστοιχους σε κάθε εποχή, αλλά και πρωτότυπη μουσική.
Η εμπειρία που φέρνει ο θίασος του Γ. Πετρούνια "Σουβενίρ Τρικό" δεν είναι κοινότοπη. "Η ιστορία των πλησίον μου, η δική μου ιστορία και οι δεσμοί τους με την Ιστορία γενικά, με ελκύουν από πολύ καιρό", εξηγεί ο Γ. Πετρούνιας, που διευθύνει το θίασο της Ναντέρ από το 1986. "Δουλεύοντας στη Ναντέρ, συναντώντας την έκφραση των πολιτισμών της, θέλησα να δω τις καταγωγές τους. Υπάρχει πλούτος που οφείλεται σε ανάμειξη. Επί πλέον, η δημιουργία έχει στόχο την ενίσχυση των δεσμών "θεάτρου και πόλης". Ετσι, κάτοικοι της Ναντέρ που δε γνωρίζουν καθόλου αυτή την τέχνη, κατόρθωσαν να πάρουν άμεσα μέρος στη δημιουργία του έργου". Ενός έργου πάνω στην πραγματικότητα, μέσω του οποίου οι κάτοικοι μπορούν να αναγνωρίσουν τη ζωή και την "ψυχή" τους.