Της Μαρίας ΚΙΑΜΟΥ*
1. Αποκάλυψε ότι η κυβερνητική πολιτική ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, όπως επιτάσσει η ΟΝΕ, συνδέεται με αυταρχισμό (ποινικοποίηση του αγώνα, συλλήψεις απεργών, επέμβαση των ΜΑΤ).
2. Οι 4.500 εργαζόμενοι της Ιονικής και όχι μόνο αυτοί είδαν το ρόλο των "υποταχτικών" της κυβέρνησης στην ΟΤΟΕ - ΓΣΕΕ. Ταυτόχρονα είδαν και την ταξική αλληλεγγύη, ειδικά στον Πειραιά που οι εργάτες ήταν μαζί μας στην περιφρούρηση του αγώνα.
3. Διαπίστωσαν στην πράξη ότι δεν είναι ίδιοι όλοι. Είδαν τη στάση των ΕΣΑΚιτών που από την πρώτη στιγμή στάθηκαν δίπλα τους. Τους άκουσαν να λένε ότι αυτή η κυβερνητική πολιτική μπορεί να νικηθεί, στο βαθμό που προωθείται ο συντονισμός των αγώνων, στο βαθμό που συγκροτείται ένα ισχυρό, πλατύ, ενωτικό αγωνιστικό μέτωπο. Διαπίστωσαν ότι μόνο το ΚΚΕ υποστηρίζει να παραμείνει η Ιονική κρατική, όταν οι άλλοι - ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, συνδικαλιστές του ΣΥΝ μαζί με τον γραμματέα της ΟΤΟΕ Α. Πουλαρίκα - πρότειναν τον "τρίτο δρόμο για την ιδιωτικοποίηση (μέσω θεσμικών επενδυτών που θα έχουν και το μάνατζμεντ).
Τέλος, ο αγώνας της Ιονικής διέλυσε τους μύθους για μια πορεία προς την ΟΝΕ με "κοινωνικό πρόσωπο". Αποδείχτηκε ότι η πορεία προς την ΟΝΕ φέρνει ανεργία, χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, θα κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Η αλλαγή των συσχετισμών των δυνάμεων και η ενίσχυση της ΕΣΑΚ δε θα λύσει τα προβλήματα, δε θα αποτρέψει το ξεπούλημα. Μπορεί όμως να δημιουργήσει καλύτερους όρους για την πάλη των εργαζομένων ενάντια στο ξεπούλημα. Θα συμβάλει στη μόνη διέξοδο και αναγκαιότητα της εποχής, στη δημιουργία των προϋποθέσεων για ένα πλατύ μέτωπο των εργαζομένων. Θα φέρει μια νέα αισιοδοξία. Θα στείλει ένα μήνυμα αντίστασης, αξιοπρέπειας και αντεπίθεσης.
* Η Μαρία Κιάμου είναι μέλος της Γραμματείας ΕΣΑΚ - ΙΟΝΙΚΗΣ