Λόγω χώρου, περιοριστήκαμε σε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Παρόμοιες περιπτώσεις έχουμε και με την ΕΚΚΑ του Ψαρρού και με άλλες οργανώσεις. Υπενθυμίζουμε και μερικές τοποθεσίες μαρτυρίου στους "ιστορικούς" συντάκτες της ΔΙΣ/ΓΕΣ: 1) Στρατόπεδο Γεωργάκου του Ζέρβα, όπου μαρτύρησαν εκατοντάδες ΕΑΜίτες - ΕΛΑΣίτες και πολλοί δολοφονήθηκαν. 2) "Περιστερότρυπα", μεγάλη τρύπα στην Ηπειρο, όπου οι Ζερβικοί έριχναν νεκρούς και μισοπεθαμένους μέσα (υπάρχουν και περιπτώσεις που επέζησαν) αγωνιστές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. 3) "Τρύπα του Αλάτρου" στη Λευκάδα, όπου δεκάδες ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες δολοφονήθηκαν το 1944 από ΕΔΕΣίτες και ταγματασφαλίτες και ρίχτηκαν μέσα.

Υστερα από τις παραπάνω διαπιστώσεις, φαίνεται ποιοι ήταν οι υπαίτιοι του διχασμού της Εθνικής Αντίστασης και πώς ενήργησαν κατοπινά για την επέκταση του εμφυλίου πολέμου και την επάνοδο της μοναρχίας και τη συνέχεια της αγγλοαμερικανικής εξάρτησης της Ελλάδας.

Το κεντρικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι, ότι οι ίδιες οι δυνάμεις που έδρασαν από το 1943 και μετά, επιχειρούν τώρα να αμαυρώσουν και να μειώσουν τον ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, με συκοφαντίες και παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων. Γι' αυτό και επιτακτικό χρέος της ΠΕΑΕΑ και των άλλων ΕΑΜογενών οργανώσεων είναι να παρουσιάσουν συγκεντρωμένη τη δράση του ΕΛΑΣ. Είναι απαραίτητο να καταγραφούν, σε συντομία, οι 600 και πάνω μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ κατά των κατακτητών, σε ένα εγκόλπιο με τα κύρια χαρακτηριστικά για την κάθε περίπτωση.

Να γίνει προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα στοιχεία, όπου τμήματα του ΕΛΑΣ και άλλων οργανώσεων πολέμησαν μαζί κατά των κατακτητών. Καταγράφω δυο περιπτώσεις που διάβασα: α) Στις 5 Ιούλη 1943, μεικτή δύναμη ανταρτών του ΕΛΑΣ Ηπείρου και του ΕΔΕΣ χτύπησε ιταλική φάλαγγα αυτοκινήτων στο δρόμο Γιάννενα - Πρέβεζα. Απώλειες του εχθρού 1 νεκρός και 17 αιχμάλωτοι. 8 αιχμάλωτοι δόθηκαν στον ΕΔΕΣ. β) Στις 5 Νοέμβρη, τμήμα του 24ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και τμήμα του ΕΔΕΣ πολέμησαν στο χωριό Βέλλιανη Πρέβεζας κατά των Γερμανών. Στη μάχη αυτή έπεσαν ηρωικά δυο συγχωριανοί: Ο ομαδάρχης του ΕΛΑΣ ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΙΤΣΟΣ και ο αντάρτης του ΕΔΕΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ. Μάχες κοινές παρόμοιες, κατά των κατακτητών, έχουν γίνει κι άλλες πολλές. Πρέπει να βρεθούν και να καταγραφούν.

Τέλος, θεωρώ πως είναι απαραίτητο να συγκροτηθεί μια επιτροπή που θ' αποτελείται από άμεμπτους, σοβαρούς καθηγητές και αντιστασιακούς εκπαιδευτικούς που θα καταπιαστούν με τη σύνταξη κατάλληλων εγχειριδίων και διδαχτικών βιβλίων με θέμα την Εθνική Αντίσταση που θα διδαχτούν στα σχολειά και στο στρατό.

Στους δε συντάχτες της Ιστορικής Επισκόπησης της Εθνικής Αντίστασης του ΔΙΣ/ΓΕΣ, αν σέβονται τον εαυτό τους και το λειτούργημά τους, να καταγράψουν και να εκδώσουν όλες τις μάχες που έδωσε η καθεμιά αντιστασιακή οργάνωση με στοιχεία: πότε, που, ποιο τμήμα τις έδωσε και ποια τα αποτελέσματα (απώλειες εχθρού, απώλειες ημετέρων, λάφυρα κλπ.). Οπότε θα λείψει η θολούρα και η γενικότητα που έντεχνα υπάρχει γύρω απ' αυτό το θέμα.

Και κάτι άλλο, που αφορά τα μέσα ενημέρωσης και τον Τύπο (εκτός μερικών τιμητικών εξαιρέσεων). Εννοούμε το εξής: Οταν έρχεται η 5η του Μάρτη ή η 22η Ιούλη, είτε άλλες ιστορικές επέτειοι, να μη μας λένε ότι τη μέρα αυτή γεννήθηκε η τάδε πορνοστάρ ή ο δείνα ψευτομουσικός έκανε το ντεπούτο του. Αν έχουν φιλότιμο, να πουν ότι στις 5 Μάρτη 1943 ο λαός της Αθήνας, του Πειραιά και άλλων πόλεων, χύνοντας το αίμα του, ματαίωσε τη χιτλερική επιστράτευση. Κι όταν μιλούν ή γράφουν για τις 22 Ιούλη 1943, να εξάρουν τον αγώνα του λαούΑθήνας - Πειραιά - Καλαμάτας - Σπάρτης κλπ., κατά της επέκτασης της βουλγάρικης κατοχής, τη θυσία της ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ, της ΚΟΥΛΑΣ ΛΙΛΗ και δεκάδων άλλων ηρώων αγωνιστών.

Οσο ζούμε, όλοι οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης να παλέψουμε ενάντια στην κατάφωρη παραχάραξη των αντιστασιακών γεγονότων, ώστε οι νέοι να τη μάθουν σωστά και όσο γίνεται πιο σύντομα. Οι καιροί ου μενετοί.