Ο "Ρ" πρωτοεκδόθηκε στις 23 Ιούλη 1917. Η έκδοσή του, ως καθημερινή εφημερίδα "δημοκρατικών αρχών" - όπως σημείωνε τότε στην προμετωπίδα του - συμπίπτει με τις κοσμοϊστορικές και θυελλώδεις εξελίξεις στη Ρωσία. Αυτές που προετοιμάσανε τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και τελικά τις "δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο". Αυτές, ακριβώς, οι εξελίξεις σημαδεύουν και τα πρώτα βήματα της εφημερίδας. Ο "Ρ" παρακολουθεί με συμπάθεια τα επαναστατικά αυτά γεγονότα και δημοσιεύει συχνά άρθρα, αφιερωμένα στις εξελίξεις που ξεδιπλώνονται στη Ρωσία, κατατοπίζοντας τους αναγνώστες του. Απ' αυτά ξεχωρίζουν τα άρθρα του Ν. Καστρινού και του Αρ. Σίδερη, που βλέπουν στην Οχτωβριανή Επανάσταση τον πυρσό, που θα φωτίσει με τη λάμψη του ολόκληρο τον κόσμο. Είναι δε χαρακτηριστικό το γεγονός, πως όταν οι ιμπεριαλιστές παρασύρουν και την Ελλάδα στην αντισοβιετική πολεμική εκστρατεία στην Ουκρανία (αρχές 1919), ο "Ρ" τάχθηκε ενάντια σ' αυτή, υπερασπίζοντας με την αρθρογραφία του την ακεραιότητα και το απαραβίαστο του νεαρού τότε Σοβιετικού κράτους των εργατών και των αγροτών.

Πριν από τον Ιούλη 1917, ο "Ρ" κυκλοφορούσε το 1916 στη Θεσσαλονίκη, σαν δισεβδομαδιαία εφημερίδα. Ο τίτλος της εφημερίδας ανήκε στον Γ. Φιλάρετο, ο οποίος είχε εκδώσει το 1908, στην Αθήνα, δημοκρατική εφημερίδα, με τον τίτλο"Ριζοσπάστης", που κράτησε μέχρι τις 18 Μάρτη 1911. Από τον Γ. Φιλάρετο ζήτησε και πήρε τον τίτλο ο Γ. Πετσόπουλος, όταν αποφάσισε τη μεταφορά της εφημερίδας στην Αθήνα και την καθημερινή της έκδοση. Ο Φιλάρετος έδωσε την άδεια, όντας βέβαιος, όπως έγραψε στην επιστολή του προς τον Πετσόπουλο, πως η εφημερίδα θα εξακολουθούσε να εξυπηρετεί τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα εθνικά συμφέροντα.

Παράλληλα, όμως, εξέφραζε την ευχή να γράφεται ο "Ρ" στην καθαρεύουσα. Ο"Ρ", που δημοσίευσε την επιστολή αυτή του Φιλάρετου, έθεσε τότε με μια υποσημείωση στο τέλος της το ερώτημα: "Ερωτώμεν τον σεβαστόν φίλον και πατέρα της εν Ελλάδι δημοκρατικής κινήσεως: Δεν είναι επίσης δημοκρατικόν, άμα αγωνίζεται κανείς διά τον λαόν, να ζητεί και την επικράτησιν της δημοτικής γλώσσης;".

Ετσι, στις 23 Ιούλη 1917, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ο "Ρ", "καθημερινός, πρωινός, τετρασέλιδος και πεντάλεπτος", όπως είχε προαναγγείλει από τις άλλες, αθηναϊκές εφημερίδες, λίγες μέρες νωρίτερα, με διευθυντή τον Γ. Πετσόπουλο και αρχισυντάκτη το Ν. Γιαννιό. Ανάμεσα στους πρώτους συνεργάτες του, γνωστοί δημοκράτες αγωνιστές της εποχής: Αριστοτέλης Σίδερης, Ν. Καστρινός, Κ. Σπανούδης, Μάρκος Αυγέρης, Ν. Ποριώτης, Γερ. Σπαταλάς, κ.ά. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του "Ρ" εκείνης της εποχής και αυτό που τον ξεχωρίζει από τις άλλες εφημερίδες είναι ότι από την αρχή της έκδοσής του καθιερώνει ειδικές στήλες για την παρακολούθηση της εργατικής κίνησης και δημοσιεύει καθημερινά εργατικές ειδήσεις. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε και το πρώτο βήμα προσέγγισης του "Ρ" στην εργατική τάξη και το κίνημά της. Ακολούθησαν και άλλα, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, καθώς ιδρύεται η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας και λίγο μετά το ΣΕΚΕ.