Στις 15 Σεπτέμβρη 1919 η προμετωπίδα του "Ριζοσπάστη" έπαψε να γράφει "Εφημερίδα δημοκρατικών αρχών" κι έγραψε "Σοσιαλιστική εφημερίς". Δικαιολογώντας τη μεταβολή αυτή, ο "Ρ" εξηγούσε μ' ένα μεγάλο ερμηνευτικό σχόλιο, ότι ο αγώνας για την προεδρευομένη δημοκρατία είχε πια ξεπεραστεί και οι ραγδαίες, νέες εξελίξεις, επιβάλλανε νέους προσανατολισμούς.

Η αλλαγή, βέβαια, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Το Εθνικό Συμβούλιο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ), του κατοπινά ΚΚΕ, που είχε συνέλθει το Μάη του 1919, εκτιμώντας θετικά τους αγώνες και τις διαθέσεις του "Ρ" υπέρ του σοσιαλιστικού κινήματος, είχε αποφασίσει να θέσει την εφημερίδα κάτω από τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο του ΣΕΚΕ. Ουσιαστικά, με την απόφαση αυτή ξεκινούσε και τυπικά η 80χρονη ιστορία του "Ρ", στο πλάι του ΚΚΕ. Τυπικά, γιατί ο "Ρ", από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του ΣΕΚΕ, στάθηκε ουσιαστικά στο πλευρό του και υποστήριξε τις ιδέες και τα συνθήματά του.

Στις 2 Ιούνη 1920, πραγματοποιείται ένα ακόμα βήμα του "Ρ", προς την κομματικοποίησή του. Με απόφαση του 2ου Συνεδρίου του ΣΕΚΕ (5 - 12 Απρίλη 1920) η ΚΕ αναλαμβάνει επίσημα τον έλεγχο της πολιτικής της εφημερίδας. Ετσι, κάτω από τον τίτλο του προστίθεται τώρα και η φράση: "Υπό τον πολιτικό έλεγχο της ΚΕ του ΣΕΚΕ". Αντιπρόσωπος του Κόμματος στο "Ρ" ορίστηκε οΓιάννης Κορδάτος,δικηγόρος και μέλος της ΚΕ.

Στις 31 Ιούλη 1920, τα γραφεία του "Ρ" δέχονται την επίθεση κυβερνητικών μπράβων, που ξεσπάνε το αντικομμουνιστικό τους μένος, με αφορμή τη δολοφονική απόπειρα ενάντια στον πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο από πράκτορες των μοναρχικών. Τα γραφεία καταστρέφονται εντελώς. Τίποτε δεν απομένει από το πλούσιο αρχείο και την επίπλωση της εφημερίδας. Ο "Ρ" υποχρεώνεται να διακόψει την έκδοσή του μέχρι τις 8 Αυγούστου.

Ενα χρόνο αργότερα, τον Ιούλη του 1921, ο "Ρ" τοποθετεί και από τις δύο πλευρές του τίτλου του το σφυροδρέπανο, πλαισιωμένο από δυο στάχια. Από την 1η Αυγούστου γίνεται "το επίσημο όργανο του Σοσιαλιστικού Εργατικού (Κομμουνιστικού) Κόμματος της Ελλάδας και της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας". Ολοκληρώνεται έτσι η πορεία της μετατροπής του "Ρ" σε όργανο του Κόμματος της ελληνικής εργατικής τάξης. Είναι χαρακτηριστικό, πως ο Γιάννης Πετσόπουλος,μέχρι τότε εκδότης και ιδιοκτήτης του "Ρ", στην επιστολή εκχώρησης της εφημερίδας στο Κόμμα έγραφε: "Δεν επετρέπετο ν' αποτελεί η εφημερίς ιδιωτική επιχείρηση".

Από τη στιγμή αυτή αρχίζει ένα νέο, αποφασιστικής σημασίας στάδιο στην εξέλιξη του "Ρ". Απαλλαγμένη από την ιδιωτική της εξάρτηση, η εφημερίδα αποκτά συλλογικό όργανο διεύθυνσης, με υπεύθυνο συντάκτη της τον Αντώνη Δουμά.Ακολουθεί η δύσκολη περίοδος του 1921 και της Μικρασιατικής εκστρατείας. Ο "Ρ" αναπτύσσει άφοβα την αντιπολεμική του προπαγάνδα και, παράλληλα, προτάσσει με τόλμη τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, παρά την τρομοκρατία, που έχει εξαπολύσει ενάντιά του η μοναρχική κυβέρνηση. Μόνο μέσα στο 1921 οι υπεύθυνοι της εφημερίδας καταδικάστηκαν έξι φορές, σε πολύχρονες φυλακίσεις.

Επειτα από τον Αντώνη Δουμά και ως το 1930, υπεύθυνοι συντάκτες του "Ρ" υπήρξαν κατά χρονολογική σειρά, οι Παναγής Δημητράτος,Γ. Στράγγας,Τάκης Φίτσιος και Ορφέας Οικονομίδης.