Παρασκευή 21 Οκτώβρη 1994, ώρα 7.30 το απόγευμα. Μια ξαφνική νεροποντή και τα ορμητικά νερά του ρέματος Ποδονίφτη παρασέρνουν τα πάντα στο διάβα τους. Σπίτια και μαγαζιά της Νέας Ιωνίας και της Φιλαδέλφειας πλημμυρίζουν, ενώ δεκάδες αυτοκίνητα και άλλα αντικείμενα καταστρέφονται και παρασέρνονται εκατοντάδες μέτρα μακριά.

Το κτίριο της έδρας της ΚΕ του Κόμματος στο Περισσό πλημμυρίζει από νερά και λάσπες, ύψους 7 μέτρων. Μαζί και τα τυπογραφεία του "Ρ". Το ηλεκτρικό ρεύμα κόβεται. Οι μηχανές σταματούν και θάβονται μέσα στα ορμητικά νερά.

Πέρασε λίγη ώρα, για να διαπιστωθεί, ότι κανένας δεν είχε χαθεί, μέσα στον ορυμαγδό των νερών και της λάσπης και να συνειδητοποιηθεί η έκταση της καταστροφής. Και, αμέσως μετά, κυριάρχησε το ερώτημα: Δε θα κυκλοφορήσει ο "Ρ" αύριο; Αδύνατο. Ακόμη περισσότερο, γιατί την Κυριακή, ήταν ο δεύτερος γύρος των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών.

Κι άρχισε μια εναγώνια και σκληρή προσπάθεια, για να υπάρχει την άλλη μέρα ο "Ρ" στα περίπτερα. Και ήταν εκεί, παρών. Και το Σάββατο και την Κυριακή.

"Κυκλοφορούμε, λοιπόν, σημείωνε το Σάββατο 22 Οκτώβρη ο "Ρ", στην πρώτη του σελίδα. Σήμερα, γιατί αύριο δε γνωρίζουμε ακόμα αν θα μπορέσουμε να φτάσουμε μέχρι το τυπογραφείο. Η καταστροφή είναι τεράστια. Θα επιμείνουμε όμως. Το έχουμε χρεωθεί. Από το Κόμμα, από την εργατική τάξη. Να συνεχίσουμε στην πρώτη γραμμή. Με όποιες συνθήκες...".