Μετά την πολιτική αλλαγή του Ιούλη 1974, και την κατάκτηση από το Κόμμα της νομιμοποίησής του, αρχίζει νέα περίοδος στην ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος. Ιδρύονται με τη συμβολή των κομμουνιστριών σύλλογοι γυναικών σ' όλη την Ελλάδα, το 1975 γίνεται Πανελλαδική Συνδιάσκεψη των συλλόγων για τη συγκρότηση ομοσπονδίας και το 1976 συνέρχεται το 1ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, (ΟΓΕ).

Στην 3η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ τον Νοέμβρη του 1975 γίνεται πλήρης ανάλυση για τη συσπείρωση των αντιιμπεριαλιστικών δημοκρατικών δυνάμεων. Εξειδικεύοντας αυτήν την απόφαση για το γυναικείο κίνημα η Αλ. Παπαρήγα με άρθρο της στην ΚΟΜΕΠ αναφέρει: "... Ο ρόλος και η συμβολή των γυναικών στην αντιιμπεριαλιστική δημοκρατική συσπείρωση, στη λύση αυτών των ζωτικών ζητημάτων είναι μεγάλος... Θεμέλιο και ραχοκοκαλιά της αντιιμπεριαλιστικής, δημοκρατικής συσπείρωσης των γυναικών είναι η συμμετοχή σ' αυτήν των εργαζομένων γυναικών και κύρια των εργατριών... ".

Τον Οκτώβριο του 1979 συνέρχεται Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ και κάνει την εξής εκτίμηση: "... Η ΚΕ θεωρεί θετικά τα βήματα που σημειώνονται στην ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος με τη δημιουργία νέων γυναικείων συλλόγων, με μέλη με διαφορετικούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς. Η σημασία του γυναικείου κινήματος αποκτά σήμερα πρόσθετη βαρύτητα, καθώς οξύνονται τα προβλήματα των γυναικών και πλαταίνουν οι δυνατότητες μαζικής κινητοποίησης, ενάντια σε κάθε είδους διακρίσεις σε βάρος της γυναίκας και ιδεολογικής αντιμετώπισης των διαφόρων αντιλήψεων και πρακτικής που σημαίνουν υποτίμηση των γυναικών... Μέσα στα πλαίσια αυτά να αποκρουστούν οι αστικές και μικροαστικές θεωρίες του νεοφεμινισμού".

Ο νεοφεμινισμός αμφισβητεί την ορθότητα της Μαρξιστικής - Λενινιστικής αντίληψης για την αφετηρία και τον τρόπο λύσης του γυναικείου ζητήματος.

Υποτιμά ή παραγνωρίζει τη σημασία που έχει για την κοινωνική ισότητα της γυναίκας η ριζική ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων και η αντικατάστασή τους με τις σοσιαλιστικές.

Σ' αυτές τις συνθήκες το κίνημα των γυναικών εξελίσσεται και μέσα από την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση για το χαρακτήρα του, το ρόλο του, αλλά και την προοπτική που μπορεί οριστικά να κατακτηθεί η ισοτιμία των γυναικών. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αντιμετωπίζουν τυπικά τη λύση ορισμένων προβλημάτων των γυναικών, με νόμους και θεσμούς, που στην ουσία υπονομεύουν το ίδιο το κίνημα, αφού προσπαθούν να εναποθέσουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων στη συμμετοχή, υποτίθεται, εκπροσώπων των γυναικών στους αστικούς θεσμούς μακριά και έξω από την πάλη των ίδιων των γυναικών.

Το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που επεξεργάστηκε και ενέκρινε το Πρόγραμμα του Κόμματος, καθόρισε το άμεσο πολιτικό καθήκον τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης, σαν την κοινωνικοπολιτική συμμαχία όλων των δυνάμεων, που βρίσκονται σε αντίθεση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Το κίνημα των γυναικών έχει τη δική του θέση στη συγκρότηση του Μετώπου.

Στο Β Κεφάλαιο του προγράμματος "Η Ελλάδα στο σύστημα του ιμπεριαλισμού", περιγράφεται η χειροτέρευση των εργαζομένων με τη διαρκώς αυξανόμενη ανεργία "ιδιαίτερα, ανάμεσα στις νέες ηλικίες και τις γυναίκες". Επίσης, στο Κεφάλαιο "Βασικές προγραμματικές κατευθύνσεις και στόχοι πάλης", το Πρόγραμμα του ΚΚΕ διατυπώνονται στόχοι πάλης για το κίνημα των γυναικών:"Η κατάργηση των υπερωριών και η λήψη μέτρων, που αντιπαλεύουν και καταργούν τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και των νέων. Ιση αμοιβή για ίση δουλιά ανδρών και γυναικών, νέων και αλλοδαπών εργαζομένων. Μέτρα για την ισοτιμία της γυναίκας στην οικογένεια, στην εργασία, για τη συμμετοχή της στην κοινωνική και πολιτική δράση, στον πολιτισμό".

Στην Πολιτική Απόφασή του το 15ο Συνέδριο εκτιμά, βάζοντας ταυτόχρονα καθήκοντα για τη δουλιά στις γυναίκες, ότι:

"Οι εργαζόμενες γυναίκες πρέπει στο πρόσωπο του ΚΚΕ να δουν τον πιο συνεπή και πραγματικό υπερασπιστή του αγώνα για χειραφέτηση και ισοτιμία. Προπάντων, να δουν συγκεκριμένες ενέργειες και δραστηριότητες, ώστε ο αγώνας τους να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων.... Αν τα στελέχη του Κόμματος δεν κατανοήσουν τη μεγάλη σημασία ιδιαίτερης δουλιάς στις γυναίκες, για το πρόβλημα της διπλής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, θα είναι αδύνατη και αναποτελεσματική η γενικότερη δράση του ΚΚΕ και η πορεία συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου".

Λ.