Σύντροφε Ηλία, αποκομμένοι εδώ στην Αθήνα, είχαμε καιρό ν' ακούσουμε νέα σου και μόλις προχτές σε μελετούσαμε, περιμέναμε σύντομα ν' ακούσουμε νέα σου. Ομως, δεν περιμέναμε ποτέ εσύ να μας στενοχωρήσεις. Γιατί ποτέ δε μας στενοχώρησες, ακόμα και όταν, αυστηρός, υπερασπιζόσουν τις κομματικές μας αρχές και σε χαιρόμασταν, όταν ξεσκέπαζες την υποκρισία των πολιτικών αντιπάλων και υπεράσπιζες με πάθος τα δίκαια των αγροτών. Γι' αυτό, δε θέλαμε να πιστέψουμε το μαντάτο. Οχι! Εμείς, σύντροφε Ηλία, σε νιώθουμε δίπλα μας να μας νουθετείς με την κομματική αγωνιστική σου πείρα. Δίπλα, μαζί με τον σύντροφό μας Μπάρμπα - Κώστα. Να μας μαθαίνεις πώς "δένεται τ' ατσάλι" μέσα στο καμίνι της σκληρής ταξικής πάλης. Εκεί, που, με τον ανιδιοτελή σου αγώνα, δίδασκες ήθος με το προσωπικό σου παράδειγμα.
***
Δε θέλουμε, σύντροφε Ηλία, να το πιστέψουμε. Εμείς θα συνεχίζουμε να σε παρακολουθούμε ολοζώντανο στη συνέλευση της ΠΑΣΕΓΕΣ να δίνεις αποφασιστικά τη μάχη της αγροτιάς, κόντρα στους υποκριτές της καρέκλας και τους ριψάσπιδες. Να πασχίζεις εκεί στον κάμπο, για να γίνει η πίκρα κι η απογοήτευση του ξωμάχου αγρότη πίστη στον αγώνα για τα δίκια του. Ηχούν ακόμα στ' αυτιά μας, σύντροφε, οι ταξικές κομματικές αναλύσεις, τα απλά σταράτα λόγια σου, που μας έκαναν περήφανους για το Κόμμα μας, το ΚΚΕ. Κρατάμε το πάθος σου, όταν υπεράσπιζες τις αρχές και τα ιδανικά του ΚΚΕ, όταν ύπουλοι "Δούρειοι Ιπποι" τα χτυπούσαν "απ' τα μέσα".
***
Ναι, σύντροφε Ηλία, εμείς κρατάμε όλα αυτά και την ηρωική προσωπική σου ιστορία, το ολοφώτεινο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ παράδειγμά σου, για να μας εμπνέει στους νέους αγώνες, στις δύσκολες ταξικές μάχες, που έχουμε να δώσουμε - και για σένα - για να πάρουν τα κοινά οράματά μας εκδίκηση. Και κάθε φορά που θα 'ρχόμαστε εκεί στη Λάρισα θα περιμένουμε να σε δούμε, μειλίχιο σύντροφο και πατέρα μας, να μας συμβουλεύεις, να μας διδάσκεις με την πείρα και το παράδειγμα της ζωής σου, που είχαμε την καλή τύχη, ακροθιγώς έστω, να βιώσουμε. Δε θα σε ξεχάσουμε, σύντροφε Ηλία. Εσύ ξεκουράσου τώρα, έσπειρες καλό σπόρο, εμείς συνεχίζουμε και για σένα τον αγώνα τον ωραίο που μας δίδαξες.
Γ. Ζ.