Πολοί έχουν γράψει και τιμήσει τον Αιμ. Βεάκη και την μεγάλη του προσφορά. Σταχυολογούμε ορισμένες μόνο, ενδεικτικές γνώμες, για τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη και αγωνιστή:

Νικ. Λάσκαρης - ιστορικός: "... Το Δόγμα "η Τέχνη για την Τέχνη" του εφαίνετο πάντοτε άδικον, καθόσον αυτός ήθελεν ως σκοπόν της τέχνης του το βροντοφώνημα της αλήθειας διά το γκρέμισμα της αδικίας...".

Νότης Περγιάλης - συγγραφέας: "... Ο Βεάκης έζησε σε μια φοβερή ιστορικώς εποχή με πολλές δραματικές πτυχές: πολέμους, πολιτικές ακρότητες, Κατοχή, εμφύλια πάθη, οράματα ελευθερίας κι είχε τη θεία χάρη κι ευαισθησία, όλα αυτά να τα δώσει μέσ' απ' την τέχνη του...".

Τάκης Μουζενίδης - σκηνοθέτης: "... Ο Βεάκης εκπροσωπεί στο νεοελληνικό θέατρο τον καλλιτέχνη ερμηνευτή που συνδέει την αρχαία ελληνική παράδοση με τη σύγχρονή μας θεατρική πραγματικότητα και δίκαια έχει πάρει στη συνείδησή μας την κορυφαία θέση στην πυραμίδα των μεγάλων ηθοποιών της χώρας...".

Θάνος Κωτσόπουλος - ηθοποιός: "... Εξόν από ένας θεόπνευστος ηθοποιός ήταν κι ένας ιδανικός ευαίσθητος άνθρωπος που ένιωθε τους καθημερινούς παλμούς και των πιο τριγυρινών του ανθρώπων και τους ζούσε... Αυτή η ενσάρκωση της ιδέας ότι: "ο άνθρωπος γεννάει τον καλλιτέχνη", υπήρχε στον Βεάκη πέρα για πέρα...".

Δημ. Ροντήρης - σκηνοθέτης: "... Γινόταν ψηλός και κοντός, μαλακός και σκληρός, ευγενής και άνθρωπος του λαού, καλός και κακός, πονηρός και αγαθός, ευλύγιστος και δύσκαμπτος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κάθε ρόλου...".

Δημ. Φωτιάδης - συγγραφέας: "... Αιμίλιος Βεάκης και Αγγελος Σικελιανός... Και οι δύο έχουν τούτο το κοινό: Τάχτηκαν στα χρόνια της Κατοχής στο πλευρό των αγωνιστών και δίπλα στο λαό που έλπιζε πως οι θυσίες του θ' ανταμειφθούν με καλύτερες συνθήκες ζωής. Η αντίδραση δεν τους το συγχώρεσε. Γύρεψε να ταπεινώσει τον Βεάκη και φρόντισε να μην πάρει το Νόμπελ ο Σικελιανός...".

Γιάννης Βεάκης - ηθοποιός: "... Ο σεβασμός στον εαυτό του και στους άλλους τον έκανε να 'ρχεται στις πρόβες πριν απ' όλους, να μαθαίνει το ρόλο του, να τον χτίζει, με τον ίδιο τρόπο που προσπάθησε να σμιλέψει και τις ψυχές, τα μυαλά των μαθητών του. Κι είναι μια αφιέρωση σε μια φωτογραφία του, με χρονολογία 16 Ιουνίου 1935, που τελειώνει έτσι: "... χωρίς ποτέ σου να λοξοδρομήσεις στους εύκολους δρόμους της ψευτιάς και των ανήθικων συμβιβασμών"...".

Μιχάλης Κουνελάκης - συγγραφέας, σκηνοθέτης: "... Νεαροί τον θαυμάσαμε, άντρες τον ακολουθούσαμε. Για ποιον μπορεί να λεχθεί αυτό που είπε για τον Βεάκη ένας απ' τους πνευματικούς μας ανθρώπους, ότι "ο Βεάκης το μόνο σφάλμα που έκανε στη ζωή του, είναι ότι δεν εμπορεύτηκε την τέχνη του"...".