Στερνό αντίο στην αγωνίστρια Λιλίκα Παπακηρύκου - Γεωργίου,στη συντρόφισσα στη ζωή και στον αγώνα του σ. Βάσου Γεωργίου έδωσαν το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι, οι οικείοι και πολλοί φίλοι, σύντροφοι και συναγωνιστές που τη συνόδεψαν από την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων όπου έγινε η νεκρώσιμη ακολουθία, στην τελευταία της κατοικία στο νεκροταφείο της πόλης.

Αγωνίστρια με συμμετοχή σ' όλους τους αγώνες των εργαζομένων και ιδιαίτερα μέσα από το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα, η Λιλίκα Παπακηρύκου - Γεωργίου, πορεύτηκε, όπως χιλιάδες ακόμα κομμουνιστές, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και των λαϊκών αγώνων το γολγοθά των φυλακίσεων, των εξοριών και των στερήσεων. Παλεύοντας για μια καλύτερη ζωή η γιαγιά Λιλίκα, όπως σημείωσε η εγγονή της αποχαιρετώντας την, έμαθε πως μόνο ο οργανωμένος και επίμονος αγώνας δίνει αποτελέσματα. Συνειδητοποίησε, από νωρίς, πως πιο αποτελεσματικός είναι ο οργανωμένος αγώνας όχι μόνον μέσα από τα σωματεία και τα συνδικάτα, αλλά μέσα από το πρωτοπόρο κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ. Μέσα λοιπόν απ' την οργανωμένη πάλη πήρε μέρος και πρωτοστάτησε στις συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και απεργίες των δημοσίων υπαλλήλων η Λιλίκα Παπακηρύκου - Γεωργίου και γνώρισε όλους τους κατατρεγμούς των αγωνιστών της χώρας μας, τις φυλακές και τις εξορίες.

Σπούδασε δασκάλα μα δεν μπόρεσε να διδάξει στην Ελλάδα γιατί οικογενειακοί λόγοι (ο θάνατος των γονιών της) δεν της το επέτρεψαν και αναγκάστηκε να εργαστεί δημόσιος υπάλληλος στη στατιστική υπηρεσία. Μετά την ήττα του ΔΣΕ, στάλθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας μαζί με τον σύντροφό της Βάσο Γεωργίου, όπου ως δασκάλα αφοσιώθηκεστη μόρφωση των προσφυγόπουλων που φιλοξενήθηκαν εκεί.

Στεφάνια στην κηδεία της Λιλίκας Παπακηρύκου - Γεωργίου, εκτός των άλλων, έστειλαν η ΚΕ του ΚΚΕ, ο "Ριζοσπάστης" και η ΝΕ Κορινθίας του Κόμματος.