Παρά τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για την ανεργία στη Θεσσαλονίκη,αυτήδεν είναι 12,5% όπως υπολογίζεται, αλλά φτάνει το 15,05%,σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση τουΜακεδονικού Ινστιτούτου Εργασίας και ξεπερνά το 17% σύμφωνα με συνδικαλιστικές εκτιμήσεις. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη και η υποαπασχόληση, το ποσοστό αυτό φθάνει, πάλι σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 27,25%!

Αρκετοί άνεργοι δεν καταγράφονται από τη Στατιστική υπηρεσία και είναι ενδεικτικό ότι το 1996 ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων και των δικαιούχων επιδόματος ανεργίας, ήταν τρεισήμισι φορές μεγαλύτερος από τα στοιχεία της Στατιστικής για το ίδιο έτος.Να σημειωθεί ότι παγκόσμιοι οργανισμοί όπως ο ΟΟΣΑ δε λαμβάνουν υπόψη τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για την ανεργία. Αλλά και η EUROSTAT,η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δε δημοσιοποιεί αυτά τα στοιχεία, παρά μόνο όταν έχουν να κάνουν με ειδικές έρευνες για το εργατικό δυναμικό.

Οπως επισημαίνεται από το ΜΑΚΙΝΕ και εδώ υπάρχει πρόβλημα, αφού εμφανίζονται χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας, επειδή η στατιστική καταγράφει το εργατικό δυναμικό από την ηλικία των 14 ετών και άνω των 65 (στις μετρήσεις της EUROSTAT δεν περιλαμβάνονται αυτές οι ηλικίες) και εξαιρεί από τους ανέργους εκείνους που βρίσκονται σε αναμονή έναρξης εργασίας, καθώς επίσης και τους προσωρινά άνεργους.

Οπως τονίζει η έκθεση του ΜΑΚΙΝΕ, υπολογίζοντας τη συγκαλυμμένη ανεργία που ανήλθε για το 1996 σε επίπεδο χώρας 2,9%,το ποσοστό της ανεργίας στη Θεσσαλονίκη ανέρχεται σε 15,05%,ενώ αν εμβαθύνει κανείς ακόμη περισσότερο στο πρόβλημα της υποαπασχόλησης, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ποσοστό του27,25%.

Η επιπλέον αύξηση, προκύπτει από την καταμέτρηση διαφόρων κατηγοριών μεταξύ των οποίων είναι και οι εργαζόμενοι που αναγκαστικά απασχολούνται προσωρινά και οι "αποθαρρημένοι" εργαζόμενοι (όσοι έχουν πια σταματήσει να ψάχνουν για δουλιά).Μια άλλη μορφή κρυφής ανεργίας είναι η απασχόληση μελών της οικογένειας, που αξιοποιούνται στην έναρξη μικρών επιχειρήσεων, αλλά δεν καταγράφονται ποτέ στον ΟΑΕΔ.

Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται οι εργαζόμενοι, μέλη της οικογένειας, σε οικογενειακές επιχειρήσεις, που απασχολούνται, αλλά δεν αμείβονται, καθώς και ένας απροσδιόριστος αριθμός αυτοαπασχολουμένων, των οποίων το εισόδημα αντιστοιχεί περισσότερο με επίδομα ανεργίας, λόγω της μικρής ζήτησης των προϊόντων τους ή των υπηρεσιών τους.

Μια σχετικά νέα κατηγορία "κρυφής" ανεργίας, είναι οι μετέχοντες στα επιδοτούμενα προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης. Υπάρχουν όμως και άλλες μορφές κρυφής υποαπασχόλησης οι οποίες είναι αδύνατο να καταμετρηθούν, όπως η κατηγορία όσων υποαξιοποιούνται από την άποψη των γνώσεων και των επιδεξιοτήτων (πτυχιούχοι ΑΕΙ και ΤΕΙ).

"Είναι χαρακτηριστικό ότι τα επίσημα στοιχεία για την ανεργία είναι αναξιόπιστα ακόμη και για τα επιτελεία των Βρυξελλών, αφού και η EUROSTAT βάζει παύλα στα στοιχεία από την Ελλάδα", δηλώνει ο γ. γραμματέας του ΕΚΘ Θ. Κυριακίδης και συνεχίζει: "Ενα άλλο ανησυχητικό σημείο είναι η προοπτική της Θεσσαλονίκης τα επόμενα χρόνια, όπου αναμένεται να κατακλυστεί με νέους ανέργους από τη γύρω περιοχή (αγρότες, οικονομικούς μετανάστες κλπ.).

Ετσι και με τα νέα αυτά στοιχεία αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, που είναι χαραγμένη στο μονόδρομο της ΟΝΕ, με την οποία θα αυξάνεται με ραγδαίο ρυθμό η ανεργία, η υποαπασχόληση και η περιθωριοποίηση όλο και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Οσο και να προσπαθούν να συγκαλύψουν τα πραγματικά στοιχεία, η έξαρση της ανεργίας, ιδιαίτερα στους νέους, θα τους προδίδει ακόμη περισσότερο και θα αναδεικνύει την αναγκαιότητα του συνολικού αγώνα για αποτροπή αυτής της πολιτικής".