Ας μείνουμε στην υπογράμμιση του φαινομένου της εκτίναξής του στην κορυφή της εξουσίας. Εγινε παντοδύναμος. Τόσο, που τον παρομοίασαν με τους τσάρους. Μάλιστα άρχισαν να τον αποκαλούν τσάρο Μπόρις. Κι ο ίδιος σίγουρα ευφραινόταν, να το ακούει, και φαίνεται, ότι ονειρευόταν την επάνοδο του τσαρικού θεσμού, με ολοκλήρωση της επανόδου στο άτομό του.

Μήπως αυτό δεν έδειξε η συμμετοχή του στην κηδεία των λειψάνων του τελευταίου τσάρου και της οικογενείας του; Στάθηκε σε στάση προσοχής κι ευλάβειας μπροστά στο φέρετρο του Νικολάου και πιστεύω, ότι δε θα πέφταμε έξω, αν μαντεύαμε το τι έλεγε, εκείνη τη στιγμή, μέσα του, "κατά φρένας και κατά θυμόν", στη σκιά του κηδευομένου:

- Αναπαύσου εν ειρήνη. Πρέπει, να αισθάνεσαι δικαιωμένος. Η χώρα αυτή και ο λαός της δεν είναι για σοσιαλισμούς, κομμουνισμούς και τα συναφή. Είναι για τσάρους και για την κλίκα τους. Αυτοί πρέπει να άρχουν, και ο λαός να εργάζεται, υπάκουος, γι' αυτούς. Αυτό το σύστημα επιχειρώ εγώ, να αναβιώσω. Ευχήσου, να επιτύχω. Η ευχή σου θα καθαγιαστεί και από τη μετονομασία της πόλης του προγόνου σου Πέτρου, η οποία επανέκτησε τον τίτλο της Αγίας...

Ο Γιέλτσιν, λοιπόν, ανήλθε στην κορυφή της εξουσιαστικής κλίμακας, όπως την περιγράφει ο Σαίξπηρ, και παρέμεινε εκεί για λίγο. Δεν το χάρηκε για πολύ. Σύντομα άρχισε, να κατεβαίνει. Τώρα είναι στην κάθοδό του, η οποία συνεχίζεται.

Είδαμε στις τελευταίες ειδήσεις από τη Μόσχα, ότι διαπραγματεύεται με τη Δούμα την εκχώρηση σ' αυτήν πολλών αρμοδιοτήτων του. Μειώνεται η ισχύς του και η μείωση δε σταματά σ' αυτό. Φαίνεται, ότι θα συνεχιστεί, και μπορεί, να φθάσει σε τραγικό γι' αυτόν σημείο.

Η Δούμα απαιτεί την απομάκρυνσή του από την προεδρία. Ο Γιέλτσιν δεν το δέχεται και παλεύει, με δόντια και με νύχια, να κρατηθεί στο ανώτατο πόστο, αλλά φοβάμαι, ότι δε θα το επιτύχει. Και όπως μαθαίνουμε, αρχίζει, να σκέφτεται τη συναλλαγή με τους αντιπάλους του: Να παραιτηθεί, αλλά να εξασφαλίσει την ατιμωρησία του, για τα εγκλήματα, που διέπραξε σε βάρος της χώρας και του λαού.

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ