Ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού απευθύνουν οι βουλευτές του ΚΚΕ, Ορέστης Κολοζώφ και Μπάμπης Αγγουράκης,σχετικά με την παραχώρηση του Ηρωδείου στο σχεδιαστή Κάλβιν Κλάιν, προκειμένου να πραγματοποιήσει επίδειξη μόδας.

Οπως αναφέρουν συγκεκριμένα: "ο υπουργός Πολιτισμού αγνόησε τόσο την ιστορία του τόπου, όσο και τη σχετική αρνητική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Είναι πολιτιστικά και πολιτικά απαράδεκτο η κυβέρνηση μέσω του υπουργού Πολιτισμού να προσπαθεί να δικαιολογήσει την παραχώρηση του Ηρωδείου για επίδειξη μόδας, του όποιου σχεδιαστή, με το όποιο "καλλιτεχνικό" πρόγραμμα. Ταυτόχρονα είναι εντελώς ανόητο και επικίνδυνη "αφέλεια" να βαφτίζει ο υπουργός Πολιτισμού την εμπορική δραστηριότητα μιας επιχείρησης σαν "κομμάτι της αισθητικής της εποχής μας" για να δικαιολογήσει την εισβολή των νόμων των πρακτικών της ελεύθερης αγοράς σε αυτούς τους χώρους".

"Εγκαιρα η κυβέρνηση πρέπει να αναθεωρήσει τη στάση της, γιατί με τη φόρα που πήρε, αύριο θα έχει σειρά η Αρχαία Επίδαυρος".

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό Πολιτισμού "ποια μέτρα πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση και πότε για την προστασία τέτοιων μνημείων, για τη διατήρηση της αισθητικής τους, του μνημειακού τους χαρακτήρα και της ιστορίας τους, καθώς την άμεση ανάκληση της απαράδεκτης απόφασης για την παραχώρηση του Ηρωδείου στον εν λόγω σχεδιαστή;".

Ο υπουργός Πολιτισμού πάντως έχει επιδοθεί σε μία εξαιρετική δραστηριότητα ανακοινώσεων, όντας σε διακοπές, με τις οποίες βομβαρδίζει τον Τύπο, προκειμένου να υπερασπιστεί την απόφασή του, όταν πριν λίγες μέρες οι αρχαιολογικοί χώροι κινδύνευαν από τις φωτιές, ο Τύπος μιλούσε για τραγικές ανεπάρκειες και ο υπουργός Πολιτισμού δεν μπήκε στον κόπο να δώσει μία απάντηση.

Μάλιστα επιμένει σε παραγωγή ιδεολογημάτων μπλέκοντας τους νόμους της αγοράς, τις πρακτικές του μάρκετινγκ και το βιομηχανικό προϊόν με την πνευματική παραγωγή (βιβλίο, μουσική, θέατρο) και συγκρίνοντας, ατυχώς, την ελληνική πραγματικότητα με εκείνη άλλων χωρών, μιλώντας περί "γαλλικής μόδας" και σχέσης της με το "γαλλικό πολιτισμό". Και στην προκειμένη περίπτωση, τι σχέση έχει η αμερικάνικη μόδα με την ελληνική μνημειακή πραγματικότητα, τουλάχιστον; Εχει μόνο με την ενδυματολογική και αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι διεθνώς η αγορά κατακλύζεται από συγκεκριμένα προϊόντα. Αναρωτιέται, επίσης ο υπουργός, γιατί δεν μπορούν τα σχέδια ενός δημιουργού μόδας να μπουν στο Ηρώδειο, όταν μάλιστα κυκλοφορούν κατά κόρον στη διεθνή αγορά. Η αισθητική του σχεδίου των προϊόντων "Moda Bagno" είναι βέβαιο ότι αλλάζει την αισθητική ενός σπιτιού, όπως το ρούχο την εικόνα ενός σώματος και τα "United Colors of Benetton" κυκλοφορούν διεθνώς, όσο για την "Κόκα - Κόλα" έχει κι έναν αιώνα ιστορίας... κι εν πάση περιπτώσει όλα αυτά είναι στοιχεία της σύγχρονης πραγματικότητας που συχνά αναμορφώνουν την αισθητική τους εικόνα, δεδομένου ότι το ντιζάιν διευκολύνει και τη διάθεσή τους στην αγορά. Αν όμως θεωρηθούν τέχνη της εποχής και οι εμπνευστές τους προτείνουν "μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις", είναι δυνατόν να παρελαύνουν προϊόντα καθημερινής χρήσης, στα μνημεία, στο όνομα της "διαχρονίας";