Στην πολιτική ορολογία έχει επικρατήσει - και σωστά - στο πλαίσιο της πολιτικής αντιπαράθεσης να προηγείται των παραπάνω όρων, όταν εκτοξεύονται, η λέξη, "πολιτικό (η)": πολιτική αγυρτεία, πολιτική αθλιότητα, πολιτική αλητεία.

Πρόκειται για ασφαλιστική δικλείδα φραστικού χαρακτήρα, που επιλέγεται για να καταδειχτεί, από εκείνον που ασκεί την πολιτική κριτική ότι δε στρέφεται κατά του προσώπου ή του ενός εκάστου που συμμετέχει ως άτομο στην άσκηση της εξουσίας, αλλά η κριτική του, ενδεχομένως η οργή του, απευθύνεται στο πολιτικό πεδίο, στοχεύει στο πολιτικό υποκείμενο και όχι στον άνθρωπο - διαχειριστή του εκάστοτε ζητήματος.

Με πλήρη γνώση της παραπάνω διαχωριστικής γραμμής, ο γράφων διακατέχεται από το εξής "φλέγον" ερώτημα: Αυτό που βιώνουμε ως πολίτες τούτες τις ώρες από τους πολιτικούς ταγούς του "εκσυγχρονισμού" εμπίπτει στην κατηγορία της πολιτικής αλητείας (όπως περιγράφηκε) ή έχει εκπέσει στο επίπεδο της κοινής πεζοδρομιακής αλητείας;

Δηλαδή, τώρα που καίγεται η Ελλάδα, όταν οι επιφορτισμένοι να μην καίγεται η Ελλάδα, προβάλλουν στα μικρόφωνα και στις κάμερες σφυρίζοντας αδιάφορα, αυτό κατατάσσεται στις συμπεριφορές της πολιτικής αλητείας ή είναι δηλωτικό συμπεριφορών που ανάγονται στην κοινή αλητεία;

* * *

Ολα ξεκίνησαν, καθώς η παραλία σκοτείνιασε. Μέσα σε λίγα λεπτά ο ήλιος χάθηκε. Ενα μαύρο σύννεφο, που ξεκίναγε από την πλευρά του Πύργου (εκείνη την ώρα δεν ξέραμε τι και πού καίγεται) κάλυψε όλη την περιοχή μέχρι απέναντι που φαίνεται η Ζάκυνθος. Πάνω στη θάλασσα αρχίζει να βρέχει στάχτες...

Οπωςόπως με το παιδί παραμάσχαλα μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και γυρίζουμε σπίτι. Δύσκολα μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει από το τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ανοίγουμε την τηλεόραση. Μαθαίνουμε ότι αυτό που επί ένα μήνα δεν έχει σταματήσει στιγμή, συνεχίζεται ασταμάτητα. Δεν καιγόμαστε μόνο εμείς. Δεν καίγεται μόνο η Ηλεία. Καίγεται - πάλι - όλη η Αττική. Καίγεται - πάλι - όλη η Ελλάδα. Βλέπω τους διπλανούς μου να παίρνουν έκφραση ανθρώπου έτοιμου να επιτεθεί, να περιστοιχίζουν την τηλεόραση με πρόσωπο γεμάτο αγανάκτηση.

Αλλάζω κανάλι. Ενας νεκρός! Η είδηση είναι φρέσκια. Σαν τις στάχτες που γεμίζουν το μπαλκόνι. Ο υπολογισμός είναι αστραπιαίος. Είναι ο όγδοος νεκρός από τις φωτιές φέτος. Εκείνη την ώρα στην ΕΡΑ, στο ραδιόφωνο, κάποιος δίνει συμβουλές για το πώς θα σωθούν από τις φωτιές εκείνοι που τα σπίτια τους, το βιος τους απειλείται. Οδηγίες προς φλεγομένους! Αυτό θα πει φροντίδα...

* * *

* * *

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ