****

Στην προσπάθειά του αυτή βρίσκει τη βοήθεια των ΜΜΕ τα οποία - προβάλλοντας κι αναλύοντας και τα σχετικά γκάλοπ - τον τελευταίο καιρό δε φείδονται καθόλου εκτιμήσεων περί "λαϊκού ρεύματος" που διαμορφώνεται υπέρ του ΔΗΚΚΙ. (Να υπενθυμίσουμε, πάντως εδώ, ότι κατά καιρούς τις ίδιες εκτιμήσεις έκαναν τα ΜΜΕ για τον ΣΥΝ και την ΠΟ. ΑΝ., χωρίς, όμως, να επιβεβαιωθούν... ).

****

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εκλογική τακτική του στη Θεσσαλία, χωρίς, βεβαίως, αυτή να διαφοροποιείται και στις άλλες περιοχές της χώρας, όπως δείχνει η περίπτωση της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας κ. α. Στις νομαρχίες και στους δήμους των τεσσάρων Θεσσαλικών νομών, λοιπόν - εκτός της περίπτωσης της υποψηφιότητας Μ. Κουντούρη για τη δημαρχία Βόλου - το κόμμα του Δ. Τσοβόλα, δεν υποστηρίζει τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, αλλά επέλεξε ν' αναλάβει τον ρόλο του "αναχώματος" στην εκλογική λαϊκή αποδοκιμασία προς το ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας, κυρίως, τους "αντάρτες" του κυβερνώντος κόμματος και δικούς του υποψήφιους που δε διαθέτουν δυνατότητες και προοπτικές εκλογικής επιτυχίας κι απλώς θα καταγράψουν την εκλογική του δύναμη.

Αρνήθηκε το ΔΗΚΚΙ να υποστηρίξει συνδυασμούς μ' επικεφαλής αγωνιστές όπως οι υποψήφιοι νομάρχες Λάρισας Γ. Παττάκης και Καρδίτσας Β. Μπούτας, αλλά και των υποψήφιων δημάρχων, οι οποίοι διαθέτουν κύρος, απολαμβάνουν τη λαϊκή εμπιστοσύνη, έχουν μεγάλες πιθανότητες νίκης κι αποτελούν εγγύηση στον αγώνα για μια άλλη Αυτοδιοίκηση υπέρ του λαού και του τόπου. Αυτή η τακτική προκαλεί τις αντιδράσεις όχι μόνο των λαϊκών αγωνιστών της περιοχής, αλλά και πολλών μελών και στελεχών του ίδιου του ΔΗΚΚΙ, αρκετά από τα οποία εκφράζουν τις διαφωνίες τους με τις αποφάσεις του κόμματός τους και τάσσονται ανοιχτά υπέρ των υποψηφιοτήτων που υποστηρίζει το ΚΚΕ.

Τώρα φαίνεται πόσο υποκριτικές και, εν πολλοίς ύποπτες, ήταν οι διακηρύξεις του Δ. Τσοβόλα υπέρ των μεγάλων αγροτικών κι άλλων κινητοποιήσεων που αναπτύχθηκαν στη Θεσσαλία. Διότι δεν μπορεί κανείς να λέει ότι στηρίζει τους λαϊκούς αγώνες και ν' αρνείται τη στήριξη των πρωταγωνιστών αυτών των αγώνων - όχι μόνο των κομμουνιστών - στην προσπάθειά τους να προσφέρουν και μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

****

Σήμερα το "ζητούμενο" για τον ελληνικό λαό δεν είναι να ξαναγυρίσουμε στην εποχή του "παλιού και καλού ΠΑΣΟΚ" που προτείνει ο Δ. Τσοβόλας ή ν' αποκτήσουμε ένα ακόμα κόμμα του "πολιτικού κατεστημένου", αλλά η δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική, δημοκρατική κατεύθυνση, ικανού ν' ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό και να βάλει τη "σφραγίδα" του στην εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων του λαού και της χώρας. Ενα μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με ξεκάθαρους στόχους και προοπτικές.

Σ' αυτό το μέτωπο - παρά τις κατά καιρούς αναφορές του Δ. Τσοβόλα στην ανάγκη "αντισυντηρητικής λαϊκής συσπείρωσης" - δε φαίνεται να θέλει να ενταχθεί το ΔΗΚΚΙ, όπως αποδεικνύει, όχι μόνο η τακτική του στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, αλλά και η γενικότερη που αφορά στην ανάγκη ανάπτυξης των αγώνων κατά της κυβερνητικής πολιτικής, που, στο όνομα του "καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού" και της πλήρους εναρμόνισης με τις ιμπεριαλιστικές επιλογές, καταργεί λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, ξεπουλά τον εθνικό πλούτο, υπονομεύει την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Βεβαίως "ο καθείς εφ' ω ετάχθη", αλλά και ο "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...".

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Δεν είναι μόνο η αδυναμία του ΔΗΚΚΙ να προβάλει μια δική του, διαφορετική αντίληψη για τη λειτουργία, τον ρόλο και την προοπτική της Αυτοδιοίκησης, που καθιστά αναξιόπιστες τις διακηρύξεις του περί αντιπαράθεσης με τη συντηρητική λογική και πολιτική πρακτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όσο κυρίως η απόφασή του να στηρίξει, σχεδόν παντού, τους λεγόμενους "αντάρτες" του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ουδόλως διαφέρουν και διαφοροποιούνται, επί της ουσίας, από τους "επίσημους" υποψηφίους του κυβερνώντος κόμματος