"Χέρι" στα προνοιακά επιδόματα και τις διάφορες οικονομικές ενισχύσεις, που παίρνουν από το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά τους ταμεία οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι απαιτήσεις του "μονόδρομου" της ΟΝΕ, ετοιμάζεται να βάλει η κυβέρνηση Σημίτη, μέσα στο επόμενο 18μηνο. Στα πλαίσια αυτά, το οικονομικό επιτελείο επεξεργάζεται χρονοδιάγραμμα και εναλλακτικά σενάρια για το σφαγιασμό των προνοιακών παροχών και άλλων οικονομικών ενισχύσεων - επιδοτήσεων - επιχορηγήσεων, στους δικαιούχους. Σαν μπούσουλας για τη μείωση ή την πλήρη κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων, θα χρησιμοποιηθούν τα ίδια ή παρόμοια κριτήρια, που εφάρμοσε η κυβέρνηση Σημίτη για την κατάργηση των φοροαπαλλαγών. Δηλαδή, το ύψος του ατομικού ή οικογενειακού εισοδήματος των δικαιούχων προνοιακών επιδομάτων, με βάση το οποίο η κυβέρνηση χωρίζει τους εργαζόμενους και συνταξιούχους σε "έχοντες" και μη έχοντες, την αναπαλαιωμένη, ουσιαστικά, εκδοχή των "ρετιρέ και των υπογείων"!

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής, βρίσκονται, μεταξύ άλλων, τα διάφορα προνοιακά επιδόματα (για παιδικούς σταθμούς, κατασκηνώσεις, λουτροθεραπείες κλπ.), που δίνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, σε όλους τους ασφαλισμένους, που έχουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις και ανάγκες - αλλά, πάντως, ανεξαρτήτως του οικογενειακού τους εισοδήματος - οι επιδοτήσεις τουριστικών διακοπών, με κουπόνια του ΕΟΤ κλπ.

Τα σενάρια για τη μείωση ή κατάργηση των διαφόρων επιδομάτων, που απολαμβάνουν σήμερα διάφορες κατηγορίες εργαζομένων, είναι πολλά. Ενα από αυτά, προβλέπει τη συνέχιση της χορήγησης ή και κάποιας μικρής βελτίωσης του επιδόματος μόνο σε όσους έχουν μικρό οικογενειακό εισόδημα και θεωρούνται "μη έχοντες και μη κατέχοντες".Ενα άλλο προβλέπει την εφαρμογή κλίμακας ελάχιστου οικογενειακού εισοδήματος,με βάση την οποία το επίδομα θα μειώνεται και κάποια στιγμή θα μηδενίζεται, καθώς ο δικαιούχος θα θεωρείται ότι πέρασε στη λέσχη των "εχόντων και κατεχόντων"...

Τέλος, έχουν ιδιαίτερη σημασία οι βάσιμες υποψίες συνδικαλιστικών κύκλων πως η προετοιμαζόμενη, πλατιά και έντονη αξιοποίηση του τεχνητού και κίβδηλου διαχωρισμού των εργαζόμενων σε "έχοντες" και μη έχοντες, δεν αποσκοπεί μόνο στην υπονόμευση της αγωνιστικής τους ενότητας, ούτε στην αφαίρεση μόνο των προαναφερόμενων κατακτήσεων, αλλά ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί και για τις "εκσυγχρονιστικές" αναμορφώσεις του ασφαλιστικού συστήματος, την "απελευθέρωση" των συλλογικών διαπραγματεύσεων, κλπ.