Πέμπτη 9 Ιούλη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 31
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Αϊζενστάιν, Νίκολς και Φασμπίντερ

"Ο Αλέξανδρος Νιέφσκι",η αριστουργηματική σοβιετική ταινία του Σεργκέι Αϊζενστάιν με τον Νικολάι Τσερκάσοφ, δίκαια κλέβει την αποψινή τηλεοπτική - κινηματογραφική βραδιά. Με την εξαιρετική μουσική υπόκρουση του Προκόφιεφ, η μεγαλοφυία του Αϊζενστάιν ζωντανεύει το Ρώσο πρίγκιπα που κατατρόπωσε τους Τεύτονες εισβολείς το 1242, δίνοντας μια σκηνή μάχης ανεπανάληπτη (SEVEN - X 23.15).

Από το STAR στις 02.00 "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ" του Μάικλ Νικολς. Η ταινία τιμήθηκε με δυο Οσκαρ ερμηνείας (Λιζ Τέιλορ και Σάντι Ντένις) και είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του Εντουαρντ Αλμπι, που την εποχή που παίχτηκε προκάλεσε την προσοχή, το θαυμασμό και το ενδιαφέρον του κοινού. Σήμερα, μάλλον, μοιάζει να έχει φθαρεί από το χρόνο, φαίνεται όμως πως κάποιοι ακόμη εντυπωσιάζονται από τη νοσηρή σχέση αυτού του ζευγαριού και δεν κουράζονται από τους ομηρικούς καβγάδες τους. Μια νευρωτική γυναίκα και ο άνδρας της, ένας μεσήλικας καθηγητής (Ρίτσαρντ Μπάρτον), προσκαλούν σε γεύμα ένα νεαρό ζευγάρι που θα ζήσει τρομερές στιγμές έντασης. Οι οικοδεσπότες επιδίδονται σε ένα τρομερό παιχνίδι εξουσίας, σε μια οδυνηρή μάχη, σ' ένα συνεχή αγώνα επικράτησης. Ποιος τελικά θα νικήσει, ποιος τελικά θα αποδειχτεί πιο αδύνατος και ποιος θα είναι ο νικητής του καθημερινού πρωταθλήματος ενός αγαπημένου, αλλά προβληματικού νοσηρού ζευγαριού; Πλάι στο πραγματικά τρομερό ζευγάρι Μπάρτον - Τέιλορ παίζουν οι: Σάντι Ντένις και Τζορτζ Σίγκαλ.

Από την ΕΤ-3 στις 24.00 "Η τρίτη γενιά" του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ.

Θα βρεθούμε στην περίοδο, που ακόμα ακούγεται σαν απόηχος το γερμανικό φθινόπωρο του 1977. Μια ομάδα νέων, χωρίς συγκεκριμένες ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες, χωρίς κίνητρο, χωρίς μέλλον, σχεδόν χωρίς παρόν, μια ομάδα ανθρώπων χύμα, συγκροτούν μια μικρή ομάδα την τελευταία μέρας Αποκριάς και αποφασίζουν να απαγάγουν τον αντιπρόσωπο μιας αμερικανικής εταιρίας κομπιούτερ. Οι "ήρωες" είναι ντυμένοι μασκαράδες, αληθινοί μασκαράδες της ζωής και της πολιτικής, αποκομμένοι από τη ζωή ακούν αδιάφορα τις ειδήσεις που μεταδίδει το ραδιόφωνο. Είναι θύτες, αλλά και ευάλωτα σε εκμετάλλευση θύματα, γι' αυτό πέφτουν εύκολα σε παγίδα που οδηγεί στο θάνατο. Στο θάνατο που μια στιγμή πριν τον συναντήσουν, έχουν την ευκαιρία να ξαναβρούν μια χαμένη αξιοπρέπεια που νόμιζαν ότι είχαν χάσει για πάντα. Ενας προσωπικός στοχασμός του σκηνοθέτη πάνω στο θέμα της τρομοκρατίας της Γερμανίας της δεκαετίας του '70.


Κορυφή σελίδας
Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ