ν αυτές οι υποχρεώσεις, θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε τους λόγους.

1ον. Η μελέτη ίδρυσης της κατασκευής της ΕΑΒ παραδίδεται εν λευκώ στη ΛΟΚΧΗΝΤ το 1977, η ασυδοσία της πολυεθνικής καλύπτεται νομοθετικά από το πέπλο του εθνικού απορρήτου, έτσι μηδενίζεται η δυνατότητα παρέμβασης και ελέγχου.

2ον. Το κόστος πρώτης εγκατάστασης από το προϋπολογισθέν 120 εκ. αμερικάνικα δολάρια, εξακοντίζεται στα 360 εκ. δολάρια και τέλος στα 480 εκ. δολάρια, ένεκα των αποπληρωμών παλαιών χρεών και δανείων.

Τα ίδια κεφάλαια αποτελούν το 6% του συνολικού ποσού προ της εγκατάστασης. Τα υπόλοιπα 94% καλύφτηκαν με εξωτερικό δανεισμό από βορειοαμερικανικές, κύρια, τράπεζες με σκληρούς και ασύμφορους όρους. Η ραγδαία αύξηση του δολαρίου και η υποτίμηση της δραχμής τότε και τώρα, δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα.

Η άρνηση των κυβερνήσεων να χρηματοδοτήσουν αναγκαίες επενδύσεις για την υλοποίηση επενδύσεων απαραίτητων για την ανάλογη υλοποίηση των αντισταθμιστικών οφελών από την πρώτη αγορά του αιώνα.

Η αδυναμία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας να πληρώσει υπό μορφή πριμ στη διαφορά τιμής κατασκευής και συμφωνηθείσα με την κατασκευάστρια εταιρία των F-16 για τα αντισταθμιστικά οφέλη που προέκυψαν.

Η αδυναμία της πολεμικής αεροπορίας να πληρώσει έγκαιρα τις οφειλές της για προσφερθείσες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να εξαναγκάζεται η ΕΑΒ να αναζητά βραχυπρόθεσμα δάνεια, με υπέρογκα τοκοχρεολύσια και κάλυψη λειτουργικών αναγκών.

Η δραχμοποίηση δανείων εξωτερικού σε μια περίοδο που οι ισοτιμίες είχαν φτάσει στο ανώτατο σχεδόν επίπεδο και η επιβάρυνσή τους με τετραπλάσιο επιτόκιο, χωρίς αντίστοιχο ισοτιμιακό όφελος.

Η δυστοκία που παρουσιάζεται στη διαπραγμάτευση των τιμών με την πολεμική αεροπορία που θα ανταποκρίνεται στο πραγματικό κόστος και θα συμβαδίζει με τον τιμάριθμο. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πενταετία '92 - '96 τα έσοδα της ΕΑΒ ήταν μειωμένα κατά 15.467 δισ. ή 17,94% του συνόλου των εσόδων της, εάν δηλαδή οι τιμές, οι οποίες πληρώθηκαν, είχαν τιμαριθμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της πενταετίας.

Επίσης, πρόβλημα στην όλη κατάσταση δημιούργησε και η παράδοση της ΛΟΚΙΤ στην ΕΑΒ επί κυβέρνησης ΝΔ. Η λειτουργία της ΕΑΒ με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή όπως αυτό εκφράστηκε με την αντιμετώπιση της πολεμικής αεροπορίας σαν έναν οποιοδήποτε πελάτη και η απαίτηση της ΛΟΚΙΤ για άμεση καταβολή του κόστους για κάθε εργασία είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση του φόρτου και τη μείωση των εσόδων κατ' επέκταση και ταυτόχρονα την αύξηση του εξωτερικού δανεισμού που έφτασε τα 180 εκ. δολάρια, πέρα βέβαια από την υποβάθμιση της επιχειρησιακής ετοιμότητας της πολεμικής αεροπορίας.Η χρησιμοποίηση της ΕΑΒ σαν επιχείρησης ικανοποίησης των αναγκών της εκλογικής πελατείας των κυβερνώντων. Θα παρατηρήσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προσλήψεων γίνονταν κατά προεκλογικές περιόδους.

Αλλά ακόμα και σήμερα οι αναγκαστικές τοποθετήσεις του νόμου δήθεν περί ατόμων με ανάγκες, έχουν φορτώσει την ΕΑΒ, παρ' όλο που θεωρείται ότι έχει υπεράριθμο διοικητικό προσωπικό, τουλάχιστον με 100 άτομα και πιθανά να έρχονται άλλα 30.

Τα παραπάνω συσσώρευσαν χρέη 259 δισ. δρχ. εκ των οποίων τα 179 κεφαλαιοποιήθηκαν το 1995. Αυτά λειτουργούν σαν τροχοπέδη στην αναπτυξιακή προσπάθεια της ΕΑΒ. Σοβαρός αρνητικός παράγοντας στην αποδοτική λειτουργία της είναι και η αναγκαιότητα συντήρησης ενός υπερβολικά μεγάλου αριθμού στοκ πρώτων υλών και ανταλλακτικών που επιβάλλεται αντικειμενικά από την πολυμορφία των εξοπλιστικών μέσων της πολεμικής αεροπορίας, 24 τύποι αεροσκαφών και 27 τύποι αεροκινητήρων με χιλιάδες παρελκόμενα και η συντήρησή τους απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό, ειδικά εργαλεία, χώρους εργασίας και υποστηρικτικές δυνατότητες για μικρούς αριθμούς αεροσκαφών και αεροκινητήρων παλιάς τεχνολογίας".

"Εάν δεν υπήρχε η ΕΑΒ, η πιθανότητα ήταν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πυροσβεστικών δε θα πετούσε σήμερα. Τα προαναφερόμενα εκτιμούμε ότι επεξηγούν σημαντικά τη δεινή χρηματοοικονομική κατάσταση της ΕΑΒ, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνουν και τη θέση μας ότι εάν η επιχείρηση θέλει να παίξει τον καταστατικό της ρόλο, που είναι η εξασφάλιση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων και η υπηρεσιακή ετοιμότητά τους, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, η ΕΑΒ και γενικότερα οι αμυντικές βιομηχανίες δεν μπορούν να λειτουργήσουν υπό ιδιωτικό ιδιοκτησιακό καθεστώς που έχει σαν συνεπακόλουθο και πρωταρχικό στόχο το επιχειρηματικό κέρδος.

Βέβαια, παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της ΕΑΒ, η λειτουργία της συνέβαλε καθοριστικά στην απόκτηση από τη χώρα μας στρατηγικών πλεονεκτημάτων, που της επιτρέπουν μεγαλύτερη ευελιξία στη λήψη αναγκαίων για την άμυνα αποφάσεων.

Είναι, βέβαια, άλλο πράγμα η εξάρτηση της χώρας μας από τις επιλογές των Αμερικανών και της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που υποβαθμίζει εκ των πραγμάτων τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που πηγάζουν από τη λειτουργία της ΕΑΒ και της αμυντικής βιομηχανίας.

Ομως, για να ικανοποιήσουμε και εκείνους ή π.χ. το υπουργείο Οικονομικών που διακατέχεται απόλογιστική λογική, θα μπορέσουμε να πούμε ότι η λειτουργία της ΕΑΒ παρά το κόστος ίδρυσης και λειτουργίας και τα σοβαρά προβλήματα που η ίδια η κυβερνητική πολιτική δημιούργησε, δικαιολογείται και από τα οικονομικά οφέλη που προέκυψαν και περιλαμβάνουν:

Την εξοικονόμηση δυσεύρετου συναλλάγματος αξίας 1,17 δισ. αμερικανικά δολάρια, σε σταθερές τιμές του 1996 από την παροχή υπηρεσιών μόνο συντήρησης προς τις Ενοπλες Δυνάμεις. Καθώς επίσης και η εισαγωγή συναλλάγματος από πελάτες του εξωτερικού που φτάνουν στο ύψος των 450 εκ. αμερικανικών δολαρίων.

Ελπίζουμε ότι τα αποτελέσματα της εταιρίας συμπεριλαμβανομένων και των έμμεσων, αλλά και ουσιαστικών αποτελεσμάτων όπως απασχόληση, βελτίωση των δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων κλπ. είναι αξιόλογα.

Επίσης, η απορρόφηση τεχνογνωσίας, η ανάπτυξη και βιομηχανοποίηση νέων προϊόντων και η διάχυση τεχνογνωσίας αυτής συνέβαλε ουσιαστικά στην τεχνολογική αναβάθμιση της χώρας. Αναγνωρίζουμε ότι η άμυνα της χώρας μας είναι κύρια θέμα πολιτικό και όχι στρατιωτικών συσχετισμών.

Αναγνωρίζουμε, επίσης, ότι η ρευστή και επικίνδυνη κατάσταση που παρατηρείται στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου και των Βαλκανίων είναι υποκινούμενη και εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο ανακατανομής των σφαιρών επιρροής και των δημιουργούμενων αγώνων.

Ακόμα αναγνωρίζουμε ότι οι υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες δεν εξυπηρετούν πάντοτε τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά τους γενικότερους επιθετικούς και τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της "νέας τάξης πραγμάτων".

Ομως, αναγνωρίζουμε, επίσης, την αναγκαιότητα να εξασφαλιστεί το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων και εκτιμούμε ότι η λειτουργία της αμυντικής βιομηχανίας και ειδικότερα της ΕΑΒ μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στη μερική έστω απεξάρτηση της χώρας μας από το σφικτό εναγκαλισμό των διεθνών μονοπωλίων πολεμικού υλικού και να επιτρέψει στη χώρα μας να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα που δημιουργούν οι αμυντικές βιομηχανίες σε τακτικούς ελιγμούς, εφόσον, βέβαια, υπάρχει πολιτική βούληση γι' αυτό.

Αυτονόητο είναι ότι εάν και η γενικότερη αμυντική βιομηχανία δεν μπορεί να εξεταστεί με στενά λογιστική λογική, ούτε να ενταχθεί στην πολιτική πάση θυσία επίτευξης των στόχων της ΟΝΕ. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι η λειτουργία της αμυντικής βιομηχανίας μπορεί να γίνει ανεκτή από τα μεγαθήρια του κλάδου. Παρά το πρόσφατο ενδιαφέρον που έχουν επιδείξει για επενδύσεις, συμπαραγωγές, εξαγορές παραγωγικών δραστηριοτήτων κλπ. όπως αυτά τα στοιχεία ήρθαν στη δημοσιότητα.

Στόχος τους είναι η εξασφάλιση του φιλέτου των εξοπλιστικών προγραμμάτων και χρησιμοποιούν σαν μοχλό πίεσης την οικονομική παραπαίουσα αμυντική βιομηχανία. Αποσκοπούν στον ασφυκτικότερο έλεγχο των παραγωγικών δυνατοτήτων της αμυντικής βιομηχανίας και της ΕΑΒ γενικότερα και τη μετατροπή τους μετά την υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος σε αποθηκευτικούς χώρους ή γραφεία αντιπροσώπευσης των συμφερόντων τους".

"Υπάρχουν σήμερα σοβαρές ευκαιρίες και δυνατότητες στην ΕΑΒ; Βέβαια υπάρχουν. Βέβαια, η αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων προϋποθέτει και μία σειρά μέτρων και πολιτικών αποφάσεων. Πρώτο πρώτο πρέπει να διατηρηθεί το ενιαίο λειτουργικό και οργανωτικό σχήμα, καθώς επίσης και το αδιαμφισβήτητο και αμετάκλητο του δημόσιου χαρακτήρα της ΕΑΒ. Αυτό αποτελεί ελάχιστη και αναγκαία προϋπόθεση.

Σενάρια που υλοποιούνται κατ' εντολή του υπουργείου Οικονομικών και βάσει της μελέτης της ΚΑΝΤΟΡ που προβλέπουν την οργανωτική και λειτουργική σαλαμοποίηση της ΕΑΒ, δεν εξασφαλίζουν τον ενιαίο και δημόσιο χαρακτήρα της εταιρίας, αλλά, απεναντίας, προοιωνίζονται και προδιαθέτουν το ξεπούλημα του συνόλου ή μέρους των παραγωγικών δραστηριοτήτων της επιχείρησης.

Η προτεινόμενη οργανωτική αυτοτέλεια και η λειτουργική αυτονομία θα δημιουργήσουν προβλήματα αλληλοεπικάλυψης δραστηριοτήτων, ανταγωνιστικότητα μεταξύ των επιχειρηματικών μονάδων όταν μία ή περισσότερες απ' αυτές εμπλέκονται στο ίδιο έργο και, τέλος, οι ποσοτικές και ποιοτικές αυξομειώσεις του φόρτου μπορούν να παρουσιάζουν μία στρεβλή λογιστική απεικόνιση των αποτελεσμάτων, των επιμέρους μονάδων και να αποκρύπτουν την ουσιαστική συμμετοχή τους στη γενική αναπτυξιακή προσπάθεια.

Η δημιουργία θυγατρικών που θα αναλάβουν φόρτο που θα προκύψει από το εξοπλιστικό πρόγραμμα, πρέπει να αποκλειστεί, γιατί έτσι ουσιαστικά οδηγούμαστε σε ιδιωτικοποίηση της ΕΑΒ, με εύρος τις θυγατρικές που θα διαλυθούν ή θα λειτουργήσουν μεταπρατικά, όταν ολοκληρωθεί το εξοπλιστικό πρόγραμμα και μία μητρική εταιρία που θα παραπαίει με σοβαρά μειωμένο φόρτο που θα την καθιστά για μια ακόμη φορά προβληματική και ανίκανη ίσως να ανταποκριθεί στις ανάγκες που είτε το θέλουμε, είτε όχι, θα συνεχίσουν να υπάρχουν για τις Ενοπλες Δυνάμεις.

Εάν η ΕΑΒ, λοιπόν, είναι να παίξει το ρόλο της που σαφώς διατυπώνεται στον ιδρυτικό της νόμο, πρέπει να διασφαλιστεί ο ενιαίος δημόσιος χαρακτήρας της, να καλυφθούν από τον δημόσιο προϋπολογισμό τα χρέη της που ήταν αποτελέσματα των εφαρμοζόμενων κυβερνητικών πολιτικών και της έμμισθης επιδότησης τους κόστους παραγωγής και υπηρεσιών προς Ενοπλες Δυνάμεις ή, σε τελική ανάλυση, να γίνει ρύθμιση των χρεών με βάση τα οικονομικά δεδομένα της επιχείρησης σε μακρόχρονη βάση.

Να ολοκληρωθούν τα επενδυτικά προγράμματα από πόρους του προγράμματος των δημοσίων επενδύσεων όπως είναι το ΚΕΜΙΚΑ ΜΙΛΕΝ, η επέκταση του 41 και άλλοι χώροι, που θα επιτρέψουν στην επιχείρηση να διευρύνει την επισκευαστική και κατασκευαστική της ικανότητα και να λάβει μεγαλύτερο και πιο εξειδικευμένο φόρτο, να μειώσει το κόστος παραγωγής και τέλος να υπάρξει ενιαίος φορέας αμυντικής βιομηχανίας, που θα συντονίζει το έργο των επιχειρήσεων υπό δημόσιο διακομματικό έλεγχο και να απορριφθεί η ιδέα κάθε σεναρίου για ιδιωτικοποίηση, μετοχοποίηση, θυγατρικοποίηση ή ξεπούλημα μέρους ή του συνόλου της ΕΑΒ.

Να εξασφαλιστεί σημαντικός, κύρια κατασκευαστικός, φόρτος από τα προβλεπόμενα αντισταθμιστικά οφέλη σε συνεργασία πάντοτε με τη διεύθυνση της ΕΑΒ που γνωρίζει τις δυνατότητες της επιχείρησης, έτσι ώστε να μην απαιτηθούν μεγάλες επενδύσεις για την υλοποίησή τους και να αξιοποιηθεί στο έπακρο ο υπάρχων εξοπλισμός.

Να είναι προγράμματα μεγάλου όγκου και μακρού χρονικού ορίζοντα, ώστε να είναι προοπτικά αν όχι άμεσα κερδοφόρα και να μη συμβεί ό,τι συνέβη και στο παρελθόν που η ΕΑΒ επιδοτούσε ουσιαστικά τις κατασκευάστριες εταιρίες μέσα από τα λεγόμενα αντισταθμιστικά οφέλη.

Η ταχύτατη κατασκευή του νέου δοκιμαστηρίου, για να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε τα νέα αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας και να αναλάβουμε φόρτο εμπορικό αεροκινητήρων. Να υπάρξουν συμφωνίες με την "Ολυμπιακή", έτσι ώστε το επισκευαστικό έργο των επιχειρήσεων να είναι συμπληρωματικό και όχι ανταγωνιστικό.

Εκτιμούμε ότι η ΕΑΒ μπορεί να δώσει ιδιαίτερο βάθος στον τομέα των αεροκινητήρων, όπου έχει σχετική εμπειρία και δεν απαιτούνται ιδιαίτερα μεγάλες επενδύσεις και να ασχοληθεί η "Ολυμπιακή" με τη συντήρηση και την εξυπηρέτηση των αεροσκαφών των αερομεταφορέων.

Τελειώνοντας, συνάδελφοι, θα ήθελα να πω ότι και οι τηλεπικοινωνίες και το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΤΕ θα πρέπει να είναι στις άμεσες προτεραιότητες της ΕΑΒ, αν και ο χώρος είναι αρκετά δύσβατος και αρκετά, πολλά αγκάθια υπάρχουν. Αλλά εν πάση περιπτώσει η ΕΑΒ έχει ανοίξει ένα μικρό παράθυρο, μια μικρή χαραμάδα και νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη κυβερνητική βούληση, ώστε να υπάρξει δυνατότητα απορρόφησης μεγαλύτερου φόρτου.

Για την επίτευξη του στόχου να γίνει η ΕΑΒ μια σύγχρονη και κερδοφόρα επιχείρηση, που θα υλοποιεί στο έπακρο τη στρατηγική αποστολή της, την υποστήριξη, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, της υπηρεσιακής ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων, προϋπόθεση είναι η παράλληλη ανάπτυξη της συντήρησης και κατασκευής αμυντικού και εμπορικού υλικού και η ικανοποίηση των οικονομικών, εργασιακών και κοινωνικών αναγκών του προσωπικού, που χάρη σε αυτό και κύρια στον πατριωτισμό τους, επιτελέστηκε το έργο που προαναφέραμε.

Υπάρχουν οι γνώσεις και η διάθεση να προσφέρουν πολλά, υπό την προϋπόθεση ότι δε θα αμφισβητείται η απασχόλησή τους και οι διαμορφωμένες εργασιακές σχέσεις που νόμοι και πολιτικές για ιδιωτικοποίηση, επιβολή νέων σχέσεων εργασίας και επιβολή αντασφαλιστικών και αντισυνταξιοδοτικών μέτρων προδιαγράφουν και δρομολογούν".

σωπικού, που χάρη σε αυτό και κύρια Ξ στον ΣCΝCν αυτές οι υποχρεώσεις, θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε τους λόγους.

1ον. Η μελέτη ίδρυσης της κατασκευής της ΕΑΒ παραδίδεται εν λευκώ στη ΛΟΚΧΗΝΤ το 1977, η ασυδοσία της πολυεθνικής καλύπτεται νομοθετικά από το πέπλο του εθνικού απορρήτου, έτσι μηδενίζεται η δυνατότητα παρέμβασης και ελέγχου.

2ον. Το κόστος πρώτης εγκατάστασης από το προϋπολογισθέν 120 εκ. αμερικάνικα δολάρια, εξακοντίζεται στα 360 εκ. δολάρια και τέλος στα 480 εκ. δολάρια, ένεκα των αποπληρωμών παλαιών χρεών και δανείων.

Τα ίδια κεφάλαια αποτελούν το 6% του συνολικού ποσού προ της εγκατάστασης. Τα υπόλοιπα 94% καλύφτηκαν με εξωτερικό δανεισμό από βορειοαμερικανικές, κύρια, τράπεζες με σκληρούς και ασύμφορους όρους. Η ραγδαία αύξηση του δολαρίου και η υποτίμηση της δραχμής τότε και τώρα, δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα.

Η άρνηση των κυβερνήσεων να χρηματοδοτήσουν αναγκαίες επενδύσεις για την υλοποίηση επενδύσεων απαραίτητων για την ανάλογη υλοποίηση των αντισταθμιστικών οφελών από την πρώτη αγορά του αιώνα.

Η αδυναμία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας να πληρώσει υπό μορφή πριμ στη διαφορά τιμής κατασκευής και συμφωνηθείσα με την κατασκευάστρια εταιρία των F-16 για τα αντισταθμιστικά οφέλη που προέκυψαν.

Η αδυναμία της πολεμικής αεροπορίας να πληρώσει έγκαιρα τις οφειλές της για προσφερθείσες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να εξαναγκάζεται η ΕΑΒ να αναζητά βραχυπρόθεσμα δάνεια, με υπέρογκα τοκοχρεολύσια και κάλυψη λειτουργικών αναγκών.

Η δραχμοποίηση δανείων εξωτερικού σε μια περίοδο που οι ισοτιμίες είχαν φτάσει στο ανώτατο σχεδόν επίπεδο και η επιβάρυνσή τους με τετραπλάσιο επιτόκιο, χωρίς αντίστοιχο ισοτιμιακό όφελος.

Η δυστοκία που παρουσιάζεται στη διαπραγμάτευση των τιμών με την πολεμική αεροπορία που θα ανταποκρίνεται στο πραγματικό κόστος και θα συμβαδίζει με τον τιμάριθμο. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πενταετία '92 - '96 τα έσοδα της ΕΑΒ ήταν μειωμένα κατά 15.467 δισ. ή 17,94% του συνόλου των εσόδων της, εάν δηλαδή οι τιμές, οι οποίες πληρώθηκαν, είχαν τιμαριθμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της πενταετίας.

Επίσης, πρόβλημα στην όλη κατάσταση δημιούργησε και η παράδοση της ΛΟΚΙΤ στην ΕΑΒ επί κυβέρνησης ΝΔ. Η λειτουργία της ΕΑΒ με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή όπως αυτό εκφράστηκε με την αντιμετώπιση της πολεμικής αεροπορίας σαν έναν οποιοδήποτε πελάτη και η απαίτηση της ΛΟΚΙΤ για άμεση καταβολή του κόστους για κάθε εργασία είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση του φόρτου και τη μείωση των εσόδων κατ' επέκταση και ταυτόχρονα την αύξηση του εξωτερικού δανεισμού που έφτασε τα 180 εκ. δολάρια, πέρα βέβαια από την υποβάθμιση της επιχειρησιακής ετοιμότητας της πολεμικής αεροπορίας.Η χρησιμοποίηση της ΕΑΒ σαν επιχείρησης ικανοποίησης των αναγκών της εκλογικής πελατείας των κυβερνώντων. Θα παρατηρήσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προσλήψεων γίνονταν κατά προεκλογικές περιόδους.

Αλλά ακόμα και σήμερα οι αναγκαστικές τοποθετήσεις του νόμου δήθεν περί ατόμων με ανάγκες, έχουν φορτώσει την ΕΑΒ, παρ' όλο που θεωρείται ότι έχει υπεράριθμο διοικητικό προσωπικό, τουλάχιστον με 100 άτομα και πιθανά να έρχονται άλλα 30.

Τα παραπάνω συσσώρευσαν χρέη 259 δισ. δρχ. εκ των οποίων τα 179 κεφαλαιοποιήθηκαν το 1995. Αυτά λειτουργούν σαν τροχοπέδη στην αναπτυξιακή προσπάθεια της ΕΑΒ. Σοβαρός αρνητικός παράγοντας στην αποδοτική λειτουργία της είναι και η αναγκαιότητα συντήρησης ενός υπερβολικά μεγάλου αριθμού στοκ πρώτων υλών και ανταλλακτικών που επιβάλλεται αντικειμενικά από την πολυμορφία των εξοπλιστικών μέσων της πολεμικής αεροπορίας, 24 τύποι αεροσκαφών και 27 τύποι αεροκινητήρων με χιλιάδες παρελκόμενα και η συντήρησή τους απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό, ειδικά εργαλεία, χώρους εργασίας και υποστηρικτικές δυνατότητες για μικρούς αριθμούς αεροσκαφών και αεροκινητήρων παλιάς τεχνολογίας".

"Εάν δεν υπήρχε η ΕΑΒ, η πιθανότητα ήταν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πυροσβεστικών δε θα πετούσε σήμερα. Τα προαναφερόμενα εκτιμούμε ότι επεξηγούν σημαντικά τη δεινή χρηματοοικονομική κατάσταση της ΕΑΒ, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνουν και τη θέση μας ότι