Διδακτική Ιστορία

"Οταν ο μετά τούτο το θέρος χειμών τελευτήση εν και εικοστόν έτος πληρούται".Μ' αυτή τη φράση, (στην τελευταία παράγραφο του Θ Βιβλίου, η οποία αφορούσε στον Τισσαφέρνη που πήγε στην Εφεσο να θυσιάσει στην Αρτέμιδα και μετά στον Ελλήσποντο για να λύσει προβλήματά του με τους αρχηγούς του πελοποννησιακού στόλου που βρισκόταν εκεί), τελεύτησε ο Θουκιδίδης την"Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου",που την άφησε ατελεύτητη. Τότε, στη διάρκεια του 21ου έτους του 27χρονου Πελοποννησιακού Πολέμου, δηλαδή γύρω στο 399 π. Χ., τελεύτησε και ο βίος του μεγάλου αρχαίου ιστορικού. Ετσι την Ιστορία αυτού του πολέμου συνέχισε ο Ξενοφών, ξεκινώντας από το σημείο που την άφησε ο Θουκιδίδης: "Μετά δε ταύτα ου πολλαίς ημέραις ύστερον ήλθεν εξ Αθηνών Θυμοχάρης ναυς έχων ολίγας (... ) ".

Ο Θουκιδίδης, όμως, κατέγραψε τον κύριο "όγκο" των συγκρούσεων αυτού του πολέμου - του πρώτου ελληνικού εμφύλιου - που ουσιαστικά συνέτριψε τη δύναμη της Αθήνας και Σπάρτης, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στην τότε ιμπεριαλιστική δύναμη, τον βασιλιά των Περσών, να διαιτητεύει, προς όφελός του, στις διαφορές μεταξύ ελληνικών πόλεων - κρατών. Σαν σήμερα, κακή ώρα, που η Ελλάδα αφήνει ελεύθερο το πεδίο στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική δύναμη να "διαιτητεύει" και στα δικά μας εθνικά θέματα. Να γιατί έχουμε πολλά να διδαχθούμε για το παρόν και το μέλλον διαβάζοντας την του Θουκιδίδου "Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου",παρότι μας χωρίζουν απ' αυτήν παραπάνω από 2.500 χρόνια. Εξάλλου έχουμε να μάθουμε από το "εισαγωγικό" Βιβλίο Α (104 σελ. ) που συνοπτικά παρουσιάζει την προϊστορία του ελλαδικού χώρου μέχρι τη συγκρότηση των πόλεων - κρατών, πλευρές των θεσμών τους, των σχέσεών τους, ομοιοτήτων και διαφορών του πολιτισμού τους κ.ο.κ. Το έργο εμπλουτισμένο με χάρτες, χρονολογίες και αναλυτικά περιεχόμενα, κυκλοφορεί από την "Εστία".Ο ακαδημαϊκός Αγγελος Σ. Βλάχος,υπογράφει το σύντομο πρόλογο, το βιογραφικό για τον στρατηγό στην περιοχή Θράκης, εξορισμένο (422 π. Χ.) για είκοσι χρόνια από την Αθήνα γιατί απέτυχε να σώσει την Αμφίπολη από τον Σπαρτιάτη Βρασίδα και ιστορικό Θουκιδίδη Ολόρου, Αλιμούσιο και την έξοχη μετάφραση. Μετάφραση, πιστή στο πρωτότυπο και κυριολεκτική, αλλά και σε άμεση, εύληπτη, εύστροφη, πάμπλουτη δημοτική γλώσσα, η οποία καθιστά ελκυστική και ευχάριστη την ανάγνωση του βιβλίου.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ