Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Κάρντιφ δεν πρόσθεσε, ίσως, τίποτα το συνταρακτικό για μια Σύνοδο Κορυφής των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Επιβεβαιώθηκε η προσήλωση στην ΟΝΕ, ενώ η συζήτηση των θεμάτων που περιλαμβάνει η "Ατζέντα 2000", παρά τις όποιες αντιθέσεις, φανέρωσε την εμμονή των κυρίαρχων δυνάμεων για την προώθησή τους στη ζωή, ανεξάρτητα από την ιεράρχηση και τα αναγκαία για την υλοποίησή τους βήματα. Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς την Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη είναι μια επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα για το "ευρωπαϊκό" κεφάλαιο, αφού οι πολυεθνικές έχουν εισβάλει σ' αυτά τα κράτη, λεηλατώντας πλουτοπαραγωγικές πηγές, βιομηχανικά συγκροτήματα, υποδομές, βάζοντας υπό το ζυγό της πιο άγριας εκμετάλλευσης εκατομμύρια εργαζόμενους. Η ενασχόληση με τα διαρθρωτικά ταμεία δεν έβγαλε στην επιφάνεια μόνο τις αντιθέσεις μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και το γεγονός πως τα κοινοτικά κονδύλια στερεύουν για κράτη, όπως η Ελλάδα, μεγαλώνοντας ακόμη πιο πολύ την αφαίμαξη του ελληνικού λαού από την Κοινότητα.

Ταυτόχρονα, όμως, το Κάρντιφ απέδειξε, σχετικά με την κατάσταση των ελληνοτουρκικών αντιπαραθέσεων, τους κινδύνους που εγκυμονεί η διαπλοκή τους με την προώθηση της "νέας τάξης" στην περιοχή. Οι "σύμμαχοι" και "εταίροι" παίζουν το "παιχνίδι" των σφαιρών επιρροής πάνω στην πλάτη του ελληνικού και των γειτονικών λαών, αξιοποιώντας και την επιδίωξη της ελληνικής άρχουσας τάξης να πρωταγωνιστήσει σ' ένα βαλκανικό ανταγωνισμό με την Τουρκία. Η νέα ωμή επέμβαση των Αμερικανών και η ουσιαστική αποδοχή της από την κυβέρνηση αποδεικνύει ότι οι αποφάσεις για αμερικανοποίηση του Αιγαίου και της Κύπρου είναι ειλημμένες, προοιωνιζόμενες ταυτόχρονα ένα θερμό καλοκαίρι για την περιοχή, με απρόβλεπτους για το λαό μας κινδύνους.