"Η απεργία στην Ιονική μοιάζει να έχει ξεπεράσει το πρόβλημα των θέσεων εργασίας. Το αίτημα των τραπεζικών είναι απλώς να μη γίνει η τράπεζα ιδιωτική. Ετσι όμως μπήκαν σε μια κατ' εξοχήν πολιτική αντιπαράθεση". Να ποιο είναι το "εγκληματικό" και "τραγικό λάθος" των εργαζομένων στις τράπεζες! Να έχουν απαίτηση να παραμείνει η Ιονική στο δημόσιο! Αυτό, κατά την άποψη του αρθρογράφου των "Νέων" -αλλά και άλλων- αποτελεί απαράδεκτη πρόκληση και "ύβρι" και μπαίνει πλέον σε απαγορευμένα χωράφια, στην πολιτικοποίηση των αγώνων. Ολα μπορούν να συγχωρεθούν στους συνδικαλιστές, αλλά όχι αυτό. Να αμφισβητούν, δηλαδή, και να αντιμάχονται τις νεοφιλελεύθερες επιλογές, που συναντούν μάλιστα την "καθολική" αποδοχή του πολιτικού κόσμου, όπως συνηθίζουν να λένε.

Βλέπετε, η πολιτική του ξεπουλήματος των κρατικών τραπεζών δεν μπορεί να εντάσσεται στην "πολιτικοποίηση", γιατί εντάσσεται στον "εθνικό στόχο" της ένταξης στην ΟΝΕ.

Αφελής απορία: Αν δεν υπερασπιστούν οι εργαζόμενοι, που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα "καλά" της ιδιωτικοποίησης, το δημόσιο χαρακτήρα των τραπεζών, ποιος θα το κάνει, αλήθεια;