Δεκατέσσερα χρόνια περίμενε ο Παναθηναϊκός να πάρει πρωτάθλημα. Οσα περίμενε κι ο Κουτρούλης για να παντρευτεί την αγαπημένη του. Το γλέντι και των δύο έμεινε στην ιστορία. Του Κουτρούλη, γιατί κράτησε μέρες χωρίς ν' ανοίξει ρουθούνι. Του Παναθηναϊκού, επειδή ο γάμος με τον τίτλο σημαδεύτηκε από πρωτοφανή επεισόδια. Ας σοβαρευτούμε όμως. Στα γήπεδα η Ελλάδα συνεχίζει ν' αναστενάζει. Την Κυριακή εντός κι εκτός ΟΑΚΑ, κεφάλια άνοιξαν. Καθίσματα έσπασαν. Αξίες ποδοπατήθηκαν. Φωτιές άναψαν. Ζημιές ανυπολόγιστες στο σταθμό του Μετρό της Ομονοίας έγιναν. Δακρυγόνα έπεσαν, αυτοκίνητα κάηκαν. Ζωές κινδύνεψαν, καθώς στο παραπέντε δεν εξερράγησαν στην Ομόνοια πέντε μεγάλες φιάλες οξυγόνου. Ανθρωποι έχασαν τα μεροκάματά τους. Κι όλα αυτά για μια κούπα. Για τη δικαίωση του οπαδικού "εγώ". Σκηνές κοινωνικής κατάπτωσης, που υποχρέωσαν εργαζόμενο που πήγε τη Δευτέρα το πρωί στην Ομόνοια να βγάλει το μεροκάματο και δε βρήκε ούτε τα παλιόρουχα της δουλιάς, να δηλώσει: "Εύχομαι κάποτε αυτή η χώρα να εκπολιτιστεί".

Στις εξέδρες του ΟΑΚΑ καταλύθηκε κάθε έννοια φιλοξενίας. Φωτοβολίδες δολοφόνοι, προσγειώνονταν στα κεφάλια και τα γυμνά στήθη ανύποπτων οπαδών του ΠΑΟΚ. Στους είκοσι έφτασε ο αριθμός των τραυματιών που επισκέφθηκαν το σταθμό των πρώτων βοηθειών. Εκατοντάδες αστυνομικοί κοιτούσαν απορημένοι πώς θα προφυλαχτούν. Ούτε σχέδιο πρόληψης, ούτε καταστολής υπήρχε. Στις εξέδρες υπήρχαν υπεράριθμοι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Η τελευταία γωνίτσα, όλα τα σκαλοπάτια, ήταν κατειλημμένα. Στο ξεκίνημα της επανάληψης, οι δυστυχείς διαιτητές που σημάδεψαν τον τελικό με τα πολλά λάθη τους, διέκοψαν το παιχνίδι μέχρι να σταματήσει ο ανελέητος πόλεμος της εξέδρας. Φωτοβολίδες, καθίσματα, μπουκάλια, σιδερόβεργες, κλειδιά, σφύριζαν στον ουρανό του γηπέδου για ένα πεντάλεπτο. Μέσα στο γενικό χαμό, ανέμιζαν ελληνικές σημαίες, πιθανόν για να υποδηλώσουν στους απέναντι, ότι δεν είναι Ελληνες. Ακόμα και ο ήρεμος Σλ. Σούμποτιτς, στο τέλος δεν απέφυγε την γκάφα."Πέρσι κατακτήσατε στην Κωνσταντινούπολη το κύπελλο Κόρατς σε βάρος τουρκικής ομάδας. Φέτος κατακτήσατε το πρωτάθλημα. Ποιος από τους δύο τίτλους έχει μεγαλύτερη αξία;", τον ρώτησε δημοσιογράφος. Κι η απάντηση: "Μου τηλεφώνησε σήμερα το πρωί ένας φίλος από τη Θεσσαλονίκη και μου είπε ότι θα νικήσω το βράδυ γιατί εγώ είμαι ο πραγματικός τουρκοφάγος". Δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει ποιοι ήταν οι Τούρκοι στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Παίκτες, προπονητές, παράγοντες του Παναθηναϊκού, αισθάνονταν την υποχρέωση πάνω απ' όλα να ευχαριστήσουν στο τέλος τους οπαδούς της ομάδας. Αυτούς που λίγο μετά έκαναν άνω - κάτω το κέντρο της Αθήνας. Εκείνους που στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, καταδίκασαν την ομάδα τους με αποκλεισμό τεσσάρων αγωνιστικών. Το φύλλο αγώνα καίει και πάλι τον Παναθηναϊκό. Ποιος ασχολείται όμως με αυτά; Οπως δε θα ασχοληθεί κανείς με τις καταγγελίες του προέδρου του ΠΑΟΚ. "Είχα πει ότι ο τελικός θα είναι μέρα γιορτής, αλλά εξελίχτηκε σε μέρα ντροπής. Στη συνείδηση της κοινής γνώμης, ο ΠΑΟΚ είναι πρωταθλητής" υπογράμμισε, αφήνοντας αιχμές για τη διαιτησία. Στην εποχή της άκρατης εμπορευματοποίησης, ποιος θα ασχοληθεί με αξίες! Ποιος ενδιαφέρεται αν ο βασιλιάς είναι γυμνός. Αν η χώρα που θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, έγινε και πάλι διεθνώς ρεζίλι. Το... καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης τελείωσε, νεκροί δεν υπήρξαν και μέχρι το Σεπτέμβρη που θα αρχίσει το επόμενο, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει. Σαν δεν ντρεπόμαστε.

Στον αγωνιστικό τομέα, ο Μπ. Σκοτ έκανε τη διαφορά. Ο Αμερικανός κυριάρχησε στο δεύτερο ημίχρονο, οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στην κατάκτηση του τίτλου με 68 - 58.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αλβέρτης 13 (1), Καλαϊτζής 7, Κοχ 2, Παταβούκας 2, Οικονόμου 5, Σκοτ 23, Χούπμαν 2, Μαρτίνεθ 1, Ράτζα 13.

ΠΑΟΚ: Νικολαϊδης 7, Μπουντούρης, Κακιούσης, Στογιάκοβιτς 14 (2), Μπαλογιάννης 7 (1), Ρόουαν 7 (1), Μοράλες 7, Μακ Ρέι 10, Σάκλεφορντ 6, Γιαννούλης.

Γιάννης ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ