Οσο πλησιάζουν οι μήνες προς τις γενικές εκλογές της 27ης Σεπτέμβρη, τόσο περισσότερο το κυβερνητικό στρατόπεδο οξύνει τον αγώνα ενάντια στα κόμματα της αντιπολίτευσης, χρησιμοποιώντας μάλιστα έννοιες και συνθήματα που θυμίζουν μακρινές εποχές.

Αυτό διαπιστώθηκε και στο εκλογικό συνέδριο της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU), του μεγαλύτερου από τα τρία συγκυβερνώντα κόμματα στη Βόννη, που έγινε στο διήμερο 18 - 19 Μάη στη Βρέμη. Μια από τις επιδιώξεις του ήταν να αναθαρρήσει τα μέλη και οπαδούς και γενικά τους εκλογείς του ότι στο διάστημα που υπολείπεται έως τα τέλη Σεπτέμβρη υπάρχει η δυνατότητα να ανατραπεί το διαπιστωνόμενο ρεύμα υπέρ του αντίπαλου σοσιαλδημοκράτη υποψήφιου, και με την κινητοποίηση όλης της χριστιανοδημοκρατικής βάσης να κερδηθούν για άλλη μια τετραετία οι εκλογές από τη Χριστιανοδημοκρατία.

Αν κρίνει κανείς από τις εικόνες του συνεδρίου, που παρουσίασαν τα γερμανικά τηλεοπτικά μέσα και από αρκετά σχόλια του γερμανικού Τύπου, καταλήγει στο πρώτο, αλλά, βέβαια. όχι και στο σημαντικότερο αποτέλεσμα, ότι ο καγκελάριος και πρόεδρος του κόμματος, Χέλμουτ Κολ, το στόχο αυτό τον κέρδισε: Κατάφερε να ταρακουνήσει τους 1.001 αντιπροσώπους, να τους αφυπνίσει από τη νάρκωση στην οποία είχαν περιπέσει μετά τις εκλογικές ήττες στην Κάτω Σαξονία και στη Σαξονία - Ανχάλτη και τις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις που φέρνουν ως νικητή τον υποψήφιο του SPD.

Οι σύνεδροι, διαπιστώνουν τα ΜΜΕ, αποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τον απολογισμό των πεπραγμένων και τους οραματισμούς που τους παρουσίασε ο Κολ για την είσοδο της χώρας τους στο νέο αιώνα και τη νέα χιλιετία: βασικά σημεία του μελλοντικού προγράμματος, είπε, είναι η φορολογική μεταρρύθμιση, ένα παραγωγικό μορφωτικό σύστημα και εργασία για όλους. Τα ίδια, περίπου, υποσχέθηκε και ο φερόμενος ως διάδοχός του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: εργασία, ευημερία, ασφάλεια, ειρήνη και ελευθερία.

Το πώς όμως θα γίνουν αυτά, είναι άλλο θέμα, όπως δε δίνεται απάντηση και στο ερώτημα ότι, αφού θα δημιουργήσουν εργασία και ευημερία μελλοντικά, γιατί δεν έγινε αυτό έως τώρα, αλλά αντίθετα γίνεται λόγος διαρκώς για άνοδο της ανεργίας και αύξηση της φτώχειας με αντίστοιχη αύξηση του πλούτου των λίγων;

Ομως, ένα άλλο σοβαρό θέμα ήταν στο επίκεντρο του συνεδρίου, που τελικά πήρε και τη μορφή απόφασης: Ο τρόπος με τον οποίο πρόκειται να διεξαχθεί από τη CDU, αλλά και από τη Χριστιανοκοινωνική Ενωση (CSU) του Βαυαρού υπουργού Οικονομικών στη Βόννη, Τέο Βάιγκελ, ο εκλογικός τους αγώνας. Θα σηκώσουν, όπως διαπιστώνεται, το φλάμπουρο της "σωτηρίας της Γερμανίας" από τον κίνδυνο του κομμουνισμού. Τόσο ο Χ. Κολ, όσο και ο γενικός γραμματέας της CDU, Πέτερ Χίντζε, παρουσίασαν το μέλλον της Γερμανίας με μαύρα χρώματα, αν το Σεπτέμβρη κερδίσει ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ, σχηματίσει κυβέρνηση μαζί με τους Πράσινους και στηριχτεί και σε ανοχή των κομμουνιστών του ΚΟΔΗΣΟ. Τότε θα αλλάξει η δομή του σημερινού αστικού καθεστώτος, η σημερινή αστική Δημοκρατία θα γίνει "αριστερή Δημοκρατία"!

Στο πνεύμα αυτό ψηφίστηκε από τους συνέδρους και η πρόταση που τους υποβλήθηκε από το Προεδρείο και αναφέρει τα εξής: Το συνέδριο απορρίπτει τη βοήθεια "αριστερών ριζοσπαστικών" κομμάτων προς άλλα κόμματα για το σχηματισμό κυβερνήσεων. Απαιτεί επίσης και από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) να πάρει πριν τις εκλογές (27/9) απόφαση παρόμοιου περιεχομένου. Το ΚΟΔΗΣΟ, κατά τους Χριστιανοδημοκράτες συνέδρους, είναι κόμμα που δεν πατάει στο έδαφος του Συντάγματος.

Σε επίρρωση όλων αυτών ο καγκελάριος, Χ. Κολ, κλείνοντας το συνέδριο, υπενθύμισε στους συνέδρους, άλλη μια φορά, αυτό το καθήκον. Τους ζήτησε να εμποδίσουν την εγκαθίδρυση μιας "αριστερής Δημοκρατίας" στη Γερμανία. Εδώ κάνει εντύπωση ότι οι κύριοι συνομιλητές δεν έκαναν λόγο για τους "δεξιούς εξτρεμιστές". Τι θα γίνει αν, π.χ., ένα ή δύο και περισσότερα κόμματα στηριχτούν στη βοήθεια ενός δεξιού κόμματος; Δεν υπάρχει τότε κίνδυνος για το καθεστώς για τη Γερμανία; Δε θα δημιουργηθεί απ' αυτό "δεξιά Δημοκρατία";

Η μια εξήγηση για τη θέση αυτή είναι η επιδίωξη να μη δυσαρεστήσουν τους ακροδεξιούς και να πάρουν ψήφους και από εκεί, και η δεύτερη ότι θεωρούν απίθανη ή ότι δε θεωρούν κίνδυνο τη συγκυβέρνηση τέτοιου είδους κομμάτων.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο ερώτημα: Από πότε έγινε κομμουνιστικό κόμμα το ΚΟΔΗΣΟ; Το ίδιο, με όλα τα προγράμματά του και σε όλα τα συνέδριά του τονίζει ότι δεν έχει και δε θέλει να έχει σχέση με τον κομμουνισμό, αλλά είναι αριστερό κόμμα μεταρρυθμίσεων και όχι επαναστάσεων. Και μόλις στις 14 Μάη ο πρώην Πρόεδρος της Γερμανίας Ρίχαρντ φον Βάιτσέκερ, επίλεκτο μέλος της CDU, σε συνέντευξη και άρθρο του στη "Ζιντ Ντόιτσε Τσάιτουνγκ" (του Μονάχου) διαχώριζε αρκετά τη στάση του απέναντι στο ΚΟΔΗΣΟ από το "κυνήγι των μαγισσών" που διεξάγουν άλλοι Χριστιανοδημοκράτες. Αυτό και μόνο άρκεσε για να διατυπωθούν γνώμες και να γραφούν σχόλια, από συντηρητική πλευρά, κατά του πολιτικού αυτού.

Πόσο παράλογη όμως είναι η εκστρατεία αυτή κατά του ΚΟΔΗΣΟ το στηρίζει με πειστικά επιχειρήματα στη "Berliner Zeitung" (16-17 Μάη) ο προηγούμενος εκδότης της και πρώην αρχισυντάκτης του "Spiegel" Εριχ Μπέμε. Στο άρθρο του με τον τίτλο: "Κανένας φόβος από το ΚΟΔΗΣΟ" ο Μπέμε γράφει ανάμεσα σε άλλα: "Ο πρώην ομοσπονδιακός Πρόεδρος Ρίχαρντ φον Βαϊτσέκερ αναφώνησε στο κόμμα του το πραγματικό απλό πράγμα, ότι είναι κατανοητό και κατά ορισμένο τρόπο ορθό αν στο ΚΟΔΗΣΟ επιτρέπεται συμμετοχή στην εξουσία.

Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί ότι το ΚΟΔΗΣΟ, που το διαβάλλουν στη Δύση, αντιπροσωπεύεται στις ανατολικογερμανικές δημοτικές συνελεύσεις με 6.000 αντιπροσώπους και έχει 196 δημάρχους; Και αυτό, όχι σπάνια, με την ευλογία των Χριστιανοδημοκρατών. Αντίθετα, επίσης, η ανατολική CDU πήρε ευχαριστώντας τη βοήθεια του ΚΟΔΗΣΟ... Και λοιπόν; Πού είναι εδώ ο αφανισμός της Δύσης;

Φυσικά δεν αφανίστηκε η Γερμανία απ' αυτή τη συνεργασία σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ούτε θα καταστραφεί το κρατίδιο της Σαξονίας - Αχνάλτης από την κοινοβουλευτική υποστήριξη (ανοχή) που δίνει το ΚΟΔΗΣΟ στον εκεί σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό. Για έναν πρόσθετο λόγο, όμως, μπορούν να είναι ήσυχοι οι κυβερνήτες στη Βόννη. Γιατί ο υποψήφιος σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Σρέντερ έχει δηλώσει κατηγορηματικά ότι σε καμιά περίπτωση δε θα δεχτεί βοήθεια του ΚΟΔΗΣΟ, αν εκλεγεί καγκελάριος.

Αρα, λοιπόν, ένταση της αντικομμουνιστικής καμπάνιας για εκφοβισμό ανίδεων ψηφοφόρων, με στόχο την ελπίδα της εκλογικής νίκης.

Θ. ΒΟΡΕΙΟΣ