Επίσης καθόλου τυχαία δεν ήταν η κίνηση των 8 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ να αγωνιστούν για τη συλλογή υπογραφών ώστε να κριθεί αναθεωρητέο το άρθρο 16 του Συντάγματος για την Ανώτατη Παιδεία.

Κοινός παρονομαστής των παραπάνω ενεργειών είναι η επιδίωξή τους να κριθούν από αυτή τη Βουλή αναθεωρητέα τα άρθρα του Συντάγματος για τα οποία"ενδιαφέρονται", ώστε στην επομένη να δώσουν το περιεχόμενο που επιθυμούν. Ακριβώς γιατί προσδοκούν ότι ο συσχετισμός δυνάμεων που θα προκύψει στις επόμενες εκλογές θα είναι ευνοϊκός για την υλοποίηση των σχεδίων τους, για αναθεώρηση του Συντάγματος σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Αυτή είναι και η ουσία των συζητήσεων και των "μαχών" που γίνονται στη Βουλή το τελευταίο διάστημα σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος.

****

Η επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος διαφέρει από τις προηγούμενες ακριβώς σε αυτό. Για πρώτη φορά τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν δηλώσει ανοιχτά τη συναίνεση και σύμπλευσή τους για να κατασκευαστεί ένα Σύνταγμα που όχι μόνο δε θα τους δημιουργεί εμπόδια στη νεοφιλελεύθερη επέλαση και στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ, ΓΚΑΤΤ), αλλά θα έχει "προβλέψει" ακριβώς αυτή την πορεία.

****

Οι "πυλώνες" πάνω στους οποίους θα οικοδομηθεί το "νέο" Σύνταγμα είναι δεδομένες: Πρώτον, να κατοχυρωθεί και συνταγματικά η προτεραιότητα που έχουν η Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, απέναντι σε θέματα εθνικής ή λαϊκής κυριαρχίας. Η "δικαιολογητική βάση" αυτής της επιλογής είναι γνωστή: "Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης", "το κράτος - έθνος ξεπεράστηκε", και άλλα παρόμοια, προκειμένου να υποστηριχτεί η πρόσδεση και υποταγή στη "νέα τάξη πραγμάτων". Ετσι, στο νέο Σύνταγμα θα επιχειρηθεί να μην υπάρχουν διατάξεις - "κωλύματα" που θα δίνουν "λαβές" για να υπάρξει οποιαδήποτε αντίσταση στα συμφέροντα των πολυεθνικών και των "ηγεμόνων του κόσμου". Πολύ περισσότερο που με τις συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ όλα είναι "τακτοποιημένα" και σε ό,τι αφορά τα κυριαρχικά δικαιώματα, και σε ό,τι αφορά την οικονομική και νομισματική πολιτική, την εξωτερική πολιτική, την άμυνα, τη δικαιοσύνη και την εσωτερική ασφάλεια.

Δεύτερο, συρρικνώνονται και περιορίζονται ασφυκτικά, τα όποια πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, τα οποία κόβονται και ράβονται στα μέτρα της "νέας εποχής". Υγεία, παιδεία, κοινωνικές παροχές, το δικαίωμα στην εργασία και την κατοικία, η προστασία ανέργων, δεν τυγχάνουν καμιάς πρόνοιας και κατοχύρωσης. Ταυτόχρονα, καθόλου δε διασφαλίζεται το απόρρητο της προσωπικής ζωής, δεν κατοχυρώνεται το δικαίωμα της απεργίας, η αποκατάσταση πλήρων πολιτικών δικαιωμάτων στους δημόσιους υπάλληλους, η ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ο πλήρης διαχωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος κλπ. Με λίγα λόγια επιχειρείται να γίνει πιο σκληρό ταξικά το "νέο" Σύνταγμα.

****

Ας μην τρέφουν αυταπάτες, λοιπόν, ότι οι συσχετισμοί θα είναι πάντα ευνοϊκοί για την υλοποίηση των αντιδραστικών και αυταρχικών επιλογών τους. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, θα βάλουν τη δική τους σφραγίδα στην πορεία της χώρας, μπροστά στην οποία το Σύνταγμα οφείλει να αναθεωρηθεί...Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ομως δεν είναι η διαδικασία - όσο και αν έχει την πολιτική σημασία της - αυτή που καθορίζει την αναθεώρηση του Συντάγματος, όσο η εκφρασμένη πολιτική βούληση των κομμάτων του λεγόμενου "ευρωπαϊκού προσανατολισμού", η αναθεώρηση αυτή να γίνει σε ακόμα πιο αντιδραστική και αυταρχική κατεύθυνση