Μέρα της παγκόσμιας εργατικής τάξης, η Πρωτομαγιά. Μέρα μνήμης και τιμής των νεκρών εργατών του Σικάγου. Μέρα απολογισμού της δράσης - των επιτυχιών, των αποτυχιών, αλλά και των υποχωρήσεων - του εργατικού κινήματος. Κυρίως, όμως, μέρα σταθμός κι αφετηρία, ταυτοχρόνως, των νέων αγώνων. Αύριο, από το Σύνταγμα και τις πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις σ' όλη τη χώρα, δίνεται το σήμα εκκίνησης αυτών των νέων αγώνων. Αγώνες που θα κλιμακωθούν για την ανατροπή της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Αγώνες που, για ν' αποδώσουν, πρέπει να συσπειρώσουν όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ξεπερνώντας στην πράξη τα εμπόδια και την υπονόμευση των συμβιβασμένων ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που παίζουν τον ρόλο του "Δούρειου Ιππου" στο συνδικαλιστικό κίνημα και του στυλοβάτη της κυβερνητικής πολιτικής.

Για να πετύχουν, όμως, πλήρως το στόχο τους, δεν αρκεί η συσπείρωση των εργαζομένων, αλλά απαιτείται και ο συντονισμός της πάλης της εργατικής τάξης με τ' άλλα λαϊκά στρώματα, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους ΕΒΕ, τη νεολαία, τους συνταξιούχους. Ο συντονισμός των αγώνων αποτελεί, πλέον, αδήριτη ανάγκη και αναγκαία συνθήκη, για την υλοποίηση της κοινωνικής αποστολής της εργατικής τάξης. Και είναι σημαντικό ότι αυτή η αναγκαιότητα συνειδητοποιείται σήμερα από ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις.

Απ' αυτή την άποψη έχουν τεράστια σημασία αποφάσεις Εργατικών Κέντρων- όπως προχτές της Πελοποννήσου, πριν μια βδομάδα των Εργατικών Κέντρων της Μακεδονίας - για συσπείρωση και συντονισμό της δράσης των εργαζομένων. Ιδιαίτερη επίσης σημασία έχει η πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, το οποίο - αξιοποιώντας και την πείρα των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων, που ανέδειξαν την αξία της αλληλεγγύης και συμπαράταξης όλων των λαϊκών στρωμάτων στην πάλη - καλεί τις δευτεροβάθμιες και σημαντικές πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, των αγροτών, των ΕΒΕ, της νεολαίας απ' όλη τη Θεσσαλία σε άμεσο συντονισμό του αγώνα, επισημαίνοντας ότι η ανάπτυξη και ο συντονισμός της πάλης και της αντίστασης όλων των λαϊκών στρωμάτων είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει σήμερα, γιατί "αύριο" θα είναι πολύ αργά.

Οι προσπάθειες για συντονισμό της λαϊκής δράσης γίνονται σε μια περίοδο που μέσα στο λαό συντελούνται σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες στην κατεύθυνση της ριζοσπαστικοποίησης. Μια ριζοσπαστικοποίηση που μπορεί και πρέπει ν' αξιοποιηθεί ως βάση στήριξης για την ένταση των αγώνων, με όρους πολιτικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης για την ανατροπή της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, που εφαρμόζουν η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Η εργατική τάξη καλείται σήμερα - σε μια περίοδο που η επίθεση των πολυεθνικών σε βάρος του λαού είναι ολομέτωπη, οικονομική, ιδεολογική και πολιτική - να επιβεβαιώσει τον πρωτοποριακό ρόλο της και στη δημιουργία του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου. Ενός μετώπου που θα καθοδηγεί το λαϊκό κίνημα στη μεγάλη πορεία για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και των διαχειριστών της και την εφαρμογή μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής.