Τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε σαν συνθέτρια. Μία ακόμη καλλιτεχνική της πτυχή, μας αποκαλύπτει αυτές τις μέρες η Λένα Πλάτωνος.Αυτήν της ζωγράφου. Στις 28 Απρίλη (7.30 μμ) εγκαινιάζεται στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης "Ιλεάνα Τούντα" (Αρματολών και Κλεφτών 48), έκθεση έργων ζωγραφικής της. Πρόκειται για μια σειρά από 40 γυναικεία πρόσωπα, ζωγραφισμένα με ακουαρέλες και πούλιες.

Οπως η ίδια αναφέρει για την καλλιτεχνική ζωή της: "Γεννήθηκα στο Ηράκλειο της Κρήτης και μεγάλωσα στην Αθήνα. Τριών χρονών έπαιξα πιάνο και με τα δύο χέρια. Την ίδια εποχή, ζωγράφιζα με ξυλομπογιές ό,τι καινούριο της ζωής έβλεπα. Με τραβούσε ιδιαίτερα το χρώμα. Στα δώδεκά μου χρόνια κέρδισα το Πρώτο Βραβείο στο Ωδείο Αθηνών, σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό στη μνήμη Καίτης Παπαϊωάννου.Τότε άρχισε η πιανιστική μου - μη ερασιτεχνική - μουσική ζωή".

"Ολη την παιδεία την προηγούμενη την είχα πάρει από το σπουδαίο μουσικό πατέρα μου Γιώργο Πλάτωνα.Μελέτησα με την Φ. Βαλίνδα και την Μ. Παπαϊωάννου όλα τα χρόνια με υποτροφία. Και το 1970 πήρα δίπλωμα με πρώτο βραβείο και υποτροφία στη Βιέννη. Παραλλήλως ζωγράφιζα. Τώρα πια, με τέμπερες. Το '70 είχα στραφεί στην προσωπογραφία με ιδιαίτερη κλίση στα γυναικεία πρόσωπα. Το 1974 πέρασα μεγάλη κρίση στη σχέση μου με τη μουσική και την εγκατέλειψα για ένα χρόνο. Το '78 έπαιξα με ορχήστρα και έδωσα ρεσιτάλ σε αίθουσες, στην τηλεόραση και εξακολουθούσα να ζωγραφίζω. Τώρα περνούσα περίοδο με παστέλ, λάδια, ακριλικά και, τέλος, έκανα μια συνειδητή εξάσκηση αντιγραφής γενικά πορτρέτων με κάρβουνο".

"Το '79 έγινα επαγγελματίας συνθέτης και από τότε, με δεύτερο πνευματικό πατέρα τον Μάνο Χατζιδάκι,μπήκα στη δισκογραφία. Ως τώρα έχω γράψει 15 δίσκους. Τα τελευταία χρόνια εργάστηκα πολύ με μαρκαδόρους, όπου κυριαρχεί η μορφή και επίσης ασχολήθηκα με το κολάζ. Τα περισσότερα εξώφυλλα των δίσκων μου είναι δικές μου συνθέσεις".