Οι Ιταλοί ξανάρχονται... Η άμυνα του Ιωαννίδη δεν απέδωσε. Δεν ήταν Μαζινό. Παρεμπιπτώντος, επέδρασε αρνητικά και στην ανάπτυξη της επίθεσης. Ονόματα εκατομμυρίων δολαρίων, αδυνατούσαν να βάλουν την μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Ολοι τους υστέρησαν. Ο Αντερσον, που έκλεψε την παράσταση εναντίον της Τρεβίζο, εκτός τόπου και χρόνου. Ο Αλεξάντερ, ήταν δεν ήταν στο γήπεδο, ένα και το αυτό. Ο Πρέλεβιτς "κάηκε" στον πάγκο. Ο Κολτεμπέλα, κυνηγώντας τον Ντανίλοβιτς, ξέχασε ότι το μπάσκετ παίζεται πέντε εναντίον πέντε. Επιθετικά ήταν εκτός συστημάτων (!). Προσπάθησαν να διασώσουν το γόητρο οι πιτσιρικάδες. Ο Κακιούζης, ο Χατζής και ο Τσακάλοφ. Τι να πρωτοκάνουν όμως κι αυτοί. "Γύρισαν" μετά το τριακοστό λεπτό ένα παιχνίδι που έδειχνε χαμένο, αλλά δεν πρόλαβαν. Την ώρα που ο Ιωαννίδης ετοιμαζόταν να ρίξει στο παιχνίδι τους Πρέλεβιτς - Αλεξάντερ, μπας και ξαναγίνει το θαύμα της Τρίτης, ήρθε ο Ζόραν Σάβιτς, ο πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ, να δώσει τη χαριστική βολή. Ο Γιουγκοσλάβος με τρίποντο, ενάμισι λεπτό πριν τη λήξη, έκανε το 52-42. Τα πάντα είχαν τελειώσει. Οι Ιταλοί πήραν τη νίκη με 58 - 44 και μαζί το ευρωπαϊκό κύπελλο, μετά από δέκα χρόνια. Οι 44 πόντοι της ΑΕΚ ήταν, παράλληλα, η χειρότερη παραγωγικότητα όλων των εποχών. Για τελευταία φορά είχε μείνει στους 53 πόντους, το 1971, η Ινις Βαρέζε.

Οι Ιταλοί επέβαλαν στο ξεκίνημα ένα διαβολεμένο ρυθμό, "χορεύοντας" την ΑΕΚ όπως ήθελαν. Προηγήθηκαν 5-0, όμως δύο συνεχόμενα επιθετικά φάουλ του Ντανίλοβιτς τους φρέναραν. Η ΑΕΚ απάντησε με τον Πρέλεβιτς. Ο Γιουγκοσλάβος σημείωσε 6 πόντους, αλλά ο Ιωαννίδης υποχρεώθηκε να τον κρατήσει στον πάγκο, καθώς ο Ριγκοντό επιθετικά στόχευε ανενόχλητος από τα 6.25 μέτρα. Μετά το δεκάλεπτο που οι Ιταλοί προηγήθηκαν 20-12, τα νεύρα κυριάρχησαν και ο ρυθμός έπεσε. Η ΑΕΚ με τους Αμερικανούς της εκτός κλίματος, πάλευε να μην πάει στα αποδυτήρια με διαφορά και όχι να κερδίσει το παιχνίδι. Ο Τσακάλοφ έκανε το παιχνίδι της ζωής του, αλλά ήταν απελπιστικά μόνος. Από την απέναντι πλευρά, ο Σκονοκίνι, που το καλοκαίρι έφυγε σαν αποτυχημένος από τον Παναθηναϊκό, είχε φορέσει χειροπέδες στον Αντερσον κι η ΑΕΚ κόπηκε στη μέση.

Με παραγωγικότητα 20 πόντους στο ημίχρονο (28-20), στην επανάληψη δεν ελπίζεις παρά μόνο σε θαύμα. Ο Ιωαννίδης όμως δε ρίσκαρε. Δεν έτρεξε η ομάδα. Απέμεινε στην άμυνα, έστω κι αν η ομάδα του βρέθηκε να χάνει με 33-20 και 38-26. Οι πιτσιρικάδες κάτι κατάφεραν μετά το 30, μείωσαν σε 45-41 στο 36, όμως τα χέρια των "αστεριών" της συνέχισαν να είναι βαριά. Κρίμα, γιατί η Μπολόνια, με εξαίρεση το πρώτο πεντάλεπτο, δεν έπιασε καμιά μεγάλη απόδοση. Κατά διαστήματα έπαιξε, μάλιστα, μπάσκετ περασμένων δεκαετιών. Η μπάλα δεν έφτανε με τίποτα κοντά στη ρακέτα. Γύρω - γύρω όλοι κι ο τελευταίος να κάνει το τρίποντο. Αυτή ήταν η φιλοσοφία του Ετόρε Μεσίνα, ακόμα κι όταν ο Αλεξάντερ κάθισε στον πάγκο με 4 φάουλ. Ο Σάβιτς είχε χτες μόνο αμυντικά καθήκοντα και δεν πήγε άσχημα. Στην επίθεση τη ζημιά την έκαναν ο Νεστέροβιτς και ο Ριγκοντό.

Κρίμα που διακόπηκε η παράδοση των δύο τελευταίων χρόνων. Φαίνεται δεν είναι γραφτό να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης ο Ιωαννίδης. Πώς καταφέρνει κι οι βασικοί του παίκτες υστερούν απελπιστικά στα κρίσιμα παιχνίδια, είναι ένα ερώτημα που μόνο ο ίδιος μπορεί πλέον να απαντήσει. Ακόμα κι οι επικριτές του σηκώνουν τα χέρια ψηλά...

ΚΙΝΤΕΡ ΜΠΟΛΟΝΙΑ: Ντανίλοβιτς 13 (2), Αμπιο 6, Νεστέροβιτς 6, Σκονοκίνι 10, Μπινέλι 2, Σάβιτς 7 (2), Ριγκοντό 14 (2), Φροζίνι.

ΑΕΚ: Κολτεμπέλα 3 (1), Λάσα 7, Πρέλεβιτς 6 (1), Αντερσον 4, Χατζής 4, Λάρσεν 2, Κακιούζης 5, Τσακάλοφ 4, Αντερσεν 4, Αλεξάντερ 5.