Πλημμύρισαν τα βιβλιοπωλεία με μυθιστορηματικές βιογραφίες, πολλές από τις οποίες είναι γραμμένες με πολλή έμπνευση και άλλες με καθόλου. Της μόδας έγιναν. Στην περίπτωση της Λιλής Μαυροκεφάλου, που δίνει, μέσα από μια ευρηματική επιστολή προς την ξενιτεμένη θετή της κόρη, τη ζωή και την ψυχή της Μαντώς Μαυρογένους, με τίτλο "Της φωτιάς και της ερημιάς" τα πράγματα διαφέρουν και ενδιαφέρουν τον αναγνώστη πολύ. Πρόκειται για υποδειγματική ιστορική βιογραφία, βασισμένη σε ιστορικά ντοκουμέντα και πλούσια βιβλιογραφία, τα οποία η συγγραφέας τα μεταπλάθει με δεξιοτεχνία σε ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, χωρίς όμως να της ξεφεύγει ούτε μια λέξη που να τροποποιεί ή να ωραιοποιεί την ιστορική αλήθεια. Κι αυτό γιατί η Λιλή Μαυροκεφάλου δεν είναι απλώς εξαιρετική συγγραφέας, αλλά συνδυάζει και τις ανάλογες γνώσεις που να της επιτρέπουν να αποτολμά και να πετυχαίνει ένα άθλο: την ειρηνική και γοητευτική συνύπαρξη της Ιστορίας με το μύθο.

Η συγγραφέας σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Ιστορία - Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ξεκίνησε τη λογοτεχνική της πορεία πριν είκοσι χρόνια με τα ιστορικά μυθιστορήματα "Αγις" και "Κλεομένης" ("Κέδρος"). Πορεία ποιοτική, σεμνή, ανοδική. Η ιστορία της Μαντώς Μαυρογένους είναι δοσμένη από τη συγγραφέα με φλόγα, φιλοπατρία, έμπνευση, πάθος, μέτρο και τέχνη. Είναι μια ιστορία που διαβάζεται απνευστί, μια ιστορία μελαγχολική, πικρή, αληθινή, μια ιστορία ελληνική, που αγκαλιάζει την επική, αλλά και τραγική εποχή της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης. Η ιστορία μιας συγκεκριμένης γυναικείας μορφής, που θα μπορούσε να είναι η μορφή πολλών άλλων γυναικών που έδωσαν τα πάντα από φιλοπατρία, για να τους επιστραφεί η λήθη και η αχαριστία. (Εκδόσεις "Νέα Σύνορα" - Α. Α. Λιβάνης).

Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ