"Εφτασε η ώρα σας"! Αυτό φαίνεται να είναι το κρυφό μήνυμα της κυβέρνησης προς κάθε έναν και όλους μαζί τους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους της χώρας, καθώς ετοιμάζεται να κάνει πράξη τις μέγιστες ανατροπές στον τομέα των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, του 8ωρου και του ασφαλιστικού συστήματος.Καθώς παρατάσσει τις δυνάμεις της, καθαρογράφει τα νομοθετήματα που θα προωθήσει άμεσα, κορυφώνει την προπαγάνδα της, χρησιμοποιεί κάθε μέσο και τρόπο καταστολής του μαζικού κινήματος με μηχανισμούς και ανθρώπους που ελέγχει. Εδώ και πολύ καιρό, έχει αναλωθεί σε μια τεράστια επιχείρηση παραπλάνησης, για να κάνει τις αλλαγές αυτές παράδοξα "οικείες" στα αυτιά των θυμάτων της. Δεκάδες οι συνεντεύξεις και οι ...διαρροές, οι επιβεβαιώσεις μέσω της σιωπής και οι "διαψεύσεις", που κάνουν τα σκοτεινά σενάρια να φαίνονται περισσότερο βέβαια. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες εξαγγελιών μιας πολιτικής, που βασίζεται σε "πυλώνες" και άλλες τόσες και πιο πολλές "κατευθυντήριες γραμμές" και "βασικά σημεία" και "εθνικά σχέδια", που εξαγγέλλονται με τέτοιο ανελέητο ρυθμό, ώστε πολλοί να νομίζουν ότι όλα αυτά που ακούν, ή έστω ένα μεγάλο μέρος τους, έχουν γίνει κιόλας πράξη! Ολα αυτά αποτελούν τη βάση ενός μηχανισμού σύγχυσης και απόκρυψης ενάντια σε ορισμένες απλές αλήθειες, όπως ότι με τα νέα μέτρα: Ο χρόνος εργασίας επαφίεται στην "καλή" θέληση των εργοδοτών και το 8ωρο καταργείται από τον κατάλογο των κατακτήσεων. Η εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (γενικών, κλαδικών και επιχειρησιακών - αν και όπου υπάρξουν) επαφίεται επίσης στην "καλή" θέληση των εργοδοτών. Η εφαρμογή των ρυθμίσεων υποστήριξης των ανέργων και καταπολέμησης της ανεργίας επαφίεται στην καλή θέληση και τα πενιχρά μέσα των ίδιων των ανέργων! Η παροχή σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για ασφαλισμένους και συνταξιούχους μπαίνει, μαζί με όλα τα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, στην Προκρούστεια Κλίνη.

Χωρίς καθυστέρηση, η κυβέρνηση προχώρησε το περασμένο καλοκαίρι στην πραγματοποίηση του "κοινωνικού διαλόγου" - απάτης και με συνοπτικές διαδικασίες κατόρθωσε να έχει στα χέρια της ένα αντεργατικό "σύμφωνο", που δεν την ενδιέφερε τόσο για το περιεχόμενό του, όσο για το συμβολισμό του: Τη συναίνεση των εκπροσώπων των εργαζομένων σε μια σειρά από αντεργατικές αλλαγές. Το Μάη θα φέρει προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο σχετικά με τις "νέες εργασιακές σχέσεις", το οποίο στο μεγαλύτερο βαθμό βασίζεται σ' αυτό το "σύμφωνο", πάει όμως ακόμα παραπέρα σε ζητήματα, όπου υποτίθεται ότι δεν υπήρξε "συμφωνία", όπως η "διευθέτηση του χρόνου εργασίας". Σύντομα, ο κάθε εργοδότης θα μπορεί να ασκεί το λεγόμενο "διευθυντικό δικαίωμα" και να απασχολεί 9ωρο τον εργαζόμενο όποτε το θελήσει, χωρίς αντάλλαγμα, παρά δίνοντάς του ρεπό ή παραπάνω μέρες άδειας όποτε δεν τον χρειάζεται. Με μια συμφωνία, την οποία εύκολα μπορεί να εκβιάσει από τον εργαζόμενο, το 9ωρο θα γίνεται άνετα 10ωρο και παραπάνω, έτσι ώστε η βάση του "εργασιακού μεσαίωνα" θα έχει τεθεί.

Η επακόλουθη "ευελιξία" θα ενισχύσει την "απασχολησιμότητα", η οποία με τη σειρά της θα οδηγήσει στο μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε δυο και περισσότερους εργαζόμενους. Μπροστά σ' αυτήν την προοπτική, φαντάζει ακόμα πιο γελοία η κυβερνητική θέση για ..."ενίσχυση της πλήρους απασχόλησης". Αντίθετα, ιδιαίτερα σοβαρή είναι διεύρυνση και ενίσχυση της μερικής απασχόλησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η μερική απασχόληση και η διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι οι στυλοβάτες της έννοιας "απασχολήσιμος".Εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι θα έρθουν αντιμέτωποι - χωρίς να σημαίνει αυτό ότι όλοι θα καταφέρουν να απασχοληθούν - με τη μόνη "επιλογή" της μισής δουλιάς και του μισού μεροκάματου και όταν αποδεχτούν τη μόνη "λύση" που θα τους προσφέρουν, τότε η κυβέρνηση θα πανηγυρίσει για την αποδοχή της - και ανήθικης - πολιτικής της και το ...δίκαιο του ισχυρισμού ότι πολλοί, νέοι και γυναίκες, αποζητούν τη μερική απασχόληση!

Η ολοκλήρωση των αντεργατικών ανατροπών, η υλοποίηση όλων των κατευθύνσεων της "Λευκής Βίβλου", των Συνόδων Κορυφής των Μάαστριχτ, Αμστερνταμ και Λουξεμβούργου, όλων εκείνων δηλαδή των κατευθύνσεων που υπηρετούν τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς του πολυεθνικού κεφαλαίου, απαιτεί, ταυτόχρονα, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Ο κύριος μηχανισμός διάλυσής τους είναι τα διαβόητα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.Στα λόγια, επιδιώκεται η συνεργασία των τοπικών φορέων - λες και όλοι έχουν τα ίδια συμφέροντα - για τη δημιουργία ...ανάπτυξης σε τοπικό επίπεδο. Πρακτικά, πρόκειται για ένα μηχανισμό διοχέτευσης κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ανάπτυξη που αυτή θεωρεί ότι χρειάζεται ο τόπος μας, στα πλαίσια των γενικότερων σχεδιασμών του κεφαλαίου. Παράλληλα όμως, ετοιμάζεται νομοθετική ρύθμιση στα πλαίσια του ίδιου νομοσχεδίου για τις εργασιακές σχέσεις, έτσι ώστε σε πρώτη φάση να δίνονται αμοιβές κάτω των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, ως κίνητρο - εκβιαστικό και εξαιρετικά χυδαίο - για την πρόσληψη ανέργων σε θέσεις εργασίας αμφιβόλου ποιότητας και βιωσιμότητας! Ετσι θα επιτευχθεί ο πραγματικός στόχος των ΤΣΑ για αμοιβές, ωράρια, εργασιακές σχέσεις.

Στην αλυσίδα της καταστροφής σειρά έχει το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, με τη μετατροπή του σε κάτι άλλο, που μόνο τους ασφαλισμένους δε θα υπηρετεί, αλλά θα βασίζεται στην απόλυτη "ανταποδοτικότητα", σε ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας, σε "συντάξεις" - ελάχιστα βοηθήματα, στην αύξηση των ορίων ηλικίας πέρα από τα όρια αντοχής των εργαζομένων, στην "ελάφρυνση" των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές.Το Μάη, επίσης, θα έρθει η πρώτη δέσμη μέτρων προς αυτήν την κατεύθυνση, που θα προετοιμάσει βέβαια το έδαφος για την πλήρη ανατροπή του σημερινού συστήματος το αργότερο μέχρι του χρόνου. Στο μεταξύ, εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι νιώθουν στο πετσί τους την πολιτική των "εκσυγχρονιστών", επιβιώνουν με τα ελάχιστα ψίχουλα σαν αντάλλαγμα των κόπων μιας ολόκληρης ζωής, "ενισχύονται" με ευτελή επιδόματα τύπου ΕΚΑΣ και εισπράττουν τις διαπιστώσεις καθηγητών σαν τον Σπράου, ότι "ζούνε πολύ"! Η ίδια η ζωή θέτει αυτές τις κρίσιμες ώρες κρίσιμα καθήκοντα, στους εργαζόμενους, μα και σε όλο το λαό. Την καθολική αντιπαράθεση ενός ισχυρού, ανθεκτικού και επιθετικού λαϊκού μετώπου πάλης απέναντι στη συνολική ανατροπή που επιχειρείται. Τον κοινό αγώνα για την επικράτηση της τίμιας αλήθειας της εργατικής τάξης, κόντρα στην "αλήθεια" του μεγάλου κεφαλαίου και των υποτακτικών του.