"Δεύτερο ζήτημα. Είπατε, ότι εδώ τώρα έχει κυριαρχήσει παγκόσμια μια αντίληψη, ότι οι όποιες διαφορές ανακύπτουν, θα λύνονται με ειρηνικά μέσα. Δεν είμαστε δηλαδή στην αρχή του αιώνα. Ξεχάσατε τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο βέβαια, ο οποίος έγινε στα μέσα του αιώνα, αλλά σας θυμίζω ότι και μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, που πραγματικά διαμορφώθηκε ένας συσχετισμός υπέρ των φιλειρηνικών δυνάμεων, είχαμε 125 τοπικούς πολέμους και μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αυτού του Συμφώνου που ταλαιπωρούσε το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, έχουμε αλλεπάλληλους τοπικούς πολέμους. Και μάλιστα, όλοι οι επίσημοι θεωρητικοί - όχι του πολέμου - της διπλωματίας, λένε ότι πια όλος ο δρόμος στις επόμενες δεκαετίες θα είναι δρόμος μικρών τοπικών συγκρούσεων σε βάρος των λαών, κατακτητικών πολέμων από πλευράς των ηγετικών δυνάμεων.

Και το ερώτημα είναι αν μπορούμε να μιλάμε και για κίνδυνο ενός γενικότερου πολέμου. Πού την είδατε εσείς την ειρήνη; Ούτε καν τα αφεντικά της κυβέρνησης δε μιλάνε έτσι για την ειρήνη καθαρά και μάλιστα λένε, ότι όπου χρειαστεί θα χρησιμοποιήσουνε και τα πολεμικά μέσα.

Γιατί, δηλαδή, αποκοιμίζετε τον ελληνικό λαό ότι τελείωσε ο πόλεμος; Και αφού τελείωσε ο πόλεμος δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε άλλο παρά να απαντήσει ο κ. Πάγκαλος στον κ. Τζεμ να δούμε τι θα γίνει για να πάμε να κοιμηθούμε ήσυχοι.

Γι' αυτό λέω ότι δεν έχετε δικαίωμα να κρατάτε το λαό στο σκοτάδι. Με όπλο την αλήθεια, με όπλο τις δικές σας θέσεις δώστε μάχη για να υπερασπιστείτε την πολιτική σας. Οχι έτσι.

Και πώς εξηγείται; Αυτή η Ελλάδα η οποία έχει μάλιστα πολιτικό και στρατιωτικό βάρος στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, να μην μπορεί να βρει το δίκαιο των συμμάχων της. Και βρήκατε τώρα το επιχείρημα, μα το ΝΑΤΟ δεν είναι διαιτητής ανάμεσα στα μέλη του. Μα, αν το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να διασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα των μελών του, πώς μπορεί να διασφαλίσει την ειρήνη, την ασφάλεια, την ισότητα των εθνών εκτός των μελών του;

Αυτά τα επιχειρήματα που σας φέρνω, κατά τη γνώμη μου, είναι επιχειρήματα γυμνασιακού επιπέδου, με την έννοια ότι είναι απλά. Οτι δε χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός, δεν είναι ανάγκη να είναι μέσα στο Κοινοβούλιο για να υποβάλει αυτά τα ερωτήματα.

Εγώ πιστεύω ότι αυτά τα ερωτήματα θα σας τα υποβάλει ο απλός Ελληνας πολίτης, ο οποίος παρακολουθεί τις εξελίξεις έστω μέσα από έναν όγκο πολλών πληροφοριών και σκοταδιού μαζί. Θα σας ρωτήσει, δηλαδή το ΝΑΤΟ πώς μπορεί να εγγυηθεί αυτή την ειρήνη, τη φιλία, την αγάπη και την ομόνοια των λαών όταν αποτελείται από κράτη - μέλη, όχι από λαούς, που το ένα διαγκωνίζει το άλλο και το ένα αντιστρατεύεται το άλλο; Γιατί ξέρετε πολύ καλά πόσο αγαπημένες είναι οι ΗΠΑ με τη Γερμανία και ξέρετε τους διάφορους άξονες και αντιάξονες που υπάρχουν μέσα στο ΝΑΤΟ...

Να σταθώ σ' αυτό το επιχείρημα. Επομένως, δεν μπορείτε να μας λέτε ότι τα ελληνοτουρκικά ζητήματα είναι από τη μια μεριά θέματα διμερών σχέσεων - και μάλιστα μας εγκαλείτε γιατί τα συνδέουμε με το ΝΑΤΟ - και από την άλλη και στο βαθμό, λέτε εσείς, που μπορεί να έχει σχέση το ΝΑΤΟ, να ισχυρίζεστε πως μας διασφαλίζει το Διεθνές Δίκαιο και την ειρήνη.

Λέτε ψέματα.Θα το πω έτσι. Και λέτε ψέματα, γιατί βεβαίως δεν μπορείτε να πείτε την αλήθεια. Εάν πείτε την αλήθεια τότε πρέπει να αλλάξετε γραμμή πλεύσης και εάν την αλλάζατε αυτή τη γραμμή πλεύσης ιδιαίτερα σε αυτά τα ζητήματα που έχουν σχέση με τα σύνορα, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και τη "νέα τάξη πραγμάτων", όπως λέγεται στην περιοχή, να ξέρετε ότι οι πρώτοι που θα στηρίζαμε την κυβέρνηση θα ήμασταν εμείς. Ανεξαρτήτως όλων των άλλων βασικών διαφορών που έχουμε, γιατί η περίοδος που ζούμε τώρα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη".

"Τα γεγονότα του Ιράκ είναι μπροστά μας. Το Κοσσυφοπέδιο αναζωπυρώνεται, ο πόλεμος στη Βοσνία στην ουσία δεν έχει τελειώσει. Βρισκόμαστε σε μια περιοχή, από τα Βαλκάνια μέχρι τον Κόλπο και όλη η νοτιοανατολική περιοχή της Ευρώπης, η οποία είναι μια περιοχή οξύτατων ανταγωνισμών ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις - και είναι ιμπεριαλιστικές οι δυνάμεις - ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ενωση, ή χωρίς την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Είναι μια περιοχή, η οποία συγκεντρώνει τις δυνάμεις σαν μαγνήτη, έχει τεράστιο πλούτο, έχει στρατιωτικό, πολιτικό και γενικότερο ενδιαφέρον και εμείς αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα, δεχόμαστε και απειλές στα σύνορά μας, αλλά και από την άλλη μεριά καλούμαστε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, του παλιού και νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, να συνεργήσουμε στην απειλή κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βάρος άλλων χωρών.

Είπατε ότι ανεβαίνει το πολιτικό και το στρατιωτικό βάρος της Ελλάδας. Εμείς θέλουμε να ανέβει το πολιτικό και το στρατιωτικό βάρος της Ελλάδας στην πάλη κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, κατά της διανομής των αγορών, για τη φιλία των λαών. Εκεί να ανέβει το βάρος,αλλιώς - κατ' αρχήν όσο και εάν ανέβει, την Ελλάδα δεν τη χρειάζονται τόσο, όσο χρειάζονται την Τουρκία και άλλες περιοχές, αλλά αυτό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία - όσο και εάν ανέβει το βάρος θα είναι σε σχέση με το δυσμενή ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή και όχι με το θετικό ρόλο της.

Και τέλος θέλω να σταθώ σε ένα ιδεολόγημα, το οποίο προβάλλεται, πέρα από το Διεθνές Δίκαιο και την ειρήνη, το ιδεολόγημα με τη μορφή ενός τεχνητού και παραπλανητικού διλήμματος που λέει: Ειρήνη ή πόλεμος. Επειδή στην εποχή μας δεν αρκούν οι όροι, εμείς θέλουμε για άλλη μια φορά - δεν είναι η πρώτη φορά - να τοποθετηθούμε εδώ απ' αυτό το βήμα, γιατί ξέρετε η λογική σας, η φιλοσοφία σας πέρα από την πρακτική σας, αποτελεί λίπασμα για να ενισχύεται η εθνικιστική υστερία με τη μορφή της τουρκοφαγίας, αλλά να ενισχύεται και ο ραγιαδισμός, η εθελοδουλία και η υποτέλεια με τη μορφή του πραγματισμού και του εκσυγχρονισμού και της αναμόρφωσης των πραγμάτων, ύστερα από τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Αυτοί που μιλάνε για ειρήνη και εσείς μαζί, γιατί όπως είπατε, είσαστε μια χώρα που συναινείτε σε ό,τι αποφασίζει το ΝΑΤΟ, αυτοί που μιλάνε για ειρήνη, πώς την εννοούν την ειρήνη; Γιατί εμείς την ειρήνη την εννοούμε, πέρα από το πιο σημαντικό, τη διαφύλαξη των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας από κάθε στρατιωτική επιβουλή, εισβολή, πίεση κλπ.

Εννοούμε ειρήνη το να έχει το δικαίωμα ένας λαός, όποιος είναι αυτός, να καθορίζει το μέλλον του και το παρόν του. Να καθορίζει τις εξελίξεις.

Οι συμμαχίες μέσα στις οποίες είστε - και είστε και περήφανος γι' αυτό - όταν λένε ειρήνη αυτό εννοούν; Μα, δεν εννοούν αυτό. Ειρήνη εννοούν το εξής: με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, με τη συνεχή απειλή πολέμου, με στρατιωτικές βάσεις και ατομικά όπλα πυρηνικά σε κάθε χώρα, με τις δυνάμεις ταχείας επέμβασης, τελικά με το μαχαίρι του πολέμου, να επιβάλλουν την υποταγή, την εθελοδουλία, το ραγιαδισμό. Τέτοια ειρήνη εμείς δεν τη θέλουμε.

Και βεβαίως δε θέλουμε εκείνον τον πόλεμο που θα οδηγήσει τους λαούς να σφάζονται για τα συμφέροντα του πετρελαίου και για τα πετρέλαια στη Μοσούλη κλπ., για να μιλήσουμε και λίγο για την επικαιρότητα.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ειρήνη ή πόλεμος. Το πρόβλημα που μπαίνει είναι: οι λαοί έχουν το δικαίωμα να υπερασπίζονται τα σύνορά τους όσο υπάρχουν τα έθνη; Εχουν δικαίωμα να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους στον τόπο τους και μ' αυτή την έννοια να κάνουν αγώνα πατριωτικό και διεθνιστικό;

Γιατί εάν όλοι οι λαοί της περιοχής δυναμώσουν τον αγώνα και το κίνημα για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, μέσα στο χώρο που ζουν, αλλά και για τη διεθνή συνεργασία, να ξέρετε ότι αυτός ο αγώνας είναι πατριωτικός διεθνιστικός και δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση στο ένα με το άλλο. Δε μιλάμε για μια τέτοια ειρήνη και για έναν τέτοιο πόλεμο".