"Λέτε ότι θα κάνουμε τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο και όλα αυτά, και λύθηκε το πρόβλημα. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ και με το νέο στρατιωτικό δόγμα, καταργούνται τα εθνικά σύνορα. Και ίσως και από την πλευρά μου κάνω κατάχρηση του όρου "νέο", διότι αναπροσαρμογές στο ρόλο του ΝΑΤΟ έχουμε από το 1980.

Αυτό που λέγεται σήμερα νέα δομή, τα στοιχεία της, υπάρχουν από το 1980. Απλώς με την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, επιταχύνθηκαν και κυριάρχησαν τα νέα στοιχεία που ήθελε να φέρει το ΝΑΤΟ και έγιναν πια καθολικά. Και το λέω, γιατί ακόμα από τη συμφωνία επανένταξης της Ελλάδας στο στρατιωτικό ΝΑΤΟ, ήταν καθαρό ότι λόγω του νέου στρατιωτικού δόγματος του ΝΑΤΟ και λόγω νέων στοιχείων που έμπαιναν, καταργείται ο εθνικός χώρος και καταργείται γενικώς και παντού.

Γι' αυτό και η τούρκικη ηγεσία δεν έκανε τον κόπο να προειδοποιεί για πτήσεις, και γι' αυτό και κανένας δεν της έλεγε και τίποτα γιατί σε τελευταία ανάλυση αυτό θεωρήθηκε ένα υπόλειμμα δέσμευσης σε μία περίοδο που υπήρχαν και για το ΝΑΤΟ οι εθνικοί χώροι. Και με τη Συμφωνία Ρότζερς, άνοιξε το παράθυρο, το οποίο τώρα βεβαίως έχει γίνει όχι πόρτα, διάπλατες οι πόρτες έχουν ανοιχτεί.

Και βεβαίως τότε η αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ, την περίοδο εκείνη, κατήγγειλε ως μειοδοτική τη συμφωνία και υποσχέθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου ότι θα τη φέρει στη Βουλή μετά το '81 για να ξανασυζητηθεί. Λέγεται ότι υπήρχαν μυστικά εδάφια κλπ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ, ήρθε στην εξουσία, χαιρέτισε από μακριά την ιστορία, αλλά ακόμα η επανένταξη στο ΝΑΤΟ, η συγκεκριμένη Συνθήκη, δεν έχει συζητηθεί στη Βουλή, ούτε για λόγους ιστορικής αξίας.

Ξέρετε πάρα πολύ καλά, ότι για το ΝΑΤΟ παραβιάσεις εθνικών ορίων δεν υπάρχουν. Επομένως, το πρόβλημα αντικειμενικά ευνοεί την Τουρκία. Και ξέρετε γιατί ευνοείται στη συγκεκριμένη περίοδο η Τουρκία, λόγω της γενικότερης γεωστρατηγικής της θέσης.

Το νέο στρατιωτικό δόγμα του ΝΑΤΟ προϋποθέτει το εξής πράγμα, και εδώ είναι ο φαινομενικά τραγέλαφος. Μια χώρα δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα δικά της κυριαρχικά δικαιώματα, δε νομιμοποιείται να τα υπερασπιστεί. Αλλο ότι ο ελληνικός λαός θα τα υπερασπίσει βεβαίως και δε θα κοιτάξουμε νόμους και δεσμεύσεις, αν χρειαστεί. Λέμε όμως, δε νομιμοποιείται.

Την ίδια ώρα όμως, νομιμοποιείται να συμμετάσχει σε στρατό, πολυεθνικό στρατό, ο οποίος θα χτυπάει πότε στο Ιράκ, πότε στη Λιβύη, ανάλογα όπου αποφασίσουν το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί. Γιατί; Για τα κυριαρχικά, δηλαδή για τα στρατηγικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Δηλαδή εσύ δεν μπορείς να λύσεις τα του οίκου σου, δε σε υπερασπίζεται κανείς αλλά θα πας να λύνεις τα του οίκου των Αμερικανών και στην άλλη άκρη του πλανήτη!Πώς αισθάνεσθε δηλαδή εσείς για μια χώρα ισχυρή μέσα σε ένα ΝΑΤΟ, το οποίο δεν κάνει τίποτε άλλο παρά τάγματα ασφαλείας, να τα στέλνει από εδώ και από εκεί, να τα ετοιμάζει για χτυπήματα; Προ ολίγων μηνών, δε θυμάμαι ακριβώς να σας πω, βγαίνει ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, κ. Σολάνα και λέει: "Το ΝΑΤΟ έχει έτοιμο ή ετοιμάζει στρατό 25.000 ατόμων, ο οποίος στρατός θα πάει στην Αλγερία", για να αντιμετωπίσει τι; Το ισλαμικό κίνημα.

Αύριο και εδώ μπορεί να στείλουν στρατό, γιατί κάποιος δεν του αρέσει. Εμείς δεν είμαστε ισλαμιστές όπως ξέρετε και ούτε είμαστε υπέρ των σφαγών που κάνουν. Ποιος θα λύσει αυτό το πρόβλημα; Το ΝΑΤΟ; Τον κάλεσε κανείς τον Σολάνα; Αυτά είναι θέματα που θα τα λύσει ο κάθε λαός, με την πάλη του. Και στο κάτω - κάτω αν στο ζητήσει μία κυβέρνηση, είναι διαφορετικό. Τους το ζήτησε κανείς;

Εχω υπόψη μου ότι η κυβέρνηση της Αλγερίας δε δέχτηκε, η ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου που πήγε εκεί, να περάσει τα εσκαμμένα, όχι να δεχτεί 25.000 στρατό. Και βέβαια δε θα πάει για να σώσει τους Αλγερινούς από τις σφαγές. Για να βάλουν πόδι οι Αμερικανοί, εκεί που φαίνεται, κάποιο ποδαράκι έχουν οι Γάλλοι ακόμα. Αυτή είναι η ουσία.

Πώς έρχεστε και λέτε εσείς ότι αισθανόσασθε ασφαλείς με το ΝΑΤΟ, με το διεθνές δίκαιο; Το Κουρδικό είναι εκεί που είναι. Εμείς δε δεχόμαστε αυτές τις λύσεις που προτείνετε. Είναι όμορφες, αν θέλετε εφησυχάζουν, μας γλιτώνουν και από χειρισμούς, αλλά αυτή δεν είναι η πραγματικότητα.

Και από αυτή την άποψη, θέλω να σταθώ πιο συγκεκριμένα και σε ορισμένες πλευρές που αναδείξατε εδώ, ξαναλέγοντας ότι έχει τελειώσει η ιστορία από πλευράς σχεδιασμού. Είσαστε στις λεπτομέρειες. Εχει διαμελιστεί το Αιγαίο, δεν ξέρω τώρα πόσο τοις εκατό παίρνει η Ελλάδα και πόσο παίρνει η Τουρκία. Αυτά τα ξέρετε εσείς και η κ. Ολμπράιτ, και θα σας τα πει την τελευταία στιγμή με χαρτάκια, δεν ξέρω πώς θα γίνει".

"Να πούμε ορισμένα πράγματα πιο συγκεκριμένα. Λέτε ότι το Δικαστήριο της Χάγης θα μας λύσει το πρόβλημα. Κατ' αρχήν δεν ξέρω πώς φτάσαμε - δεν ξέρουμε πραγματικά - μέσα σ' ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα το Δικαστήριο της Χάγης να έχει γίνει ένας νέος ΟΗΕ. Εδώ ο ΟΗΕ δεν κάνει τίποτα και δεν μπορεί να λύσει. Η υφαλοκρηπίδα, όλα, πάνε στο Δικαστήριο της Χάγης. Και βρέθηκε και το έξυπνο επιχείρημα ότι αφού δεν πάει η Τουρκία, σημαίνει ότι είναι κακό για την Τουρκία, άρα εμείς θα το κάνουμε κύριο επιχείρημα, τα πάντα στο Δικαστήριο της Χάγης.

Ολοι ξέρουμε τι είναι το Δικαστήριο της Χάγης. Και μιλάω και για το ποιες δυνάμεις ελέγχουν πολιτικά το Δικαστήριο της Χάγης αλλά ας πάρω το πολιτικό ζήτημα. Από πού και ως πού, το Δικαστήριο της Χάγης ασχολείται με ορισμένα θέματα που θα το έλεγα καθαρά, είναι νομικής φύσης;

Θα μου πείτε, μπορείς να κάνεις διάκριση ανάμεσα σε νομικά και πολιτικά ζητήματα; Βεβαίως θα είναι λάθος να μιλήσει κανείς για στεγανά αλλά μπορούμε να κάνουμε διάκριση στο νομικό ζήτημα των συνόρων - που δεν είναι νομικό ζήτημα - και στο νομικό ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, γιατί αν θέλετε και η υφαλοκρηπίδα έχει. Μα δεν έχει πολιτικές πλευρές; Νομικό ζήτημα είναι;

Αν αρχίσουμε και πηγαίνουμε τα σύνορα στα δικαστήρια, καταλαβαίνετε πού πάμε. Εμείς ξέρετε πού έχουμε καταλήξει, γιατί μιλάτε για το Δικαστήριο της Χάγης; Γιατί θέλετε να δώσετε νομιμότητα στις συνθήκες τις οποίες έχετε, άτυπα ενδεχόμενα ακόμα, υπογράψει με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την Τουρκία και δεν ξέρω με ποιους άλλους; Πάτε να μεταθέσετε το ζήτημα σε ζήτημα απόφασης του Δικαστηρίου για να κρύψετε τις πολιτικές σας ευθύνες.

Θα σας πω και ένα συγκεκριμένο παράδειγμα που διάβαζα. Η Νικαράγουα πήγε τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το '86 αν δεν κάνω λάθος, για να βάλει ζήτημα γιατί βάζουν νάρκες έξω από τα λιμάνια της. Στο Δικαστήριο της Χάγης το '86 όμως, άλλη κατάσταση υπήρχε, άλλος συσχετισμός και δικαιώνει τη Νικαράγουα. Δεν την εφάρμοσαν την απόφαση οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ούτε αποζημίωση έδωσαν, ούτε τη δέχτηκαν.

Σε αυτό το Δικαστήριο της Χάγης το '86, αν θέλετε μ' έναν άλλο συσχετισμό δύναμης, δεν ήταν μόνο τότε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και το σοσιαλιστικό σύστημα, τότε ψήφιζε καιο λεγόμενος Τρίτος Κόσμος. Σήμερα έχει μηδενιστεί η ψήφος. Και τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες αυτό το συγκεκριμένο θέμα που ήταν νάρκες στα λιμάνια, δεν το δέχτηκαν. Και αφού δε δέχτηκαν την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Και θα μου πείτε σήμερα;

Μας ανησυχεί, όχι γιατί πέφτετε έξω σ' έναν χειρισμό που κάνατε, αυτό θα σας το συγχωρούσαμε στο κάτω - κάτω ή θα το καταλαβαίναμε. Γίνονται λάθη στους χειρισμούς. Μεταθέτετε το ζήτημα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για να κρύψετε τον συμβιβασμό σας, την υποτέλεια και ότι έχετε εκχωρήσει συγκεκριμένα κυριαρχικά δικαιώματα, διότι δε θα θέλατε να τα χαλάσετε με τα αφεντικά σας. Αυτή είναι η ουσία".