Πέμπτη 12 Φλεβάρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΤΙΕΡΗΣ - ΘΑΝΑΣΗΣ Θ. ΝΙΑΡΧΟΣ
"Ελληνες ποιητές για τη θάλασσα"

Αναρίθμητοι ποιητές κοιτάζουν τη θάλασσα χωρίς να τη χορταίνουν, όπως θα 'λεγε ο Βάρναλης. Μπροστά στην υγρή απεραντοσύνη της, ακόμα κι όσοι δεν έγραψαν ποτέ ένα στίχο θα νιώσουν το σκίρτημα του ποιητή.

Οι Αντώνης Φωστιέρης και Θανάσης Θ. Νιάρχος, έχοντας επίγνωση ότι η ανθολογία τους "Ελληνες ποιητές για τη θάλασσα" (ανθολογούνται πενήντα σημαντικοί δημιουργοί του αιώνα μας), αποτελεί μια "σταγόνα στον ωκεανό της ελληνικής ποίησης", θεωρούν στόχο τους όχι την "πληρότητα, αλλά τ' ωραίο ταξίδι".

Μπορεί το θέμαθάλασσα να μην ολοκληρώνεται μ' ένα μόνο ποίημα που αντιστοιχεί σε κάθε ποιητή, όμως καθώς ο ένας ποιητής συμπληρώνει τον άλλο, το έργο, όμως, συνολικά, δίνει άρτια την περιπέτεια "τ' ωραίου ταξιδιού" στην ποίηση, αφού "τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας" τους ζούμε σήμερα στην ίδια την πραγματικότητα όσο ποτέ άλλοτε.

Οι ανθολόγοι έδωσαν αυτό το ταξίδι, άσχετο αν δεν ήταν "μακρύς ο δρόμος" του, και τη χαρά, για όσα η θάλασσα μας δίνει, και την οδύνη, για όσα παίρνει "στα βάθη της". Μέσα από αδρά δείγματα γραφής σημαντικών, έως κορυφαίων, ποιητών μας, μας ταξίδεψαν σε μια θάλασσα γλυκιά μα και πικρή, όμοια με τη ζωή που κλείνει μέσα της, όχι μόνο την αχόρταγη ομορφιά, αλλά και το θάνατο. Μόνο που ο θάνατος δεν πρέπει να είναι έξω απ' τους νόμους της φύσης.

Αυτή τη θάλασσα ο λαός μας τη γνωρίζει απ' τα πανάρχαια χρόνια. Είναι "η θάλασσα του πρωινού", όταν την κοιτά ο Καβάφης, θέλοντας να γαληνέψει λίγο η ψυχή του, απ' "τες φαντασίες" και "τα ινδάλματα της ηδονής". Η θάλασσα, όπως τη βλέπει ο Νάνος Βαλαωρίτης: "Τις νύχτες το πέλαγος ροχαλίζει σαν άνθρωπος που βλέπει εφιάλτες". Αλλο, λοιπόν, ν' αγναντεύεις τη θάλασσα, καλοσυνάτη ήτρικυμισμένη, οραματιζόμενος "ν' αποκτήσεις" κάποτε στα λιμάνια του κόσμου "ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής", κι άλλο να τη βιώνεις από ανάγκη για τον επιούσιο, όταν το καράβι κόβεται στα δυο καταμεσής στο πέλαγος. Ετσι ο Γιάννης Ρίτσος λέει: "Απ' την πληγή μας ξεκινάει το πέλαγος". Οπως κι η ελευθερία κόντρα στο θάνατο, καθώς ο ποιητής συνεχίζει: "Χαλκάς δε στέκει στους αστραγάλους της θάλασσας/ χαλκάς δε στέκει στη θαλασσινή καρδιά μας/ Αντίο αγάπες και πατρίδες" (Σχέδια Δημ. Μυταρά. Εκδ. "Καστανιώτη").

Γιάννης ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ