Η κυβερνητική επίθεση για την πλήρη και οριστική κατεδάφιση του συστήματος της κοινωνικής πρόνοιας είναι ήδη σε εξέλιξη. Η στρατηγική της συρρίκνωσης των δημόσιων υπηρεσιών εφαρμόζεται και σε αυτό τον ευαίσθητο τομέα για τις ανάγκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Οι μέχρι τώρα κρατικοί φορείς της πρόνοιας συγχωνεύονται και συρρικνώνονται σε όργανα επιτελικού και οργανωτικού χαρακτήρα, που θα επιβάλλουν και θα ελέγχουν την υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής. Οι προνοιακές υπηρεσίες θα παρέχονται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη φιλανθρωπία ή τον λεγόμενο μη κερδοσκοπικό ιδιωτικό τομέα και την "ιδιωτική πρωτοβουλία". Αυτή είναι η πεμπτουσία της πρόσφατης απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, ενώ ταυτόχρονα η εθελοντική προσφορά προωθείται ως κυρίαρχη αντίληψη στα πλαίσια της διαβόητης "κοινωνικής αλληλεγγύης". Ολα αυτά σημαίνουν ότι οι προνοιακές υπηρεσίες θα παρέχονται ανταποδοτικά και μετατρέπονται σε εμπόρευμα.

Το σύνθημα και αυτής της "εκσυγχρονιστικής" καταιγίδας φρόντισε να το δώσει για άλλη μια φορά ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δηλώνοντας: "Το σύστημα είναι αναποτελεσματικό και σπαταλά πόρους". Γι' αυτό η κυβέρνηση φροντίζει ώστε όσοι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από την παροχή προνοιακών υπηρεσιών να τις καλύπτουν μόνοι τους, ανάγοντας έτσι το δικαίωμά τους σε ένα κοινωνικό αγαθό σε δική τους υποχρέωση. Αυτό το "μοντέλο" ήταν ήδη έτοιμο κατά τα πρότυπα ορισμένων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των ΗΠΑ, στα πλαίσια της αντικατάστασης του "παραδοσιακού κοινωνικού κράτους" με μορφές "κοινοτικής δράσης". Είναι η κυρίαρχη αντίληψη στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες, την οποία αντέγραψε και εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση.

Ουσιαστικά όλα αυτά σημαίνουν κατάργηση της παροχής προνοιακών υπηρεσιών για τη μεγάλη πλειοψηφία όσων τις έχουν ανάγκη. Η συσπείρωση και πάλη των εργαζομένων, ώστε να μην περάσουν αυτές οι επιλογές, είναι μονόδρομος.