Η συμβολή στους αγώνες | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η συμβολή στους αγώνες

Η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 είναι πολύ σοβαρή υπόθεση ώστε να αφεθεί στα χέρια των εκπροσώπων των ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων, των τοποτηρητών των πολυεθνικών και των εκσυγχρονιστών κυβερνώντων. Η διαπίστωση αυτή έρχεται με έντονο τρόπο στο προσκήνιο, μετά τις τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης, τη δημοσιοποίηση του σχετικού νομοσχεδίου και το διορισμό της Οργανωτικής Επιτροπής. Οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί επιβεβαιώνουν με το χειρότερο τρόπο τους φόβους που είχαν εκφραστεί, ότι δηλαδή οι Ολυμπιακοί Αγώνες κόβονται και ράβονται στα μέτρα των πολυεθνικών και όχι βέβαια προς όφελος του ελληνικού λαού και των αναγκών του. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να αφεθούν ασύδοτοι. Ο μόνος τρόπος είναι η ανάπτυξη ενός ευρύτερου κινήματος, μέσω του οποίου ο λαός θα βάλει τη σφραγίδα του.

Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση Σημίτη υποκλίνεται στο οικονομικό κατεστημένο και του αναγνωρίζει απροκάλυπτα την πρωτοκαθεδρία στη διοργάνωση των Αγώνων. Οι εκλεκτοί των οικονομικά ισχυρών - διάβαζε οι μισθοδοτούμενοι υπάλληλοί τους - αναλαμβάνουν τις θέσεις - κλειδιά στη διοργάνωση, με βασική αποστολή την εξυπηρέτηση πριν απ' όλα των συμφερόντων των αφεντικών τους. Μπροστά σ' αυτό τον "ιερό σκοπό" ακόμα και η κυβέρνηση αυτοπεριορίζεται σε ρόλο τροχονόμου των κυρίαρχων της αγοράς. Η ασφυκτική αυτή καθοδήγηση και υποταγή της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στα μεγάλα αφεντικά, έχει ως αποτέλεσμα να ακούγονται εξωπραγματικοί και αστείοι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί διαφάνειας, περιβαλλοντικής ευαισθησίας και προώθησης των ιδανικών του αθλητισμού, αναβάθμισής τους και άλλα πολλά.

Η κυβέρνηση Σημίτη γνωρίζει πολύ καλά ποια θα είναι η κατάληξη ενός τέτοιου τρόπου διοργάνωσης της Ολυμπιάδας, αλλά είναι φανερό ότι δε διαθέτει στοιχειώδη βούληση αντίστασης στις επιθυμίες και την ακόρεστη βουλιμία της οικονομικής ολιγαρχίας.

Οι παραπάνω εξελίξεις, που έρχονται να προστεθούν στις γνωστές δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί με τη σύμβαση με τη ΔΟΕ, δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Αρα, δεν μπορεί να υπάρξει καμία συναίνεση και συνενοχή σε αυτά τα σχέδια και επιδιώξεις. Οι εργαζόμενοι, ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα, προορίζονται και σ' αυτή την περίπτωση να πληρώσουν το λογαριασμό, προκειμένου κάποιοι ελάχιστοι να θησαυρίσουν. Από αυτή τη σκοπιά θα πρέπει να κλείσουν τα αυτιά τους στους γνωστούς μεγαλέμπορους ιδεών, που θα επιχειρήσουν να καθαγιάσουν την όλη διοργάνωση με ψεύτικα και πλαστικά ιδανικά.

Το ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή είχε ξεκαθαρίσει τη θέση του, δεν πρόκειται φυσικά να μείνει "στην άκρη", "με σταυρωμένα τα χέρια", όπως θα ήθελαν ορισμένοι. Οπως τόνιζε χτες στη δήλωσή του το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Θ. Τζιατζής, "το ΚΚΕ δεν αποδέχεται το ρόλο να εκφράζει συστάσεις και υποδείξεις χωρίς αποδέκτες".

Ταυτόχρονα, έχει ήδη ξεκαθαρίσει το πλαίσιο και τους στόχους που πρέπει να έχει το κίνημα που πρέπει να αναπτυχθεί. Αναφέρουμε ενδεικτικά: Ο ελληνικός λαός πρέπει να μάθει το περιεχόμενο κάθε σύμβασης και να αντιδράσει σθεναρά στην άκρατη εμπορευματοποίηση και ξεπούλημα των πάντων. Να μην επιβαρυνθεί στο ελάχιστο το πολύπαθο Λεκανοπέδιο - αγώνας ενάντια στις επιβαρυντικές για το περιβάλλον συνέπειες. Κανένα έργο να μην εκχωρηθεί στους ιδιώτες για εκμετάλλευση μετά τους αγώνες κ. λπ. Στη δράση για την ανάπτυξη αυτού του κινήματος θα συμβάλει το ΚΚΕ.