Με ποιο δικαίωμα - κόκκινα σκουλήκια - σχολιάσατε την πολιτική του; Ποιος σας είπε ότι έχετε - εσείς - γνώμη για τα τεκταινόμενα; Ποιοι είστε, τελικά; Είστε μήπως ο Μπερνς! Εκείνος, μάλιστα... Και σύμμαχος είναι και αρχηγός της συμμαχίας επίσης. Αυτός, βέβαια, μπορεί να έχει άποψη και λόγο και για τα νησιά μας και για τα δέκα μίλια και για το Κυπριακό... Ακόμα και πόσα σκυλιά γεννάει η σκύλα μας. Εσείς... στην άκρη, κουμμούνια! Ο υπουργός μιλάει, μόνον, με ανθρώπους του κύρους του. Σε αυτούς και λόγο δίνει και κριτικές ακούει και όταν χρειάζεται τραβάει και ένα συγνώμη - και ένα ευχαριστώ ο πρωθυπουργός - του κερατά.

Ακούστε Σταλινικοί... Ετούτος ο τόπος - πρέπει να το χωνέψετε - ανήκει στη Δύση. Στο ΝΑΤΟ. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πολέμησε στην Κορέα. Παρουσίασε το στρατό του στους Αμερικάνους στρατηγούς για στρατό τους. Εχει βαθιές παραδόσεις... παράδοσης. Δε γουστάρει δημοψηφίσματα. Δε θέλει αντιστάσεις. Ξέρει η άρχουσα τάξη - και οι υπουργοί της - τι χρειάζεται ετούτος ο τόπος. Θέλει πειθαρχία. Και υπακοή. Και υποταγή. Οχι να σηκώνει ο κάθε κερατάς κεφάλι. Να κάνει σχόλια το κάθε τσόλι. Ο Πάγκαλος - μόνο - ξέρει! Ο Πάγκαλος και ο Μπερνς. Και ο Κολ...

Ενας θεσμός που μπορεί να διαπραγματεύεται - εν λευκώ - το σήμερα και το αύριο του τόπου και σε σας να μη σας πέφτει λόγος. Ποιος σας ρώτησε, ρε, για τις παραβιάσεις; Εσάς προσβάλλουν τα έμπα και τα έβγα των Τούρκων; Ορίστε, δεν τους βάζουμε στην Ενωση, ρε, τι άλλο χειρότερο να τους κάνουμε; Οι Τούρκοι δε θα γίνουν ποτέ Ευρωπαίοι, ρε, χάρις στον Πάγκαλο, το ξέρετε αυτό; Με την ατσάλινη στάση του υπουργού οι Τούρκοι δε θα δούνε ούτε στον ύπνο τους το Στρασβούργο, όπως βλέπουμε εμείς!