Τρίτη 6 Γενάρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΔΙΕΘΝΗ
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Το εκλογικό αποτέλεσμα, εγγύηση για τα συμφέροντα των ΗΠΑ

Στις τελευταίες εκλογές - για ένα μέρος της Βουλής - που διεξήχθησαν στην Αργεντινή τον περασμένο Οκτώβρη, το κόμμα των Περονιστών του Προέδρου Κάρλος Μένεμ έχασε την πλειοψηφία στη Βουλή.

Ο Πατρίσιο Ετσεγκαράι, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αργεντινής, σε δηλώσεις του στην εβδομαδιαία εφημερίδα του ΚΚΑ "Νουέστρα Προπουέστα", θεωρεί ότι οι πρόσφατες εκλογές αποτέλεσαν μεν μεγάλο πλήγμα για τον Πρόεδρο Κάρλος Μένεμ, αλλά, ταυτόχρονα, εδραιώνουν το μοντέλο "προσαρμογής και κοινωνικού αποκλεισμού", πετυχαίνοντας μια στρατηγική νίκη "μέσω της δικομματικής εναλλαγής στην κυβέρνηση και μέσω της άσκησης της ηγεμονίας μέσα από μία συμφωνία για τη διακυβέρνηση της χώρας".

Συμμαχία ενάντια στον Μένεμ;

Να πούμε εδώ ότι λίγο πριν τις εκλογές, τον περασμένο Αύγουστο, η Ριζοσπαστική Ενωση Πολιτών (UCR - του πρώην Προέδρου Ραούλ Αλφονσίν) προχώρησε σε συμμαχία με το FREPASO. Το τελευταίο είναι ένα μέτωπο που είχε δημιουργηθεί πριν από μερικά χρόνια από διάφορες δυνάμεις, όπως κάποιες δυνάμεις που είχαν αποχωρίσει από το κόμμα των Περονιστών, ευρύτερες αριστερές δυνάμεις και τους κομμουνιστές. Στη συνέχεια οι ευρύτερα αριστερές δυνάμεις καθώς και οι κομμουνιστές αποχώρησαν από το FREPASO, όπου παρέμειναν οι αποχωρήσαντες από το κόμμα των Περονιστών. Εχοντας στόχο τη δημιουργία των "αριθμητικών" προϋποθέσεων ώστε να κερδίσει στις τελευταίες εκλογές, το FREPASO πέταξε την προοδευτική του μάσκα, τοποθετώντας τον εαυτό του στο χώρο της κεντροδεξιάς, όπου βρίσκεται και η UCR. Δεν ήταν η ηγεσία του FREPASO εκείνη που προσέλκυσε την UCR στην πρόταση για τη δημιουργία μιας εναλλακτικής λύσης ενάντια στον Μένεμ, αλλά η ηγεσία της UCR κατάφερε να πειθαρχήσουν οι Φρεπασίστας στην υπεράσπιση του μοντέλου και στον όρκο, προς το κατεστημένο, να μην προχωρήσουν σε καινοτομίες. Αυτό φάνηκε και στη γενική απεργία στις 14 Αυγούστου, όταν ενώ την αγνόησαν εντελώς, έφτασαν στο σημείο να καταγγείλουν τη "βία" που άσκησε ένας λαός που βαρέθηκε πια να είναι θύμα των συνεπειών τής, σε εξέλιξη, άγριας νεοφιλελεύθερης προσαρμογής.

Σύμφωνα με τον Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αργεντινής, αυτή η συμμαχία μεταξύ του Ριζοσπαστικής Ενωσης των Πολιτών και του FREPASO επέδειξε μία ικανότητα να καναλιζάρει την ψήφο διαμαρτυρίας κατά του Μενεμισμού, συμπληρώνει ωστόσο πως δε θα πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες ότι η θεαματική εκλογική νίκη της Συμμαχίας θα δρομολογήσει μία πραγματική αλλαγή πολιτικής. Από αυτήν την άποψη, υπογραμμίζει ότι οι εκπρόσωποι της Συμμαχίας, με την ολοκλήρωση των εκλογών, έδωσαν έμφαση στην κυβερνητική σταθερότητα και διακήρυξαν την πρόθεσή τους να συμβάλουν ώστε η κυβέρνηση Μένεμ να ολοκληρώσει, χωρίς αιφνιδιασμούς, τη θητεία της που λήγει σε δύο χρόνια. Ακόμα φάνηκαν διατεθειμένοι να ψηφίσουν τους νόμους που ο Μένεμ θα θεωρεί αναγκαίους για τη σταθερότητα.

Εγγυήσεις στις ΗΠΑ

Στη συνέχεια της συνέντευξής του ο ηγέτης του ΚΚΑ σημειώνει ότι "από τους αμερικανικούς στρατηγικούς κύκλους εξουσίας" φτάνει η άποψη ότι η επανασύσταση του δικομματισμού στην Αργεντινή εγγυάται τη στήριξη του μοντέλου, τόσο από τη σημερινή συμπολίτευση όσο και τη σημερινή αντιπολίτευση. Αυτή η εγγύηση δόθηκε στον Κλίντον κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στην Αργεντινή, από την ανώτατη ιεραρχία και των δύο πολιτικών δυνάμεων, γεγονός που, για τον ιμπεριαλισμό, σημαίνει το τέλος των απρόβλεπτων καταστάσεων στην Αργεντινή και την ένταξη της χώρας "σε μία περίοδο ασφάλειας και εγγύησης της πολιτικής σταθερότητας προς όφελος των συμφερόντων των ΗΠΑ".

Αν στα παραπάνω προστεθεί η αύξηση της συντηρητικής ψήφου στην περιοχή Μενδόσα, ο θρίαμβος του Μπούσι - ενός στρατηγού που συμμετείχε στην καταστολή στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας - στο Τουκουμάν και η εκλογή του Αλντο Ρίκο - ενός αξιωματικού βασανιστή, που αναγνωρίστηκε από πολλά από τα θύματά του - για το δημαρχείο του Σαν Μιγκέλ, φαίνεται ότι στην επικρατούσα συναίνεση, στην Αργεντινή, έχουν προχωρήσει "όλες οι κατηγορίες και οι αξίες που έχουν σχέση με τον νεοφιλελευθερισμό".

Αυτές οι εκλογές, σύμφωνα με τον Ετσεγκαράι, ορίζουν τις νέες μορφές κυριαρχίας της Δεξιάς στην Αργεντινή, αφού πάνω από το 90% των ψήφων πήγαν υπέρ των προτάσεων που όχι μόνο δεν αμφισβητούν, αλλά εγγυώνται το μοντέλο προσαρμογής στους κεντρικούς του άξονες.

Ο κομμουνιστής ηγέτης πιστεύει ότι, από πολιτικής και ιδεολογικής άποψης, αυτές οι εκλογές ήταν "από τις πιο σύνθετες εκλογές που αντιμετώπισε η αριστερά της Αργεντινής από το '83" και τα αποτελέσματά τους αντανακλούν "ένα βαθμό υποχώρησης, που δεν έχει ξεπεραστεί ακόμα, των βασικών αξιών της αριστερής κουλτούρας, όπως ο αντιιμπεριαλισμός και η κοινωνική δικαιοσύνη". Ετσι, η ευφορία για την ψήφο διαμαρτυρίας στον Μένεμ δεν ολοκληρώνεται, αφού δε φτάνει μέχρι την πολιτική που ενσαρκώνει ο σημερινός Πρόεδρος.

Τέλος, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΑ διαπιστώνει τα χαμηλά εκλογικά ποσοστά της Ενωμένης Αριστεράς, στην οποία συμμετέχουν και οι κομμουνιστές, αλλά σημειώνει ότι η Αριστερά τετραπλασίασε το ποσοστό που είχε λάβει στις προηγούμενες εκλογές. Ο Ετσεγκαράι τονίζει την αναγκαιότητα συνέχισης της Ενωμένης Αριστεράς και προτείνει τη διεύρυνσή της σε άλλες δυνάμεις, καθώς και την εδαφική της επέκταση.

Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ