Ο ένας πίσω από τον άλλον, στριμωγμένοι πάνω στη στενή σκάλα που κατέληγε στο υπόγειο της εκκλησίας, περίμεναν για να παραλάβουν το χριστουγεννιάτικο δώρο τους. Ενα μικρό τσουρέκι, μια κονσέρβα, λίγο τυρί και ένα κουτάκι μπίρα. Με το κεφάλι σκυφτό και το πρόσωπο σκοτεινιασμένο, έπαιρναν την μπλε πλαστική σακούλα που περιείχε το ...δώρο. Ενα δώρο, που τους γέμιζε ντροπή και αγανάκτηση: "Φίλε, μη τραβάς φωτογραφία. Είμαστε άντρες. Δε θέλουμε να δουν την κατάντια μας". "Οχι! Να μας τραβήξει. Να δει ο κόσμος πού μας κατάντησαν, μετά από τόσα χρόνια στη θάλασσα". Από αυτούς που έπαιρναν τη σακούλα, άλλοι κάθονταν επιτόπου στο πεζοδρόμιο και έτρωγαν το περιεχόμενό της κρύβοντας το πρόσωπό τους και άλλοι έφευγαν.

Οι σκηνές αυτές εκτυλίχτηκαν χτες, στις 12 το μεσημέρι στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον Πειραιά, που εδώ και ένα χρόνο διοργανώνει συσσίτια και για άνεργους ναυτεργάτες.Από χτες σταμάτησε προσωρινά τα συσσίτια και έδωσε αυτά τα λίγα τρόφιμα σε περίπου 100 ναυτεργάτες ως χριστουγεννιάτικο δώρο. Παρά τα τόσα άτομα, έξω από την εκκλησία, επικρατούσε μια θλιβερή σιωπή. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που μιλούσαν μεταξύ τους. Η σιωπή "έσπασε" και μετατράπηκε σε χείμαρρο από αγανακτισμένες κουβέντες, όταν πλησιάσαμε τους άνεργους για να συζητήσουμε μαζί τους.

"Είμαι περίπου δύο χρόνια άνεργος. Εχω 19 χρόνια θαλάσσια υπηρεσία στη μηχανή.Εχω γυρίσει τα περισσότερα μέρη του κόσμου, όμως άνεργους ναυτεργάτες να τρώνε στο πεζοδρόμιο δεν είχα δει ποτέ. Πού να φανταστώ ότι θα έβλεπα στη χώρα μου και ότι θα είμαι ανάμεσά τους. Μαύρα είναι αυτά τα Χριστούγεννα". Ενας λοστρόμος, 5 μήνες άνεργος, συμπληρώνει: "Εγώ τι θα πω στα δύο παιδιά μου, που περιμένουν έστω ένα μικρό δωράκι; Κάτι πρέπει να γίνει, κάτι να κάνουμε. Δεν μπορεί να μας καταδικάζουν να τρώμε στην εκκλησία και να καθόμαστε χωρίς να κάνουμε τίποτα".

"Ομως, φταίνε και αυτοί οι προδότες στην ΠΝΟ - πετιέται ο 35 χρονος ναύτης Σαμπρί,από τη Ροδόπη". "Δεν κάνουν τίποτα - συνεχίζει - για να σταματήσουν τους εφοπλιστές που μας διώχνουν από τα καράβια με την ευλογία της κυβέρνησης. Δεν κάνουν τίποτα να πάρουμε τουλάχιστον το δώρο από τον Οίκο του Ναύτου. Τριάντα χιλιάδες, θα μου πεις. Ομως κάτι θα μπαλώναμε. Κάτι θα έστελνα στη γυναίκα μου στο χωριό. Τώρα τι θα της πω;". Αλλος ένας λοστρόμος θα πει: "Είμαι 14 χρόνια στη θάλασσα. Πάω να πάρω το δώρο από τον Οίκο του Ναύτου, δεν μπορείς μου λένε, γιατί δεν έχεις στα τρία τελευταία χρόνια, δύο χρόνια θαλάσσια υπηρεσία. Μα, αφού τώρα μας πετάνε από τα καράβια, πού να βρούμε τη θαλάσσια υπηρεσία; Μας κοροϊδεύουν, όμως σίγουρα όχι για πολύ".

Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ