Είκοσι επτά χρόνια μετά το θάνατο του Δ. Καββαδά,μια οφειλή για τον σοφό καθηγητή εκπληρώνεται. Τελείωσε τη Φυσικομαθηματική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθήνας και σε συνέχεια το Πανεπιστήμιο του Νανσί Γαλλίας, όπου ειδικεύτηκε στη Φυτοπαθολογία. Επέστρεψε στην Ελλάδα και οργάνωσε τον πρώτο Φυτοπαθολογικό Σταθμό του Βόλου. Εφάρμοσε τη μέθοδο "Μπερλέζ" για την καταπολέμηση του δάκου της ελιάς και έσωσε την ελαιοπαραγωγή της Μαγνησίας.

Το 1931 έγινε καθηγητής Βοτανικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης και συγχρόνως δίδασκε Εντομολογία, Παθολογία φυτών κ.ά.

Ομως δεν ήταν μόνο σοφός επιστήμονας, υπήρξε και λαμπρός άνθρωπος. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, στάθηκε στους φοιτητές του όχι μονάχα σαν δάσκαλος, αλλά φίλος και συμπαραστάτης. Με αγνότητα και πίστη αγωνίστηκε για ένα καλύτερο αύριο. Η συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση στάθηκε η αιτία που τον απέλυσαν από το Πανεπιστήμιο. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή του εννεάτομου εικονογραφημένου φυτολογικού και βοτανολογικού λεξικού, που το κυκλοφορούσε σε τεύχη και το αγόραζαν όλοι οι φοιτητές του. Στην αρχή κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και αργότερα στο εξωτερικό.

Είχε την τέχνη να μεταδίδει στους μαθητές του την πίστη για τα ιδανικά, τον ενθουσιασμό για την εκτέλεση του έργου του. Ηταν ήρεμος, συνετός, δίκαιος, επιστήμονας και καλός οικογενειάρχης. Παρά τα 78 του χρόνια δούλευε μέρα - νύχτα για ν' αποτελειώσει και το εκλαϊκευτικό έγχρωμο φυτολογικό λεξικό, "τσέπης", που ο ίδιος εικονογράφησε.

Σαν ερευνητής μπόρεσε να προσθέσει σοβαρούς ογκόλιθους στο οικοδόμημα της γενετικής. Σαν δάσκαλος είχε την ευχέρεια να παραδίδει πολλές φορές σελίδες μαθημάτων Μυκητολογίας, Εντομολογίας, Γενετικής κ.ά., χωρίς παραλείψεις ονομάτων, χρωμάτων και χωρίς περιληπτικές σημειώσεις.

Ας είναι παντοτινή η μνήμη του σεβαστού μας καθηγητή.

ΚΟΣΜΑΣ Π. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

Γεωπόνος