86ο ΜΕΡΟΣ

Η χώρα απάντησε με θύελλα αγανάχτησης. Ετσι οι αντιπολιτευόμενοι δεν πέτυχαν "να εκφράσουν ανοιχτά τη γνώμη τους μπροστά στις μάζες των εργατών και των στρατιωτών". Ο λαός ήταν αγαναχτισμένος ενάντια στους "λιποτάχτες" κι αυτή η αγανάχτηση κατάκλυσε την ΚΕΕ. Κάμποσες μέρες το Σμόλνι είχε πλημμυρίσει ολοκληρωτικά από οργισμένες αντιπροσωπείες και μεγάλες επιτροπές από το μέτωπο από την περιοχή του Βόλγα, από τα εργοστάσια της Πετρούπολης."Πώς τολμούν να φύγουν από την κυβέρνηση; Μήπως πουλήθηκαν στην αστική τάξη και θέλουν να χαντακώσουν την επανάσταση; Είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν και να υποταχθούν στις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής!".

Μονάχα η στάση της φρουράς της Πετρούπολης δεν είχε ακόμη ξεκαθαριστεί. Στις 24 (11) του Νοέμβρη έγινε ένα μεγάλο συλλαλητήριο των στρατιωτών στο οποίο μίλησαν αντιπρόσωποι όλων των κομμάτων. Το συλλαλητήριο ενέκρινε με τεράστια πλειοψηφία τη θέση του Λένιν και διατύπωσε τη γνώμη να μπουν οι αριστεροί εσέροι "στη σύνθεση της λαϊκής κυβέρνησης".

Οι μενσεβίκοι έστειλαν έντονο τελεσίγραφο, ζητώντας να απελευθερωθούν όλοι οι υπουργοί κι οι ευέλπιδες, να δοθεί απόλυτη ελευθερία σ' όλες τις εφημερίδες, ν' αφοπλιστεί η Κόκκινη Φρουρά και να μπουν τα τμήματα της φρουράς της Πετρούπολης κάτω από τις διαταγές του Δημοτικού Συμβουλίου. Το Σμόλνι απάντησε πως όλοι οι σοσιαλιστές υπουργοί και σχεδόν όλοι οι ευέλπιδες, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, αφέθηκαν ήδη ελεύθεροι, ότι όλες οι εφημερίδες, εκτός από τις αστικές, είναι εντελώς ελεύθερες. Επικεφαλής όμως των Ενόπλων Δυνάμεων θα παραμείνει το Σοβιέτ. Στις 19 (6) του Νοέμβρη η συνδιάσκεψη "για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης" διαλύθηκε κι οι αντιπολιτευόμενοι, ο ένας ύστερα από τον άλλο, το έσκασαν για το Μογκιλιόφ, όπου και συνέχιζαν να οργανώνουν, κάτω από την προστασία του επιτελείου, τη μια κυβέρνηση έπειτα από την άλλη, ώσπου ήρθε το τέλος τους...

Στο ίδιο διάστημα οι μπολσεβίκοι υπονόμευσαν την εξουσία της Βίκζελ. Το Σοβιέτ της Πετρούπολης απευθύνθηκε προς όλους τους σιδηροδρομικούς και τους κάλεσε να υποχρεώσουν τη Βίκζελ να καταθέσει τα πληρεξούσιά της. Στις 15 (2) του Νοέμβρη η ΚΕΕ καθόρισε για την 1η του Δεκέμβρη (18 του Νοέμβρη) Πανρωσικό συνέδριο των σιδηροδρομικών. Και στην περίπτωση αυτή επανέλαβε ακριβώς την ταχτική που εφάρμοσε και στους αγρότες. Η Βίκζελ όρισε αμέσως δικό της χωριστό συνέδριο των σιδηροδρομικών, δύο εβδομάδες αργότερα. Στις 16 (3) του Νοέμβρη τα μέλη της Βίκζελ πήραν τη θέση τους στην ΚΕΕ. Τη νύχτα στις 2 του Δεκέμβρη (19 του Νοέμβρη) η ΚΕΕ, κηρύσσοντας την έναρξη του Πανρωσικού συνεδρίου των σιδηροδρομικών πρότεινε, τυπικά, στη Βίκζελ το χαρτοφυλάκιο του επιτρόπου των Συγκοινωνιών. Η πρόταση έγινε δεκτή.

Λύνοντας το ζήτημα της εξουσίας, οι μπολσεβίκοι καταπιάστηκαν με τα καθήκοντα της πραχτικής διοίκησης. Πρώτ' απ' όλα έπρεπε να θρέψουν την πόλη, τη χώρα και το στρατό. Αποσπάσματα ναυτών και κοκκινοφρουρών ερευνούσαν τις αποθήκες των εμπόρων, τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, ακόμα και τις μαούνες που στέκονταν στα κανάλια, ανακάλυπταν και κατάσχεταν χιλιάδες πούτια τροφίμων, που τα είχαν κρυμμένα οι ιδιώτες κερδοσκόποι. Στις επαρχίες στάλθηκαν απεσταλμένοι που με τη βοήθεια των αγροτικών επιτροπών επίταξαν τις αποθήκες των μεγάλων σιτεμπόρων. Στο Νότο και στη Σιβηρία στάλθηκαν καλά οπλισμένα αποσπάσματα ναυτών, από πέντε χιλιάδες άνδρες, για να καταλάβουν τις πόλεις που βρίσκονταν ακόμα στα χέρια των λευκοφρουρών, ν' αποκαταστήσουν την τάξη και, το βασικό, να εξοικονομήσουν τρόφιμα. Στη μεγάλη σιβηριανή αρτηρία η κυκλοφορία των επιβατών είχε διακοπεί δύο ολόκληρες βδομάδες. Στο διάστημα αυτό κινήθηκαν από την Πετρούπολη προς την ανατολή δεκατρείς αμαξοστοιχίες φορτωμένες με μετάλλινα είδη και με υφάσματα, για να τα ανταλλάξουν με τους αγρότες της Σιβηρίας. Τα εμπορεύματα αυτά τα συγκέντρωσαν οι εργοστασιακές επιτροπές. Με κάθε αμαξοστοιχία πήγαινε ειδικός επίτροπος, που έκανε ό,τι μπορούσε για να τα ανταλλάξει με τους αγρότες της Σιβηρίας με όσο το δυνατό περισσότερο σιτάρι και πατάτες...

Το ανθρακοφόρο λεκανοπέδιο του Ντονέτς βρισκόταν στα χέρια του Καλέντιν κι έτσι το ζήτημα των καυσίμων γινόταν όλο και οξύτερο. Το Σμόλνι σταμάτησε την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στα θέατρα, στα μαγαζιά και στα εστιατόρια, περιόρισε τον αριθμό των τραμ και κατάσχεσε από τους ιδιώτες εμπόρους όλα τα αποθέματα ξύλων... Και όταν τα εργοστάσια της Πετρούπολης βρέθηκαν μπροστά στην άμεση απειλή να σταματήσουν τη δουλιά από έλλειψη καυσίμων, οι ναύτες του στόλου της Βαλτικής έδωσαν στους εργάτες διακόσιες χιλιάδες πούτια κάρβουνου από τα αποθέματα των πολεμικών πλοίων...

Στα τέλη του Νοέμβρη ξέσπασαν "τα πογκρόμ του κρασιού" (λεηλασία των αποθηκών κρασιού), που άρχισαν με τη λεηλασία των υπογείων των Χειμερινών Ανακτόρων. Οι δρόμοι γέμισαν από μεθυσμένους στρατιώτες... Ηταν ολοφάνερο πως σ' όλα αυτά είχαν βάλει το χέρι τους οι αντεπαναστάτες, που είχαν σκορπίσει σ' όλα τα συντάγματα σχεδιαγράμματα της πόλης στα οποία σημειώνονταν οι αποθήκες κρασιών. Οι επίτροποι του Σμόλνι είχαν κουραστεί να παρακαλούν και να πείθουν, όμως μ' αυτόν τον τρόπο δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τις ταραχές και τις σκληρές συμπλοκές που επακολούθησαν ανάμεσα στους στρατιώτες και τους κοκκινοφρουρούς... Τέλος, η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή έστειλε κάμποσους λόχους ναυτών με πολυβόλα. Οι ναύτες χτύπησαν αλύπητα τους πογκρομιστές και σκότωσαν αρκετούς. Μετά απ' αυτό ειδικές επιτροπές πήγαν, ύστερα από σχετική διαταγή, σ' όλα τα υπόγεια κρασιού, κι έσπασαν τα βαρέλια με τα τσεκούρια ή ανατίναξαν αυτά τα υπόγεια με δυναμίτη...

Στα γραφεία των Σοβιέτ των αχτίδων φρουρούσαν, νύχτα - μέρα, λόχοι από πειθαρχικούς και καλά οργανωμένους κοκκινοφρουρούς, που είχαν αντικαταστήσει την παλιά πολιτοφυλακή. Για την αντιμετώπιση των μικροπαραβάσεων και μικροαδικημάτων δημιουργήθηκαν σ' όλα τα τετράγωνα της πόλης ολιγάριθμα αιρετά επαναστατικά δικαστήρια...

ΑΥΡΙΟ ΤΟ 87ο ΜΕΡΟΣ