Μια βραδιά σαν όλες τις άλλες η σημερινή, μια βραδιά υγρή, που πέφτει νωρίς, Νοέμβρης είναι, τι ζητάμε; Μια ταινία να δούμε τούτη την Παρασκευή να δούμε, μονάχα αυτό επιθυμούμε. Ετσι ρίχνουμε μια πρόχειρη ματιά στο πρόγραμμα. Δεν έχουμε και πολλά πράγματα, πολλές επιλογές δεν υπάρχουν και καταλήγουμε στου Αλμοδοβάρ το πανηγύρι...

Από την ΕΤ3 στις 23.00 "Κίκα" του Πέδρο Αλμοδοβάρ.

Από το άτακτο παιδί του ισπανικού κινηματογράφου, που πρόσφατα δήλωσε ότι οι παλιές του ταινίες δεν τον αντιπροσωπεύουν πια, ταινία του 1974. Η Κίκα είναι μια αφελής αισθητικός που έχει σχέσεις με ένα νάρκισσο φωτογράφο, τον οποίον "μοιράζεται" με την καλύτερή της φίλη. Η μητέρα του Ραμόν είναι ξαναπαντρεμένη με έναν Αμερικάνο, ο οποίος διατηρεί σχέσεις με την Κίκα. Ο,τι και να γράψει κανείς για αυτή τη σάτιρα ηθών είναι λίγο. Τα πάντα γίνονται και ανατρέπονται συνεχώς. Τώρα γιατί να δει κανείς αυτή την ταινία που δεν αντιπροσωπεύει ούτε τον ίδιο το δημιουργό της, είναι μια άλλη ιστορία. Πρώτα πρώτα, δεν υπάρχουν πολλές ταινίες, δεύτερον, ο Αλμοδοβάρ έχει κέφι, δροσιά, νιάτα αλλά και υπέροχα χρώματα τα οποία χαρακτηρίζουν όλες του τις ταινίες. Παράξενοι συνδυασμοί χρωμάτων που θα μπορούσαν να είναι και κιτς, αλλά δεν είναι. Προπάντων όμως, έχει γρήγορη δράση, έξυπνες ατάκες και εξαιρετική μουσική. Παίζουν οι: Βικτόρια Αβρίλ. Βερόνικα Φορκέ και Ρόσι ντε Πάλμα.