Οργή και αγανάκτηση επικρατεί στους 58 εργαζόμενους της ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ, που είναι και τα μεγάλα "θύματα" της όλης κατάστασης, καθώς πετιούνται στο δρόμο χωρίς καν αποζημίωση και με τον πέλεκυ της ανεργίας να επικρέμεται πάνω απ' τα κεφάλια τους. Ταυτόχρονα, στα πρόσωπά τους καθρεφτίζεται η απόφασή τους να διεκδικήσουν, με όλους τους τρόπους και τα μέσα, τον ιδρώτα τους.

Καθημερινά δίνουν "παρών" στην επιχείρηση. Αλλωστε η πλειοψηφία των απολυμένων δούλευε στην επιχείρηση από 25 έως και 35 χρόνια και την "πονούν". Εκεί τους επισκεφθήκαμε και συζητήσαμε μαζί τους.

Τριάντα χρόνια εργαζόταν στην επιχείρηση ως γραφίστας ο Α. Βλαχόπουλος,που θα μας πει: "Μένω χωρίς δουλιά και χωρίς αποζημίωση. Με αυτή την ανεργία που υπάρχει, πού θα βρω αλλού; Είμαι 53 χρόνων και χρειάζομαι 7 χρόνια ακόμα για να βγω στη σύνταξη. Είναι φοβερό. Δουλεύω από 17 χρονών παιδί και κινδυνεύω τώρα να μην πάρω και σύνταξη". Δίπλα του, ο Δ. Παρασκευάς θα συμπληρώσει αγανακτισμένα: "Εχω τέσσερα παιδιά, πώς να τα βγάλω πέρα; Μετά από 23 χρόνια δουλιάς εδώ μέσα, να ψάχνω για να τα ταϊσω. Εκείνο που θέλω είναι να δουλέψω".

Εδώ και χρόνια ήταν αντιμέτωποι με συνεχείς καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών τους. Οπως θα πει ο Δ. Φωτίου,"πέντε χρόνια τώρα πληρωνόμαστε με έναντι. Εχω τρία παιδιά και τα βγάζω πολύ δύσκολα πέρα. Εκείνο που φοβόμαστε είναι οι διάφορες κομπίνες του εργοδότη. Είμαστε όμως αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε όλα τα λεφτά μας, τον ιδρώτα μας".

Πριν τρία χρόνια στην επιχείρηση απασχολούνταν 100 εργαζόμενοι, όμως ο εργοδότης σιγά σιγά συρρίκνωσε το προσωπικό, είτε απολύοντας εργαζόμενους είτε αναγκάζοντάς τους να φύγουν. Και σε αυτούς ο εργοδότης χρωστάει χρήματα, τα οποία διεκδικούν δικαστικά. Η τρομοκρατία είναι η άλλη όψη της συμπεριφοράς του εργοδότη. Οπως θα πει η Σ. Ξενοπούλου,"σε μια συνέλευση είχα μεταξύ άλλων ζητήσει τα λεφτά που μου χρωστούσε. Αμέσως μετά με έθεσε σε διαθεσιμότητα για τρεις μήνες, από το Φλεβάρη έως το Μάη. Ομως και αυτά τα χρήματα της διαθεσιμότητας δε μου τα έδινε, παρά αργότερα και λίγα λίγα. Γενικά, συμπεριφερόταν αισχρά στο προσωπικό".

Τη δική του εμπειρία από τη συμπεριφορά του Γάλλου εργοδότη καταθέτει ο Λ. Αλεβιζάκης - εργαζόταν 27 χρόνια στην επιχείρηση - που θα μας πει: "Τον περασμένο Μάη, επειδή θα έκανε εγχείρηση η γυναίκα μου, του ζήτησα να μου δώσει 500 χιλιάδες δραχμές απ' αυτά που μου όφειλε. Μου είπε αρχικά ότι θα μου δώσει, αλλά όταν πλησίασε η μέρα της εγχείρησης αρνήθηκε. Μάλιστα, ο διευθυντής, Γ. Παπαπέτρου,μου είπε χαρακτηριστικά: "Για χάρη της εταιρίας, ας θυσιαστεί και μια γυναίκα"! Αναρωτιέμαι αν ο Γάλλος εργοδότης θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά άμα βρισκόταν στη Γαλλία. Εκείνο που ζητάμε όλοι μας, είναι να παρέμβει άμεσα ο εισαγγελέας".

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ