Η έντυπη αλητεία που ακολουθούν η "Αυριανή" και ο εκδότης της παίρνει πλέον χαρακτήρα διαρκείας. Δε φτάνει που τόσο καιρό το χοιροστάσιο του Ταύρου επιδιώκει την υπαγωγή του δημόσιου βίου στο επίπεδο της... τσόντας, δε φτάνει που ηγείται στο γαϊτανάκι της πιο άθλιας έκδοσης της "Λιανολογίας", επιδεικνύοντας κάθε μέρα τα πορνο-πρωτοσέλιδά του, τώρα... εμπλουτίζει το εμπόρευμα της χυδαιότητας. Εχει φτάσει πια στο σημείο, οι χυδαίες εικόνες του εντύπου να συνοδεύονται και από χυδαίους λογότυπους. "Φέρθηκαν π.... στον Κουρή" ήταν το χτεσινό 8στηλο του χαμαιτυπείου, το οποίο ήρθε και "έδεσε" με άλλη μια από τις γνωστές φωτογραφίες.
***
Η επιχείρηση που έχει στήσει η "Αυριανή" για να πουλήσει μερικά φύλλα παραπάνω, απευθυνόμενη στα ταπεινότερα ένστικτα ενός καταναλωτικού (και όχι αναγνωστικού) κοινού, το οποίο διδάσκεται να διαβάζει με τον ίδιο τρόπο που αγοράζει κρέας, συνιστά επιχείρηση μαζικού εκμαυλισμού. Ας μη σπεύσουν να μιλήσουν για "πουριτανισμό" οι μαστροποί της, δήθεν, "ελευθεριότητας". Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την άσκηση του δικαιώματος στην ενημέρωση. Εδώ έχουμε ατόφια την εκδήλωση μιας απρόκλητης βίας κατά των πολιτών, που βρίσκονται απροστάτευτοι μπροστά στην κιτρινίλα. Που γίνονται όμηροι ενός αισθητικού και πολιτικού προτύπου, που λανσάρει την ξεφτίλα, την απρέπεια και την προσβολή σαν "μαχητική", "ηρωική", "δημοκρατική" συμπεριφορά.
***
Η "Αυριανή" και ο εκδότης της κάνουν τη δουλιά τους. Τη δουλιά τους έκαναν και όταν υμνούσαν τον Α. Παπανδρέου και τη συμβία του, εκτοξεύοντας λάσπες γκαιμπελικού τύπου κατά των πολιτικών αντιπάλων του ΠΑΣΟΚ. Τη δουλιά τους κάνουν και σήμερα, που όταν δεν πουλούν με γλοιώδη τρόπο φωτογραφίες της Δ. Λιάνη, πουλούν με γλοιώδη τρόπο ύμνους στον Σημίτη και τον "εκσυγχρονισμό".
Αλλά με τους άλλους τι γίνεται; Δεν εννοούμε τους "εκσυγχρονιστές". Αυτοί - πιστοί στο "νέο" ύφος και ήθος τους - έκαναν την επιλογή να χρησιμοποιούν ως ημιεπίσημο όργανό τους την τσοντοφυλλάδα. Μιλάμε για εκείνους που συνεχίζουν να πιστεύουν πως δεν ισχύει το ότι "καμιά δουλιά δεν είναι ντροπή". Που ανήκουν στους πολίτες οι οποίοι ποτέ δε θα έκαναν τη δουλιά του Κουρή. Αλήθεια με τους εκδότες τι γίνεται; Δεν αισθάνονται την ανάγκη να καταγγείλουν το φαινόμενο του "Αυριανισμού"; Η ΕΣΗΕΑ τι περιμένει για να παρέμβει αποφασιστικά; Για να καταδικάσει απερίφραστα και συγκεκριμένα την έντυπη χυδαιότητα; Και, οι εργάτες του Τύπου, οι δημοσιογράφοι, δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών. Η σιωπή σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι χρυσός. Απαιτείται να πάρουμε θέση. Εχουμε χρέος απέναντι στη δουλιά μας και στην αξιοπρέπειά μας.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ