"Θεσμός" τόσο σταθερός, όσο ο ίδιος ο... θεσμός της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, έχει γίνει η ανακοίνωση της οικονομικής και εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης, που εξαγγέλλει από το βήμα της ΔΕΘ ο εκάστοτε πρωθυπουργός. "Θεσμός" έχουν γίνει και τα κηρύγματα λιτότητας, που κάθε χρόνο γίνεται πιο σκληρή, των "μονόδρομων" και των "θυσιών" που ζητούνται πάντα από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Κοινός τόπος πάντα η δογματική προσήλωση στην - ουσιαστικά ίδια - αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική, διανθισμένη με τις αναγκαίες πλέον κορόνες περί... παγκοσμιοποίησης, καθώς και τις διάφορες "επίκαιρες" εξαγγελίες, που κατά κανόνα ξεχνιούνται από την επομένη ή επαναλαμβάνονται τόσες φορές που καταντάνε ανέκδοτα, όπως π. χ. η εκτροπή του Αχελώου... Από την άλλη, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι κινητοποιούνται και απαιτούν τερματισμό της μονόπλευρης λιτότητας, αντιμετώπιση της ανεργίας, βελτίωση των συνθηκών εργασίας, μείωση των ωρών εργασίας, ένα καλύτερο αύριο γι' αυτούς, τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

Το σκηνικό της υποβολής υπομνημάτων και θέσεων των συνδικάτων επαναλήφθηκε και φέτος. Ουδείς βέβαια πιστεύει ότι η σημερινή ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ θα αλλάξει το τελικό αποτέλεσμα, που παραπέμπει στη γνωστή παροιμία "στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα". Κάθε άλλο. Τα κυβερνητικά επιτελεία με τις επεξεργασίες τους και οι οικονομικοί υπουργοί με τις δηλώσεις τους έχουν ετοιμάσει το έδαφος για τα χειρότερα, άσχετα με τους τόνους που θα χρησιμοποιηθούν και τα "άλλοθι" που θα αναζητηθούν στην πρωθυπουργική ομιλία. Εξάλλου και αυτό, λίγο - πολύ γνωστό είναι, όσο γνωστές είναι οι αναφορές στη "συναίνεση" σαν ζητούμενο ή ακόμα και σαν δεδομένο! Πολύ περισσότερο, που φέτος βρίσκεται σε εξέλιξη η απάτη του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου, στον οποίο πολλά έχουν στηρίξει κυβέρνηση και βιομήχανοι. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι ότι με το τέλος της ομιλίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ αρχίζει η νέα φάση τής, έτσι κι αλλιώς, προαναγγελθείσας σφοδρής επίθεσης που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Μέσω του νέου κρατικού προϋπολογισμού. Της εξαγγελίας και θεσμοθέτησης της εισοδηματικής πολιτικής, στις λεπτομέρειές της. Της εφόδου στις εργασιακές σχέσεις, με την... ολοκλήρωση του "κοινωνικού διαλόγου", η οποία θα αποτελέσει και τον προπομπό για το επόμενο σχεδιαζόμενο μεγάλο χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση.

Ουδείς, ούτε αυτοί που δέχτηκαν να παίξουν στο στημένο θέατρο του "κοινωνικού διαλόγου" αμφιβάλλουν γι' αυτό. Αυτό, εξάλλου, δείχνει και η απόφαση της ΓΣΕΕ για την κήρυξη πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας τον Οκτώβρη, μαζί και ταυτόχρονα βέβαια με την επιδίωξη της πλειοψηφίας για αποπροσανατολισμό των εργαζομένων με εκδηλώσεις αποσπασματικές και με περιεχόμενο που παρέχει άλλοθι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Για τις ταξικές δυνάμεις η προετοιμασία και η ολόπλευρη επιτυχία αυτής της κινητοποίησης, η δραστηριοποίηση όσο γίνεται περισσότερων δυνάμεων μέσα στους τόπους δουλιάς και η συσπείρωσή τους σε συνεπή ταξική κατεύθυνση, είναι κεντρικό καθήκον για το επόμενο διάστημα. Στην κατεύθυνση της απόκρουσης της ολομέτωπης επίθεσης στις εργασιακές σχέσεις και στο ασφαλιστικό. Της υπογραφής ικανοποιητικής Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Της περιφρούρησης του κανονικού ωραρίου και της πλήρους απασχόλησης και μέτρων για την επιβίωση των ανέργων. Της κατάργησης των αντιασφαλιστικών νόμων, της επανασύνδεσης των κατώτερων συντάξεων με τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Της αύξησης των κονδυλίων, στον προϋπολογισμό, για υγεία - παιδεία - κοινωνική ασφάλιση.