Βέβαια, η συνεχής ανταλλαγή... απόψεων και επιθέτων ανάμεσα σε διάφορα κυβερνητικά στελέχη για τη μονάδα της Φλώρινας, με "επιχειρήματα" του στιλ "δημαγωγός", "άθλιος", "πανάθλιος", "αρλουμπολόγος" και άλλα παρόμοιου επιπέδου, δημιουργεί έναν κίνδυνο: Να αποπροσανατολιστούμε από την ουσία του όλου προβλήματος, διασκεδάζοντας, απλά, με τη βαθύτατη... εκτίμηση που τρέφουν ο ένας για τον άλλο μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Η ουσία, στην προκειμένη περίπτωση, έχει να κάνει με το ίδιο το σκάνδαλο. Την ανάθεση δηλαδή στον όμιλο Κοπελούζου της επένδυσης για το σταθμό της ΔΕΗ στη Φλώρινα έναντι συνολικού ποσού που αναμένεται να φτάσει και να ξεπεράσει τα 200 δισεκατομμύρια, τη στιγμή που αντίστοιχη μονάδα πριν λίγα χρόνια στοίχισε λιγότερο από 100 δισεκατομμύρια.

Σε ουσιαστική πάντως πλευρά της υπόθεσης αναδείχνεται και το "τρικ" της Κυβερνητικής Επιτροπής ν' αναθέσει - όπως ανακοινώθηκε επίσημα - την αξιολόγηση του τιμήματος (αν είναι εύλογο δηλαδή ή όχι) σε "αντικειμενικό εκτιμητή". Το πρόβλημα βέβαια δε βρίσκεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση, κατέχοντας και το πεπόνι και το μαχαίρι, μπορεί να θέσει στον εκτιμητή αυτό "κριτήρια" που θα οδηγούν σε συγκεκριμένη απάντηση. Το ζήτημα συνδέεται με το ότι καθημερινά, όλο και πιο απροκάλυπτα (πριν δυο μέρες ο Γιαννόπουλος, χτες η Παπανδρέου) τα στελέχη της κυβέρνησης δηλώνουν δημόσια ότι το έργο θα γίνει.

Σημασία έχει να γνωρίζει κανείς ότι το έργο αποφασίστηκε μόνο και μόνο για να αποτελέσει μέρος της συμφωνίας κυβέρνησης - Ρώσων - Κοπελούζου για το φυσικό αέριο και, άρα, μόνο και μόνο για να ανατεθεί στον όμιλο Κοπελούζου...