Ξεχάστε για το 1995 τη χορήγηση των αναδρομικών του επιδόματος των 18.000 δραχμών και κάθε άλλη παροχή. Μόνο αν σφίξετε ακόμη περισσότερο φέτος το ζωνάρι, θα έχετε κάποια ελπίδα να εισπράξετε το 1996 κάποιες μικρές αυξήσεις και κρατήστε την όρεξή σας για το 1997, όταν η ελληνική οικονομία θα απογειωθεί... με ρυθμούς ανάπτυξης 3 - 3,5%.

Με αυτή την προκλητική και χλευαστική δήλωση - εμπαιγμό για τα εκατομμύρια των μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών και μικρομεσαίων, που υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες της πολιτικής λιτότητας, οριοθέτησε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου,τα πλαίσια της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ. Μία πολιτική, η οποία έχει μπει σε σοβαρή δοκιμασία και αμφισβητείται πλέον στο σύνολό της, όπως κατέδειξαν και οι πρόσφατες μαζικές κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων στρωμάτων και των αγροτών. Ηδη, κυβέρνηση και κομματικός μηχανισμός έχουν γίνει αποδέκτες των ισχυρών κοινωνικών αντιστάσεων και συσπειρώσεων που έχει δημιουργήσει η πολιτική της λιτότητας και επιχειρούν να ελιχθούν και να κερδίσουν τον αναγκαίο χρόνο.

Ο Γ. Παπαντωνίου χαρακτήρισε το 1995 "σκληρό χρόνο, χρόνο λιτότητας, τον πιο δύσκολο του οικονομικού προγράμματος", όπερ μεθερμηνευόμενο σημαίνει ότι για τη φετινή χρονιά όσοι πλήττονται από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης θα πρέπει να ξεχάσουν κάθε μορφή διεκδίκησης. Αφήνει, όμως, ανοιχτό και το παράθυρο της ελπίδας για μικρές αυξήσεις το 1996 - αν όλα πάνε καλά το 1995 - και υπόσχεται τη βασιλεία των ουρανών το 1997. Από την πλευρά τους, ο υπουργός Οικονομικών, Αλ. Παπαδόπουλος και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Λ. Παπαδήμος,συνεπείς και άτεγκτοι με τη συνέχιση χωρίς ταλαντεύσεις της πολιτικής λιτότητας, "διαφωνούν" με κάθε σκέψη χαλάρωσης το 1996, με το επιχείρημα ότι μία τέτοια προοπτική θα έθετε σε δοκιμασία τα αποτελέσματα του οικονομικού προγράμματος.