Από τότε, που ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, διέταξε την παραμονή στις Ηνωμένες Πολιτείες των επιστημόνων της χώρας του, συμπεριλαμβανομένων και του Δανού Νιλς Μπορ, του Γερμανού Κλάους Φουκς και άλλων, υπάρχει μια εξαιρετικά στενή πυρηνική συνεργασία μεταξύ Ουάσιγκτον και Λονδίνου. Και, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζουν οι ειδικοί, χωρίς τη συνεργασία αυτή δε θα ήταν δυνατόν να υπάρξει μια "ανεξάρτητη" βρετανική ατομική δύναμη. Και η έναρξη γίνεται με τις πυρηνικές δοκιμές. Από τότε, που η αυστραλιανή έρημος έγινε "πάρα πολύ στενή", δηλαδή, από το 1962, όλες οι βρετανικές δοκιμές πραγματοποιούνταν στο χώρο της Νεβάδας και η τελευταία έγινε το 1991. Σχετικά, το Ινστιτούτο Ειρηνικών Ερευνών της Στοκχόλμης (SIPRI) έχει καταγράψει συνολικά 45 τέτοιες δοκιμές. Η διμερής Αμυντική Συμφωνία που υπογράφτηκε το 1958 και παρατάθηκε το 1994 δίνει τη δυνατότητα ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με όλες τις πλευρές της ανάπτυξης και παραγωγής πυρηνικών όπλων, καθώς και την αμοιβαία παροχή ουρανίου, πλουτωνίου και τριτίου. Κάτω από τη στέγη της Συμφωνίας αυτής, αναπτύχθηκαν από κοινού πολυάριθμα πυρηνικά οπλικά συστήματα. Πέντε πυρηνικά οπλικά συστήματα των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων έχουν χορηγηθεί άμεσα από τις ΗΠΑ. Επίσης, οι εξοπλιστικές αλλαγές του υποβρυχιακού πυρηνικού στόλου γίνονται με τη βοήθεια των ΗΠΑ. Τα πεπαλαιωμένα "Πολάρις" αντικαθίστανται με τα υποβρύχια "Τράιντεντ" με μέχρι και 16 πυραύλους "Τράιντεντ - ΙΙ" των ΗΠΑ που θα φέρουν αντίστοιχα από έξι κεφαλές. Η μακρόχρονη αυτή σχέση θεωρείται η μεγαλύτερη δοσοληψία σχετικά με τα πυρηνικά όπλα, που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.