Αν υπήρχε αμφιβολία ότι οι χαλεποί καιροί λιτότητας που ζούμε δεν αποτελούν ελληνική αποκλειστικότητα, τη διέλυσαν οι ειδήσεις από τη Γαλλία. Ενα μεγάλο απεργιακό κίνημα βρίσκεται εκεί σε εξέλιξη, αγκαλιάζοντας πολλούς κλάδους. Ενα κίνημα, που χαρακτηρίζεται για τη μεγάλη συμμετοχή και τον αγωνιστικό του παλμό, αλλά και την ιδιαίτερη πολιτική του σημασία, αφού επίκεινται οι προεδρικές εκλογές σ' αυτή τη χώρα.

Δε θα σταθούμε εδώ στο ολοφάνερο, για όσους γνωρίζουν έστω και ελάχιστα τη Γαλλία, γεγονός ότι η τέτοιας έκτασης κινητοποίηση οφείλεται στη μεγάλη ένταση των οικονομικών προβλημάτων. Στο κάτω κάτω, όλοι γνωρίζουν ότι η Γαλλία είναι μια από τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, όπου τα φαινόμενα της γενικής κοινωνικής επιδείνωσης των τελευταίων χρόνων είναι τα πιο φανερά και μαζικά.

Εχει σημασία όμως να επισημάνουμε ότι η κατάσταση αυτή (και η κατεύθυνση αυτή) δε μένει χωρίς λαϊκή αντίδραση. Μπορεί να είναι ακόμη στην αρχή της. Ωστόσο, δείχνει καθαρά ότι οι λαοί της Ευρώπης αρχίζουν να συνειδητοποιούν το μονόδρομο της ενωτικής αγωνιστικής αντίστασης και πάλης. Εστω και για να μην αφήσουν να περάσει ο οδοστρωτήρας της κοινωνικής καταστροφής και όχι να σημειώσουν νέες κατακτήσεις. Και είναι ολοφάνερο ότι όσο πιο γρήγορα εμπεδώσουν αυτή τη συνείδηση, τόσο το καλύτερο για τους ίδιους.