Τ' αδιέξοδα της χαρτοβιομηχανίας
Πάνω από 4 δισεκατομμύρια δέντρα θυσιάζονται το χρόνο για να γίνουν χαρτοπολτός για τις ανάγκες κυρίως των αναπτυγμένων χωρών. Αριθμός ανατριχιαστικός αν συνδεθεί με το πρόβλημα της αποδάσωσης και μάλιστα σε περιοχές όπως ο Αμαζόνιος που αποτελεί το μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη. Η κατανάλωση χαρτοπολτού μέχρι το 2010 θα διπλασιαστεί. Ετσι τίθεται επιτακτικά το ερώτημα τι μέλλει γενέσθαι. Το μήνυμα είναι μάλλον αισιόδοξο αν αποσυνδέσουμε τις πιέσεις που ασκούν οι χαρτοβιομηχανίες. Σήμερα το 30% του χαρτιού είναι προϊόν ανακύκλωσης και στα δεκαπέντε προσεχή χρόνια το ποσοστό αυτό θα ξεπεράσει το 45% (για περισσότερες λεπτομέρειες βλ. ΝΕΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ τ. Μάρτη). Ομως εκεί που πρέπει να δοθεί βάρος είναι οι εναλλακτικές μορφές που σήμερα καλύπτουν μόνο το 10%. Τέτοιες είναι το κενάφ, ένα τροπικό φυτό παρόμοιο με το βαμβάκι, η ινδική κάνναβις, το γνωστό σε όλους μας χασίς και φυτικά κατάλοιπα από δημητριακά, ρύζι κ. ά. Τα τελευταία παρουσιάζουν υψηλότερη αντοχή, μεγαλύτερη λευκότητα και καλύτερες προϋποθέσεις ανακύκλωσης. Και για να μη νομιστούν τα παραπάνω ουτοπικά, αναφέρουμε ότι το 80% της παραγωγής χαρτιού στην Κίνα γίνεται από φυτικές ύλες. Να λοιπόν ένα πεδίο που πρέπει και μπορεί να γνωρίσει ανάπτυξη συντελώντας διορθωτικά σ'ένα τμήμα των περιβαλλοντικών προβλημάτων του πλανήτη.
ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ
Αλλοθι ή υποχρέωση;
Το ΥΠΕΧΩΔΕ κάλεσε επιλεκτικά κάποιες οικολογικές οργανώσεις και τους ζήτησε να εκλέξουν εκπρόσωπο που θα συμμετέχει - χωρίς ψήφο - στην επιτροπή για τα έργα του Β Πακέτου Ντελόρ. Να υπενθυμίσουμε ότι η κίνηση αυτή δεν προέρχεται από τυχόν ευαισθησίες του κ. υπουργού, όπως εμφανίστηκε σε απογευματινή εφημερίδα, αλλά αποτελεί υποχρέωση που προέρχεται από τον κανονισμό 2082/93 της ΕΟΚ. Αφήστε που θα αποτελέσει άλλοθι για τις νέες "σοσιαλιστικές" αθλιότητες που ετοιμάζονται.
ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ
Σημαντικές περιοχές για τα πουλιά της Ελλάδας, εκδ. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
Με τον παραπάνω τίτλο και υπότιτλο "μια γνωριμία με τους σημαντικούς βιότοπους της Ελλάδας", η ΕΟΕ καταγράφει άλλο ένα συν στη σημαντική μέχρι τα σήμερα δραστηριότητά της, που είχαμε και παλιότερα την ευκαιρία να επισημάνουμε σ' αυτήν εδώ τη στήλη. Το εν λόγω βιβλίο, με συστηματικό τρόπο κάνει δουλιά που έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια από τις κρατικές υπηρεσίες. Στο α μέρος της μελέτης αναλύεται το δίκτυο των ΣΠΠ (σημαντικών προστατευόμενων περιοχών για πουλιά) στην Ευρώπη και ο τρόπος επιλογής των ΣΠΠ. Ακολουθεί η περιγραφή των ΣΠΠ στην Ελλάδα και η μεθοδολογία παρουσίασης των περιοχών. Στο γ μέρος γίνεται η πλήρης ανάλυση - παρουσίαση των ΣΠΠ της χώρας μας και ακολουθούν δέκα παραρτήματα με τις υπάρχουσες συμβάσεις και πλήθος σημαντικών και εύχρηστων πινάκων. Μια πολύ καλή δουλιά.