Οι συνταξιούχοι, με πλήθος επιστολών τους, καταγγέλλουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την επίθεση των ΜΑΤ. Χαρακτηριστικά σημεία από δυο επιστολές:

• ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΚΕΚΑΣ πρόεδρος Παρ/τος ΠΕΑΕΑ Καλλιθέας: "... Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου δεν μπορεί με τις ψεύτικες υποσχέσεις της να κρατά σε αιχμαλωσία τους απόμαχους της δουλιάς και της Εθνικής Αντίστασης και να τους θυμάται, κάθε φορά παραμονή εκλογών, για το κλέψιμο των ψήφων τους. Ούτε όμως δέχεται αυτή η γενιά τα κροκοδείλια δάκρυα υπεράσπισης της ΝΔ και της ΠΟΛ.ΑΝ γιατί έχει γευτεί την πολιτική τους, όταν έκοβαν κι αυτές ακόμη τις πενιχρές αγροτικές συντάξεις των Αγωνιστών της ΕΑ.

Το μήνυμα όμως που έστειλαν οι απόμαχοι της δουλιάς και της ΕΑ πέρασε στην ψυχή και την καρδιά του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας μας, "πως χωρίς αγώνα δε λύνονται τα προβλήματά μας"".

• ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΜΠΙΚΗΣ συνταξιούχος από τη Λάρισα: "... Να πάνε ήθελαν όλοι συγκεντρωμένοι στο Μέγαρο Μαξίμου, στο σπίτι του πρωθυπουργού Παπανδρέου, που, σαν συνομήλικός τους, είχαν την ελπίδα ότι θα συμμεριζόταν τον πόνο τους. Τους είχε ονομάσει "περήφανα γηρατειά"! Ομως... αμ δε! Ως εδώ και μη παρέκει. Απαγορεύεται η παραπέρα πορεία. Προτάσσονται οι διμοιρίες των ΜΑΤ. "Οχι, απαγορεύεται, δεν μπορείτε να τον δείτε". Και στην επιμονή των συνταξιούχων να δούνε τον πρωθυπουργό, γίνεται το πρωτάκουστο και ανήκουστο, να μπούνε σε δράση οι διμοιρίες των ΜΑΤ. Σπρώχνουν, δέρνουν και σωριάζουν κατά γης τους γέροντες. Αραγε εκείνη τη στιγμή είχαν τη συναίσθηση το τι έκαναν; Οταν σήκωναν τα χέρια τους να χτυπήσουν; Να χτυπήσουν τους ίδιους τους τους γονείς; Επτά συνταξιούχοι μεταφέρονται στο νοσοκομείο, οι άλλοι απεγνωσμένα παλεύουν με τα ΜΑΤ, μα δεν το βάζουν κάτω. Απτόητοι και αγέρωχοι συνεχίζουν τον αγώνα τους, εκεί μπροστά στα μάτια ολόκληρης της ΕΛΛΑΔΑΣ. Οσο για σας όλους, που συνεργήσατε γι' αυτήν την αθλιότητα, θα σας συνοδεύει η ντροπή και η καταισχύνη. Αιδώς Αργείοι".