Με... κολπάκια, προσπάθησε χτες στην παρουσίαση της έρευνας της ΓΣΕΕ, να δικαιολογήσει τη μέχρι τώρα πολιτική που ακολουθεί η συνομοσπονδία, ο πρόεδρός της Χρ. Πρωτόπαππας, για να καταλήξει στο ότι πρέπει να συνεχιστεί η ίδια πορεία...

Κατ' αρχήν προσπάθησε να αξιοποιήσει το στοιχείο της έρευνας που υποστηρίζει ότι ο κοινωνικός διάλογος είναι μέσο επίλυσης εργασιακών προβλημάτων. Είναι σαφές ότι κάθε συνδικάτο - μικρό ή μεγάλο - θα διαπραγματευθεί με την εργοδοσία για χίλια δυο πράγματα. Το στοιχείο που προέκυψε από την έρευνα είναι ότι οι εργαζόμενοι θέλουν αυτός ο διάλογος να αποδίδει αποτελέσματα, όπως και κάθε άλλη μορφή συνδικαλιστικής διεκδίκησης. Ομως ο Χρ. Πρωτόπαππας, θέλησε να παρουσιάσει το εν λόγω στοιχείο σε αντιπαράθεση με τις εργατικές κινητοποιήσεις γενικώς, κάτι που δεν προκύπτει ούτε κι από τη φύση του συγκεκριμένου ερωτήματος της έρευνας.Επίσης σε άλλο σημείο του κειμένου, οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν θετικά τις έννοιες "παραγωγικότητα" και "ανταγωνιστικότητα". Ποιος άραγε μισθωτός μπορεί να διαφωνήσει με αυτές τις έννοιες, όταν δε φορτώνονται - όπως γίνεται - αποκλειστικά στη δική του υπερεκμετάλλευση και εξόντωση; Παρ' όλα αυτά, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ονόμασε την εκτίμηση αυτή "νέου είδους ταξική αντίληψη" περί... συμμετοχής (; ) προκειμένου και πάλι να δικαιολογήσει τη μέχρι σήμερα - σχετική - πρακτική της πλειοψηφίας της διοίκησης της συνομοσπονδίας.

Συνιστούμε - τουλάχιστον - να κοιτάξει καλύτερα την έρευνα που έκανε η οργάνωση στην οποία προεδρεύει, παρά να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα...